گیل خبر/بابک کاظمی اصلاح طلبی ایرانی در اغلب مواقع در پی تغییراتی تدریجی است ولی تفاوت آن با مفهوم اصلاح طلبی که سوسیال دموکرات ها در ابتدا پایه نهادند در آن است که اصلاح طلبی ایرانی اساساً درگیر تغییرات بنیادی نمی شود و تغییرات تدریجی فرهنگی را به تغییرات تدریجی اقتصادی و سیاسی اولویت می دهد. اثبات این مدعا، سابقه ایست که تاریخ از اصلاح طلبی در ایران ارائه می کند. اصلاح طلبی یک حزب سیاسی نیست؛ یک جریان فکری است که دردورهای مختلف متناسب باظهوردولت های مختلف دچارایستایی یاپویایی شده است وبیشترهم قائم به شخص است تا جمع . امیرکبیر ،محمدمصدق، میرزاملکم خان، مهدی بازرگان ازجمله اصلاح طلبان اولیه بوده اند که درزمان صدرات ووکالت وریاست خودشان دست به اقدامات مصلحانه ای زده اند امابعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی گفتمان اصلاح طلبی بمعنای واقعی ازسال ۷۶باریاست جمهوری سیدمحمدخاتمی آغازشد .اصلاحاتی که منجربه ایجاد فضای بازسیاسی و انتشارمطبوعات آزاد ومستقل شد درهمین دوره جنبش های دانشجویی دردانشگاهها فعال وزنده شدند و فضای نقد برکشورحاکم شد. درهمین دوره بودکه ایده ی گفتگوی تمدن ها که درراستای جریان اصلاح طلبی بودتوسط ریییس دولت مطرح شد و کم کم کشوربسمت جامعه مدنی حرکت کرد،  احزاب مختلف سیاسی شکل گرفتند و ازفضای اختناق کاسته شد ودرانتصابات شایسته سالاری جایگزین فامیل سالاری گردید . درهمین دوره بودکه اصلاح طلبان واقعی دربیشتر اوقات خودشان جزمنتقدان دولت خودشان بودند واین انتقادات که لازمه حکومتهای دموکراتیک است باعث توسعه واصلاح می گردید .اصلاح طلبان اهل مماشات ومعامله نبودند ومنافع شخصی وحزبی رابرمنافع گروهی وملی ترجیح می دادند به برکت همین گفتمان بودکه نمایندگان واقعی مردم برای مجلس شورای اسلامی وشورای شهرانتخاب می شدند ودراین دوره  ما دموکراتیک ترین مجلس شورای اسلامی راداشتیم تا اینکه عمر دولت اصلاحات به پایان رسید ومتاسفانه بنا به دلایلی ازدل دموکراتیک ترین واصلاح طلب ترین دولت ، پوپولیست ترین دولت شکل گرفت وهشت سال فضای کاملا بسته براصلاح طلبان گذشت؛ تا اینکه با اتکای به خردجمعی بزرگان اصلاحات ومعتدلیون ودراس آنها آیت اله هاشمی ره وسیدمحمدخاتمی وهمچنین ایثاردکترعارف دولتی اعتدالگرا مستقرگردید .دولتی که اعتقادبه عقلانیت توسعه ورونق اقتصادی داشت وازظرفیت گروههای مختلف سیاسی هم استفاده کرد که این امر  باحمایت های همه جانبه ی جناح اصلاح طلب کشورصورت گرفت، هرچند که اصلاح طلبان واقعی بعدازانتخابات درحاشیه قرازگرفتند. متاسفانه گذشته از تمامی مسایل مختلف کشور موضوع محافظه کاری ومصلحت اندیشی اصلاح طلبان دردبزرگی است که به جان این گفتمان نوپا افتاده است وهمین مماشات موجب دلسردی جوانان اصلاح طلب به این تفکرناب خواهدشد، زیرا مصلحت اندیشی درتناقض با این گفتمان است .اصلاح طلب باید منتقد باشد وشفاف نه اینکه اهل بده وبستان ومعامله باشد من نمیدانم چرا برخی ازاصلاح طلبان به محض اینکه دریک موقیعت سیاسی اجتماعی ومدیریتی مطلوبی قرارمی گیرندگذشته خودرافراموش می کنند، تفکرسیاسی خودشان راازیا د می برند و صرفا میخواهند با محافظه کاری ومعامله گری موقیعت خودراحفظ کنند. هرچند به نطرم این افراد اصلاح طلب نیستند بلکه فرصت طلبانی هستند که صرفا به منافع شخصی خودوخانواده خود می اندیشند ومتاسفانه این افرادبزرگترین ضربه را به این جریان می زنند کما اینکه درسال ۸۴یکی ازدلایل شکل گیری وزاده شدن دولت احمدی نژاد وجود چنین افرادی دربدنه دولت دوم خاتمی بود. گاه امروز برخی اظهاراتی که برخی مخافظه کاران اصولگرا دررسانه ها انجام میدهند بامشی اصلاح طلبی قرابت نزدیکی دارد تا اظهارات وعملکرد برخی به اصطلاح اصلاح طلبان . برای موفقیت درایند ه وگسترش جامعه مدنی درکشورواستقرارگفتمان اصلاح طلبی باید گردش نخبگانی شکل گیرد واصلاح طلبان دست ازمحافظه کاری ومصلحت اندیشی بردارند وبه مسیراصلی این گفتمان برگردندتا انشاله درسال ۱۴۰۰شاید تولد تفکرپوپولیستی دیگری ازجنس سال ۸۴ نباشیم . چون ماتجربه بسیارتلخی بواسطه همین محافظه کاری وگاهاافراطی گری ها اصلاح طلبان درادوارگذشته داشته ایم وهمین مسایل ضربات سختی به بدنه ی این گفتمان اصیل زده است گفتمان اصلاح طلبی هم مخالف افراطی گری است هم تفریط گرایی . گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.