اختصاصی گیل خبر/ علی رضا رهنما* بنا به  صحبت های غلامعلی جعفرزاده نماینده مردم رشت در مجلس شورای اسلامی که از عدم رسیدگی و مکفی نبودن حقوق نمایندگان مجلس شکایت داشتند ،چند نکته عمیقا جای سوال دارد: موضوع کمبود مالی و فقر که در دولت های قبلی با طرح پرداخت یارانه ها آستین بالا زده و به خیال خود عزم رفع آن را داشتند،درشمار زیادی از جامعه ایران دیده می شود.اگر بنا باشد نماینده مجلس شورای اسلامی با چند میلیون تومان حقوق و داعیه ی رفع مشکلات مردم و قانونگذاری به گفته جعفرزاده دزد شده و به فساد کشیده شوند باید فاتحه چند ده میلیون ایرانی که بنا بر آمار و ارقام سازمان های دولتی زیر خط فقر زندگی می کنند را خواند ! همچنین جعفرزاده راضی به دریافت حقوق معادل وزرا و قضات قوه قضاییه بوده،حال این سوال مطرح است که ایشان با حقوق دریافتی 5 میلیون تومان، چه مقدار اختلاف دریافتی با آنها دارد! وی با اشاره به حقوق دریافتی خود از دانشگاه معادل 8 میلیون تومان، آن هم در حالی که خواب بودند و حقوق میگرفتند،می توان دریافت وضع دانشگاه های کشور در چه سطحی به سر می برد ! اما این نکته در جایگاه یک استاد دانشگاه و چهره ای فرهیخته و فرهنگی نه تنها توهین به مقام یک استاد دانشگاه و آموزگار است،بلکه باید زنگ خطری برای مسئولین ذی ربط و متصدیان دانشگاه باشد تا در انتخاب اساتید و آموزگاران دقت بیشتری داشته باشند! در بیشتر مجالس و محافلی که صبح در استان گیلان و عصر در پایتخت برگزار می شود حضور پرشور و مردمی غلامعلی جعفرزاده و یارانش به چشم می خورد  حال آن که ایشان از عدم رسیدگی و حتی اختصاص راننده و ماشین دولتی به نمایندگان شکایت داشته و اذعان نمود حتی اجاره ساختمان و حقوق کارکنان دفتر خود در رشت را با همان حقوق 5 میلیونی دریافتی از مجلس پرداخت می کند ! اینگونه مدیریت مالی چشمگیر و موفق نه تنها خنده دار نیست بلکه جای تحسین دارد و باید سرلوحه بسیاری از مدیران اجرایی کشور قرار گیرد! نماینده رشت همچنین با بیان اینکه مساوات عدالت نیست و عین بی عدالتی است از وضع موجود اظهار نارضایتی نمود اما باید از ایشان پرسید راه حل شما با این اظهارات و حضور شما به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی با پدیده روز افزون اختلاف اقشار ضعیف جامعه که از حداقل های زندگی نیز برخوردار نیستند و نه جاه و مقام میخواهند نه ماشین و راننده شخصی با نورچشمی ها و خواص که با وام های میلیاردی و سرمایه ی همین مردم در حال امرار معاش هستند،چیست ؟ شما می توانید بعد از مجلس در دانشگاه بخوابید و هشت میلیون حقوق بگیرید.  همین امروز هم خورد و خوراکتان پابرجا است، سفرهایتان را می روید و حق ماموریت نیز می گیرید. هرجا نیز به بهانه افتتاح یا سخنرانی پذیرایی می شوید و شام و ناهار خودتان و همراهانتان نیز پیش بینی می شود. دیگر وانمود کردن نقش افرادی که در فقر زندگی می کنند و مظلوم نمایی می کنند آیا توهینی به جایگاه مجلس ومردم محسوب نمی شود؟