به گزارش گیل خبر ، حسین لطفی در گیلانیان نوشت: مقام و جایگاه شهردار و دهیار از قدیم الایام بجهت اهمیت مدیریت شهری و روستائی باعث ایجاد ضرب المثلی شد که «ده را به دهدار (دهیار) و شهر را به شهردار می سپارند» . متاسفانه در سال های اخیر این ضرب المثل در برخی از شهرهای گیلان به ویژه در کلانشهر رشت مدیرت شهری چنان دچار بی ثباتی شد که تقریبا در طول حدود یک سال یک شهردار انتخاب و از کار برکنار شده تا جائی که به استناد مصاحبه اخیر سخنگوی شورای شهر رشت کسی داوطلب (شهردار) شدن در رشت نمی شود و این امر معضلی برای شورا در آمده از این رو برخی از اعضای شورا متقاضی فداکاری برای (شهردار) شدن هستند . استمرار شیوه (شهردار کشان) ایجاب می کند که اعضای شورای شهر همیشه رزروی به نام (سرپرست) در جمع مدیران شهری داشته باشند تا امورات شهری بکلی مختل نشود . البته هر یک از شهرداران رشت با دب دبه و کب کبه آمدند ولی هنوز استقرار کامل نیافته و مرکب نمونه امضاهای شان خشک نشده با جار و جنجال آنچنانی رفتند که برخی شان نیز به جای مناسبی هم نرفتند ( ! ) . با نگاهی به اسامی شهرداران شهر رشت این مزیت آشکار می شود این شهر تنها شهری است که طی ۱۵ سال گذشته ۱۸ شهردار و سرپرست را به خود دیده و از این بابت شاید مقام اول کشوری را دارا باشد . حمیدی – کارپور – شگفت – انصاری – نعمتی – شکرگزار – نعمتی – ساغری – نعمتی – خاکسار – نعمتی – فریدونی – مجتبی دانا – ثابت قدم – میرحق جو – بهار مست – خلیلی – سرپرست شهرداران و سرپرستان دوران فطرت شهرداری هستند . شهروندان رشت بعد از ماجرای شورای سوم امیدوار بودند با انتخاب گروهی از متخصصین جوان برای عضویت در شورا شاید وضعیت آشفته و بی سر و سامان شهر و شهرداری را سامان دهند و با جبران مافات اثرات سوء عقب ماندگی و لطمات وارده را جبران نمایند ؛ ظاهرا این آرزو دست نیافتنی شد ! وقتی اعضای شورای چهارم در اولین اقدام خود امور شهرداری را از یک سرپرست گرفت و به یک سرپرست دیگر سپرد این گمان را در شهروندان ایجاد نمود که شورا برای یافتن شهرداری خبره و توانمند نیاز به فرصت بیشتری دارد . غافل از اینکه اعضای شورا نیروهای متخصص و فنی و متعهد بومی را شایسته شهردار شدن نمی داند و می خواهد شهردار مورد نظر خود را از بلاد غربت انتخاب نماید که با تعجب با یازده رای مدیر مورد نظر خود را انتخاب و با تبلیغات گسترده در سوابق خدمتی نامبرده مقدرات شهر را به دستش سپرد . حال چه شد که شورائیان با توجه به سوابق خلیفه کشان در شهرداری ، شهردار ایده آل خود را در تهران جستجو کرد ؟ چه دستان قدر قدرتی در کار بود که یک شهردار نه چندان مشهور و معروف را به شورا تحمیل که نه ، تعرفه کرد و یا چه جاذبه دلربائی ۱۱ عضو از ۱۵ عضو شورای شهر رشت را در تحمیل این پدیده مسلوب الاراده کرد و با افتخار فرمان شهر رشت را به دستش سپرد ، بماند ؛ الماضی ما مضی !! اما چه شد بدون توجه به آن دستان قدر قدرت و جذاب پس از ده ما شیوه “خوش استقبالی و بد بدرقگی” گل کرد و شهردار انتخابی اکثر اعضای شورای اسلامی شهر رشت از کار برکنار شد ، سوال بزرگی است که بسیاری از شهروندان با آن موجه هستند و چون تا کنون جواب قانع کننده ای برای آن نیافتند قصه سرائی پیشه کردند که چندان به نفع شورا نیست و شاید هم یکی از عوامل انتقاد نماینده ولی فقیه در گیلان و امام جمعه رشت نیز همین قصه دهن به دهن باشد . عملکرد شورای چهارم به حدی دور از انتظار بود که اعتراض ها کم و بیش نقل محافل و مجالس رسمی و غیر رسمی بود و با انتقاد نماینده ولی فقیه به عملکرد برخی شوراها مورد استقبال وسیع شهروندان و شخصیت ها قرار گرفت جزء برخی از اعضای شورا که اظهار نظر دو پهلو کردند : رئیس شورای اسلامی شهر رشت اعلام کرد : تغییر شهردار رشت در “چارچوب قانون” و “به خاطر حفظ منافع مردم” بوده است ! … شهردار رشت براساس برنامه عمل نمی کرد و حضور بیشتر ایشان در این پست می توانست ضررهای جبران ناپذیری به شهر و مردم وارد کند !؟ جا دارد از آقای رئیس سوال شود “ ۱ – شهروندان ، یا بعبارت بهتر، موکلین شما که خلیلی را نمی شناختند ، این شما و همکارانتان بودند به نیابت از مردم او را انتخاب و بر مردم شهر تعرفه کردید ! آیا در وقت انتخاب به فکر “منافع مردم” نبودید تا مجبور نشوید با استفاده از حربه نخ نما شده (منافع عمومی) ، اینقدر زود شهردار را برکنار کنید ؟ ۲ – وقتی پاداش و مزایای ۱۲۰ میلیون تومانی برای خدمت ۴ ماهه به شهردار پرداخت می شد چرا “بخاطر منافع مردم” اعتراض نکردید !؟ ۳ – آیا برکناری شهردار به خاطر تضاد منافع آن (عده) مورد نظر خلیلی نبود که اعلام کرد : “یک عده فکر می کنند که شهرداری یک شرکت سهامی خاص است”؟؟ ۴ – براستی انتخاب و برکناری شهردار خلیلی به خاطر چه بود؟ از دیگر کرامات اعضای محترم شورای شهر رشت اظهارات خانم سخنگوست که پس از مدت ها سکوتش را شکست و اعلام کرد : “شهرداری را انتخاب خواهیم کرد که به تخصص و تعهدش ایمان داشته باشیم” !!؟ خانم سخنگو ! اگر به تخصص و تعهد خلیلی ایمان نداشتید پس چگونه و بر چه اصل و اساسی انتخابش کردید ؟؟ وقتی شورا مرتب در حال آزمون و خطا است چگونه می توانید اعلام نمایید : “ما در تلاشیم که شهرداری را انتخاب کنیم که حداقل در زمان باقی مانده شورای چهارم همراه و همدل با اعضای شورا در راستای آبادانی شهر بکوشد”. سوال این است : (همراه و همدل با اعضای شورا) یعنی چه ؟ آیا استهزای خلیلی بخاطر عدم همراهی و همدلی با آن “عده ای که فکر می کنند شهرداری یک شرکت سهامی خاص است” نبوده است؟ وقتی خانم سخنگوی شورای شهر رشت در مصاحبه ای اعلام می کند : “متاسفانه چهره های ملی و شهری خوش نام داوطلب احراز این پست نمی شوند” خوب است چرائی گفته خود را در عملکرد شورای گذشته ، بویژه شورای چهارم در عزل و نصب های شهرداری و خود شهردار جستجو نماید . عضو دیگر شورا شرایط جدیدی را برای شهردار تعیین و اعلام کرد : “شهردار رشت ضمن بومی بودن باید آشنایی کامل با زبان گیلکی داشته باشد و بتواند به زبان گیلکی صحبت کند”! هر دم از این باغ بری می رسد – تازه تر از تازه تری می رسد !! با این شرایط متضاد حضرات ، و تلاش مجدانه برخی از اعضا برای شهردار شدن ، معلوم نیست شهردار بعدی رشت چگونه انتخاب خواهد شد ؟! آیا بهتر نبود شورای چهارم به جای رفتن به دنبال مدیر غیر بومی صلاحیت مدیر کل فلان نهاد ، یا فلان اداره و یا فلان شخص حرف و حدیث دار را مورد بررسی قرار می داد ؟ وقتی مدیر غیر بومی را آوردند آیا بهتر نبود برخی از اعضای شورای شهر دندان طمع شهردار شدن را می کندند تا موجب یارگیری و مغضوب واقع شدن شهردار نمی شدند ؟ چه تضمینی وجود دارد شهردار جدید همراه و همدل شورا باشد تا شورا ناگزیر نشود با استفاده از ابزار “چارچوب قانونی” و “حفظ منافع عمومی” او را عزل نکند و در واقع مهره سوزی نکند ؟ علی الظاهر سخنگوی شورا نباید تا این حد ناامید باشد زیرا شاهد از غیب رسید و یکی از نمایندگان دوره های گذشته رشت که به گفته سخنگوی شورای شهر رشت زمانی متقاضی (شهردار) شدن بود که بر اثر انتقادات رسانه ها کوتاه آمده بود در پی انتقاد نماینده ولی فقیه از عملکرد شورای شهر آتش اشتیاق خدمتگزاریش شعله ور شد و برخلاف سال های سکوت در مجلس بعنوان یک نیروی انقلابی استان و پیرو راستین ولی فقیه برای تطهیر خودشان از هر گونه خطا و لغزش در انتقاد از نماینده ولی فقیه در گیلان (!) با بیان این مطلب که “ آیاتحقیر «اقدامات قانونی» منتخبین جدید مردم ازتریبونهای نظام خیرخواهانه است؟! ”صریحا به شورای شهر رشت چراغ سبز نشان داد . بنظر می رسد این بزرگوار همچنان در اشتیاق شهردار شدن بال بال می زند که اگر در سال های حضور در مجلس نتوانسته خدمات شایانی جز ایجاد اشتغال برای اقوام خود ارائه نماید شاید در کسوت شهردار بتواند جبران مافات نماید !!؟؟ انتظار می رود شورا این مهم را آویزه گوش کند که حافظه تاریخ همان حافظه مردم است و هرگز پاداش و مکافات هیچ حرکت خوب و بدی را فراموش نمی کند و امید است بهنگام درو زرد روئی نصیب نشود .