گیل خبر/ سرویس ورزشی: چند روز پیش بود که به دنبال انتشار مصاحبه ها و اخباری مبنی بر اخراج و منع اشتغال به کار سه ورزشکار رودسری از شهرداری این شهر  سخنگوی دور پنجم شورای اسلامی شهر رودسر طی یادداشتی به آن واکنش نشان داد که در نوع خود قابل بررسی است. اما حال این یادداشت با واکنش تند قربانعلی الماسخاله رئیس بازنشسته هیات فوتبال گیلان و عضو کمیته فوتبال ساحلی کشور قرار گرفت. آقای الماسخاله در ابتدای متنش اعلام کرده است: «جای بسی تاسف و تاثر است که نمادهای بزرگ فرهنگی و ورزشی ما این چنین توسط شورای شهرستان رودسر مورد بی مهری قرار می گیرند» (اینجا بخوانید) فارغ از این که شورای شهر رودسر در این ماجرا مقصر است یا نه، آن چه جالب توجه است این  نکته است که  هیات فوتبال گیلان خودش برای این قهرمانان ورزشی چه کرده است؟ همین مهرماه گذشته بود که محمد احمدزاده (کاپیتان) ، پیمان حسینی (دروازه بان) و محمد مرادی (ملی پوش جوان) سه ساحلی باز گیلانی بودند که در لیست نامزدهای برترین بازیکنان جهان قرار گرفته بودند. اما دریغ از یک تشکر خشک و خالی که تاکنون صورت گرفته باشد. مگر کاپیتان احمدزاده آبان ماه امسال با تیم ملی ایران قهرمان جام بین قاره ای نشد. مگر مدیرکل ورزش و جوانان گیلان طی نامه ای از هیات فوتبال گیلان درخواست نکرد که از این قهرمانان تجلیل شود؟ پس چرا چنین تجلیلی صورت نگرفت؟ در گوگل هم سرچ کنید آخرین باری که هیات فوتبال گیلان از قهرمانان فوتبال ساحلی گیلان تجلیل کردند به سال 92 بر می گردد. در این سالها قهرمانان گیلانی افتخارات فراوانی داشتند. اما چرا هیات فوتبال گیلان که رئیسش در کمیته فوتبال ساحلی نیز عضویت دارد تقدیری از آن ها نمی کند. در همین نامه آمده است « یک بار به خودتان زحمت داده و در مورد نخبگان ارزنده شهرستان با مدیرکل فرهیخته و ورزش دوست بازرسی استان نشست و تأمل داشته اید تا برای ملی پوشان فرا پدیده فوتبال شهرتان که نام آوران جهان هستند راهکار منطقی پیدا کنید ؟!» چه راهکار خوبی به ذهن ایشان رسیده است. ولی مساله اینجاست که خود ایشان به عنوان متولی فوتبال گیلان چرا چنین امری را دنبال نکرده است! حداقل این مساله ای بود که توانایی و مسئولیت آن را داشت. البته در باب بی مهری به فوتبالیستها،  اوضاع در  فوتبال گیلان نیز خیلی بهتر نیست و هر روز بوی نارضایتی و کم کاری از سوی هر فوتبالی بلند است. تیم های گیلانی از نظر مالی اوضاع مناسبی ندارند، زیرساخت های فوتبالی گیلان نیز ناگوار است. در این راستا چنین نامه هایی تنها نمک به زخم فوتبالیست های گیلانی می پاشد. نامه هایی که نه بوی حمایت از آن می آید  و نه قرار است معجزه ای با آن رخ دهد. بوی دعوا و درگیری  و شانه خالی کردن از مسئولیت شاید!