به گزارش گیل خبر ، هنرمندی که بیش از چهل سال، در موسیقی ایران حضور داشت، وقتی روز پنجم آذرماه درگذشت، هیچکدام از خبرگزاری ها و سایت های خبری، عکس مناسبی از او نداشتند که بتوانند در کنار خبر فوت او، منتشر کنند! هنرمندی که در سال ۱۳۶۷، عنوان «هنرمند درجه یک» را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده بود. تقریبا همه ایرانی ها بدون اینکه او را بشناسند، صدای ساز او را در آهنگ های مختلف و در ارکسترهای گوناگون شنیده بودند! آنهایی که به شکل تخصصی تری به موسیقی گوش می دهند نام نوزانده منحصر بفرد ساز «کنترباس»، استاد "علیرضا خورشید فر" را بار ها و بار ها شنیده اند یا در جلد بسیاری از آثار منتشر شده موسیقی خوانده اند. او بیش از چهار دهه پیشکسوت کنترباس ارکس تر ملی ایران و ارکس تر سمفونیک تهران بود و از سال ۱۳۴۶ با ارکسترهاى رادیو (ارکس تر بزرگ، ارکسترهاى گل‏ ها) و ارکس تر بزرگ دانشگاه تهران همکارى داشت و از سال ۱۳۴۸ وارد ارکس تر سمفونیک تهران شد. استاد خورشید فر از اوایل سال ۱۳۵۷ به عنوان مایس تر گروه کنترباس همکاری خود را با ارکس تر سمفونیک تهران ادامه داد ـ فعالیتی که تا پیش از مرگ او همچنان ادامه داشت. سازی که او برگزیده بود ـ کنترباس ـ علیرغم جایگاه و نقش آن در موسیقی های ارکسترال، کمتر در ایران مورد توجه هنرمندان و هنرجویان موسیقی قرار گرفته است؛ سازی که عمدتا در یک کار ارکستری و با کارکردهای خاص هارمونیک می تواند معنا پیدا کند و از همین رو هنرجویان موسیقی، کمتر به دنبال فراگیری آن می روند؛ شادروان خورشیدفر، خلاء چنین موضوعی را در موسیقی ایران برای چهار دهه با حضور موثر خود به خوبی پر کرد. در تمام این سال ها، خورشید فر مرد درجه یک «کنترباس» ایران بود. در همه این سال ها، خورشید فر در بسیاری از موسیقی های ارکستری که ایرانی ها گوش داده اند حضور داشت؛ از موسیقی سریال های چون سربداران و بوعلی سینا گرفته تا موسیقی هزاردستان و از کرخه تا راین و..... همچنین در برخی از آثار ارکستری خواننده هایی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، علیرضا افتخاری، ایرج بسطامی و... او از سن ۱۲ سالگى وارد هنرستان عالى موسیقى شد و در رشته کنترباس از این هنرستان فارغ التحصیل شد و سپس در سال ۱۳۵۱ موفق به دریافت درجه لیسانس در رشته کنترباس شد. اساتید او نام آورانی چون خواهر و برادران پورتراب، کنستاتین، نیکلا نیکولف و نعمت ‏اله مجید بودند. شادروران خورشیدفر، همچنین از سال ۱۳۶۷، به عنوان استاد کنترباس، در هنرستان موسیقی پسران، به آموزش نوازندگی این ساز پرداخت. با وجود چنین حضور طولانی و تاثیرگذاری، حتی در میان علاقمندان و هنرجویان موسیقی نیز، کمتر کسی استاد خورشید فر را می شناخت؛ بخشی از چنین گمنامی البته به دلیل بی حاشیه بودن و شخصیت تواضع استاد خورشید فر بود. کسی که از او می توان به عنوان هنرمندی با اخلاق یاد کرد. و البته در موسیقی ایرانی که نوعی خواننده سالاری و کلام محوری بر آن حاکم است، همیشه آهنگسازان و نوازندگان، هر چقدر هم که توانا و پرکار باشند، معمولا با نوعی گمنامی و کم توجهی مواجه اند و در همین کم توجهی نیز فضای موسیقی ایران را ترک می کنند. هنرمندانی که جای خالی برخی از آن ها تا سال های سال، پر نخواهد شد. هنرمندانی که حتی در غوغای این روز ها مطبوعات و سایت های خبری، نامی، نشانی و عکسی ندارند. به نظر می رسد، در این شرایط، نهادهایی چون دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خانه موسیقی، انجمن موسیقی، موزه های موسیقی، و اندک نشریاتی که در حوزه موسیقی فعالیت می کنند می توانند در معرفی پیشکسوتان و استادانی از این دست، نقش موثری ایفا کنند. باشد که چنین شود! * استاد علیرضا خورشیدفر متولد سال ۱۳۲۶ در تهران بود و در پنج آذرماه سال ۱۳۹۳، در اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. پیکر این نوزانده پیشکسوت کنترباس شنبه ۸ آذر ماه ساعت ۹ صبح از مقابل تالار وحدت تشییع می شود. /فرارو