گیل خبر/ پیمان بازدیدی بیشعوری اجتماعی !واژه ای که شوربختانه امروزه نمود آن در سطوح مختلف جامعه ما موج می زند. جامعه ای که تاریخ چند هزار ساله خود را در هر محفلی به رخ کشیده و به آن می نازد ولی در ساده ترین مسائل اجتماعی و رعایت ابتدایی ترین حقوق شهروندی همواره کمیتش لنگ است! جامعه ای که در شور از شعور جلوتر است، جامعه ای که افترا، ظلم، دروغ، تجاوز، حق مظلوم خوردن ،اختلاس و بسیاری دیگر از رفتارهای ناپسند جز جداناپذیری از آن شده و کم کم این ناهنجاری ها به روالی عادی در رفتارهای روزمره افراد جامعه مبدل می گردد! بیشعوری اجتماعی را میتوان در جامعه ای دید که طبیعت آن رو به نابودیست، جامعه ای که در آستانه یک خشکسالی بزرگ است. تالاب های مرده، رودهای آلوده و ستم به هم نوع و حیوانات، تبدیل به فرهنگ شده است و عرصه برای فعالین حوزه های مذکور و پیشتازان کمک به حل این مسائل ناپسند روز به روز تنگ تر می گردد. وسعت ناهنجاریها و پلیدی های ناشی از بیشعوری اجتماعی فراتر از حد تصورمان است و ذکر تمامیشان از این مجال خارج است. باری می توان نمونه هایی را در جامعه ای دید که افرادش جلوی درب بیمارستانها بوق ممتد می زنند، جامعه ای که در آن برای افراد احترام به هم معنایی ندارد، جامعه ای که در آن از نخستین ساعات روز ترس از برداشته نشدن کلاه توسط همنوع ها بصورت روتین در آمده و... . در جامعه کنونی ما فرهنگ در حال نابودی است. در این جامعه انتقاد و گلایه کردن بدون ارائه راهکار، جای فکر و عمل را گرفته است. جامعه ی بیماری که ما اجزای تشکیل دهنده آن، فقط و فقط خود را می بینیم . نگارنده تمام سعی خود را برای برحذر داشتن قلم خویش از سیاهه نمایی را نمود، باری بستن بیش از این چشمانمان بر واقعیت، آتشی برپا خواهد نمود که هم تر و خشک با هم خواهند سوخت و هم دودش به چشم همگان خواهد رفت.