گیل خبر / رایزنی ها به راه افتاده است. نشست پشت نشست و لابی پشت لابی. زیر پوست این شهر همهمه ای است. چند نفری برای پست شهرداری تعرفه شده اند و چند صد نفری هم برای رای آوری آن ها دست به کار. طبیعی است. در هر کشوری در دنیا طبیعی است. طبیعی است که آدم ها بنشینند کنارهم و آنکسی را به قدرت برسانند که به سود و منفعتشان باشد. اما طبیعی نیست که سود و منفعت خود را از سود و منفعت شهر و کشورشان جدا کنند. لااقل در جوامع پیشرفته طبیعی نیست. جرم است، گناه است، بی اخلاقی است. نه اینکه در آن جوامع همه چیز بر مدار اخلاق بچرخد و تمام سیاستمدارانشان منزه و پاک باشند، خیر. اما افکار عمومی این اجازه را به آن ها نمی دهد یا حداقل سعی می کند که ندهد. افکار عمومی که اجازه ندهد، قانون هم سفت و سخت اجرا می شود. همه چیز در کشورهای پیشرفته خوب و عالی و رویایی نیست اما مجموع افکار عمومی بدی و کژی را نمی پسندد. چون نمی پسندد پس سیاستمدارانشان محکوم به رعایتش هستند. رعایت هم نکنند رسوایی به بار می آید. رسوایی به بار بیاید سیاستمدار از صفحه سیاست برای ابد خارج می شود. لازم هم نیست قانون وارد بازی شود. اخلاق و اراده جمعی، متخلف را به سزایش می رساند. لذا این همه گفتم تا به سراغ حواشی انتخاب شهردار بروم و سخنی داشته باشم از طرف یک روزنامه نگار خطاب به بزرگان شورای شهر و کاندیداهای پست شهرداری و اطرافیان و حامیانشان. یک. آقایان و خانم های محترم شورای شهر! لابیگری سیاسی و سیاستورزی چیز بدی نیست به شرط آنکه جانب اخلاق رعایت شود. برشما بزرگان این شهر واجب است که از جانب انصاف و اخلاق که سیره بزرگان دین و کشورما بوده خارج نشوید. در روزهای اخیر فعالیت هایی در حاشیه انتخاب شهردار دیده شد که حکایت از بداخلاقی و تهمت زنی و شایعه پراکنی داشت. از شما که تصمیمی به این بزرگی باید بگیرید انتظار می رود که خود را از بازار شایعات دور نگه دارید ، وارد میدان بازی های غیراخلاقی نشوید و وقعی به تهمت های بی اساس ننهید و بدانید که تنها ملاکتان درباره احوال هر شخصی باید قانون باشد و ولاغیر. بدانید درگیر شدن در بازی که قوانین اخلاقی را رعایت نکند نه به سود شهر است و نه حتی به سود بازیگر. فقط کافی است به عاقبت آنانیکه با شایعه پراکنی افکار عمومی را بازی دادند و منافع شخصی خود را ارجح بر منافع ملی کردند بیاندیشید. باشد که عبرت بیاندوزید از عاقبت سیاستورزان بی اخلاق. دو. آقایان کاندیدای شهرداری! آگاه باشید که خود را وارد منازعات غیراخلاقی سیاسی نکنید. تمام بزرگان این استان و این شهر متفق القول شده اند که تنها راه نجات این شهر پرزخم ، شهرداری آگاه و علم گرا و باتجربه و سالم است که دغدغه اش شهرش باشد و نه اطرافیانش و منافع شخصی اش و بدانید که در شرایط امروز که افکار عمومی حساس به مسایل شهرداری شده اند آن فردی شهردار می شود که جانب اخلاق رعایت کند، برای اداره شهر برنامه علمی داشته باشد، خوشنام باشد و غم شهر خورد و نه غم نان خود. آنکس که در او غش باشد سیه روزی در انتظارش است. بزرگواران نامزد پست شهرداری! می دانم که می دانید تنها راه تصاحب کرسی های شهرداری راه اخلاق است که دیگر دوره بی اخلاقی به سر آمده است و بدانید که اگر خدای نکرده در ورطه بازی بی اخلاق شایعه پراکنی و تهمت زنی و پرونده سازی گیر کنید آنچنان مردابی خواهد شد که آنگاه نه از تاک نشان می ماند و نه از «تاک نشان» خود را تبرئه کنید از اطرافیان ناآگاه و بی اخلاقی که می خواهند شما را درگیر بازی ای کنند که عاقبتش مثال این شعر باشد که «چون پرده برافتد آنگاه نه تو مانی و نه من». سه. فرقی است اساسی مابین کشورهای توسعه یافته و توسعه نیافته. در هردوی این کشورها احزاب و گروه های سیاسی و اجتماعی متعددی فعال اند اما تفاوت در این است که در کشورهای توسعه یافته اهداف مشخص شده اند و بر روی آنها اتفاق نظر وجود دارد و تفاوت تنها بر سر تاکتیک هاست اما در کشورهای توسعه نیافته گروه ها، طبقات، احزاب، جریان ها، طیف ها و اصولا هرچیز دیگری در جامعه بر سر اهداف مشخص توافقی ندارند. ضربه اش بر پیکره این کشورها آشکار و مبرهن است. در آمریکا و بریتانیا و آلمان و فرانسه بر سر منافع ملی مابین احزاب «جمهوری خواه و دموکرات»، «کارگر و محافظه کار»، «سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی» توافق نظر وجود دارد و اختلافاتشان در انتخابات به برنامه ها و تاکتیک های رسیدن به اهداف مشترک برمی گردد اما آیا در ایران اینگونه است؟ آیا بهتر نیست در انتخاب شهردار رشت بیش از هرچیز دیگری روی هدف اصلی و واحد تمرکز شود. مگرنه آنکه هدف اصلی باید توسعه شهر ضعیف و رنجور رشت باشد. و مگرنه آنکه برای رسیدن به این هدف والا می بایست شهرداری علم گرا، متخصص، پاک، باتجربه و کاردان انتخاب شود. حال اگر این معیارها جایگزین مطامع فردی و منافع گروهی شود آنگاه گام اول برای رسیدن به آینده ای روشن برداشته شده است. آقایان و خانم های درگیر در انتخاب شهردار باید بدانند که در بزنگاه حساسی دارند رل سیاسی شان را ایفا می کنند. زیرا چشم هزاران شهروند رشتی به عملکرد اعضای شورای شهر، کاندیداهای پست شهرداری و اطرافیان و حامیانشان است و کوچکترین کژی و ناراستی هم پرده ها را به کناری می زند و هم عاقبت سیاسی و قانونی متخلفین را به تباهی می کشاند. چهار. آقایان و خانم های عضو شورای شهر، کاندیداهای پست شهرداری و تمامی بازیگران و لابی گران محترم فرآیند انتخاب شهردار، خدا را شاهد انتخابتان بگیرید، مردم را قاضی قضاوتتان و وجدانتان را داور رفتارتان و قانون را مراقب عملتان. آنگاه است که برای انتخاب یک مدیر غیر سیاسی اجرایی توسعه گرا می توانید چشمتان را بر منافع مالی فردی و گروهی تان ببندید، جناح بندی های سیاسی اصلاح طلب- اصولگرا را از وظیفه حقوقی تان جدا کنید و تنها به فکر شهری باشید که در آن به دنیا آمده اید یا در آن بزرگ شده اید یا به هرحال وابستگی و علقه ای به آن دارید. دوستان من! اخلاق را پیشه کنید که در نهایت پیروز سیاست است. باشد که هم خدایتان از شما راضی باشد و هم مردمانتان که هیچ ثروتی بالاتر از این دو نیست. /بابک مهدیزاده - شمال ما