گیل خبر/ رشت پرس نوشت: روزها یکی پس از دیگری می گذرد، روزهایی که نفس مدیریت شهری رشت به شماره افتاده است. این شمار تند ایام برای مرکز استان گیلان یک فاجعه مدیریت شهری است، چرا که بدون سکان دار در پیچ و تاب زمان قرار گرفته است و رفیق طریقی ندارد. مدیریت شهری نیازمند ارشدی است تا برای خود مسیرهای مختلف را طی کند تا شاید کسی را بیابد، مرهمی برای زخم هایی باشد که در طول سالیان گذشته بر اثر غفلت و مدیریت ناکارآمد بر پیکره اش وارد شده است. عمق ضعف های مدیریت شهری که به حق می توان از آن به عنوان زخم های شهر نام برد، آن گونه است که دیگر مردم اعتماد، امید و باور به مسئولان امر را از یاد برده اند. شهر به مثابه عروسک خیمه شب بازی در دست افراد مختلف دست به دست می گردد. مدیریت شهری هر روز که می گذرد دچار بحران های متعدد می شود و زائده های فیزیکی مختلف راه توسعه را به سمت بن بست ها کشانده است. این روزها دلم برای شهرم می سوزد. شهری که با گذشت ۴۸ روز از استعفای ۶۵ اُمین شهردار خود هنوز چشم انتظار انتخابی متعهدانه و دلسوزانه از سوی شورانشینانی است که مردم برای توسعه همه جانبه شهر و برقراری عدالت اجتماعی بدان ها اعتماد کرده و آنها را معتمد خود دانسته اند!! شهر بحران زده رشت نیازمند فرزندی از درون خود است که بومی بودنش تنها به صرف شناسنامه اش نباشد بلکه فردی باشد که با پوست و استخوان، دردهای این شهر را لمس کرده و اراده ای آهنین در شکوفایی این شهر داشته باشد. اعضای شورای شهر در حساس ترین تصمیم خود، باید مدیری انتخاب کنند که علاوه بر توانایی های مدیریتی و کاربلد بودن، تاثیر بسزایی در تامین نیازها و رفع چالش های شهری چون رشت داشته باشد. قدر مسلم شورای شهر باید در انتخاب شهردار بر بومی گزینی دقت کنند زیرا کسی لایق تر از جوانان فرهیخته رشتی برای مدیریت شهر نیست. اما شنیده ها حاکی از فعالیت افرادی برای تحمیل شهردارانی غیر بومی به این شهر است که نه تنها هیچ شناختی از شهر و هویتش ندارند بلکه تاکنون تصدی بر مدیریت شهری نداشته و روزها و شاید ماه ها زمان نیاز باشد تا حداقل خیابان های شهر را بشناسند. شناخت و اشراف بر جغرافیای شهر و فرهنگ و رسوم خاص و اطلاع از وضع موجود و مسایل شهری در بستر زمانی و تاریخی حداقل شاخصه ایی است که یک شهردار موفق باید از آن برخوردار باشد و حال این سوال مطرح می شود با وجود مدیران موفق و باسابقه در شهرستان و استان، چرا مدیران غیربومی به آنها ترجیح داده می شوند؟! آیا سازمان شهرداری نتوانسته است در طول سالیان متمادی افرادی را پرورش دهد که بتوانند سکان شهری که خود در آن متولد شده اند را بدست گیرند؟ آیا باید افرادی خارج از این مجموعه و یا از استان های دیگر بر منصب شهرداری رشت تکیه زنند؟ همگان با جناح های سیاسی مختلف به دنبال ناجی برای این کشتی طوفان زده هستند و هر کس به دنبال تحمیل فرد مورد نظر برای این جایگاه است، اما قدر مسلم نجات این کشتی طوفان زده در سایه انتخاب شهردار جوان، بومی و متعهد امکان پذیر است. شهرداری که با نگاهی به درون می توان آن را یافت. فردی متعهد، پاکدست و دلسوز که می تواند با ارتقاء اعتماد بین مدیریت شهری و رشتوندان، این شهر را به جایگاه اولین های خود نزدیک کند.