گیل خبر/ وحید مرادی  مربی دوران پایه اش بخاطر قرمزی پوستش و شباهت اسمش به نام قبیله سرخ پوستی به او لقب «شایانا» داد اما بزرگتر که شد هواداران رود سپید بخاطر ادب و منش رفتاری او را "کربلایی" صدا زدند. آنها که جو استادیوم ها به ویژه عضدی رشت را تجربه کرده اند می دانند چقدر گرفتن چنین لقبی سخت است. در ادامه روزهای خوب مصلح و سپیدرود سبک بازیش همان گمشده ای بود که برانکو در پرسپولیس کم داشت. پرفسور بدون اینکه خبری به او بدهد پنهانی بازیهایش را دنبال می کرد تا اینکه اردوی سپید رود در کرج فرصتی شد علی مصلح دیداری با دوست صمیمی و دیرین خود یا به قول هم تیمی ها «داداش دوقلو» داشته باشد. در لابی هتل المپیک تهران کنار محمد انصاری نشسته بود که برانکو پرسید: « محمد انصاری را از کجا میشناسی؟» و بهانه ای شد تا مربی کروات بگوید بازیهایش را دنبال می کند. همان روزها با او تماس گرفتم و مصاحبه کردم: «کربلایی به سید و حاجی می پیوندد؟» پرسید: «حاجی که محمد انصاری هستش، سید کیه؟» به او گفتم منظورم سید جلال حسینی است یکی دو روز بیشتر از مصاحبه نگذشته بود که سایت ورزش سه او را «نیکبخت انصاریزه» شده خواند از آنجایی که سردبیر ورزشه سه پژمان راهبر استادم بوده می دانستم او در پربازدید ترین سایت ورزشی ایران بی جهت به کسی بها نمی دهد. شایان بعد از کلی زحمت و تلاش در زندگی با سرخ های پایتخت قرار داد امضا کرد.کسانی که این بازیکن را از نزدیک می شناسند می دانند خیلی از شعرهایش را به مادرش تقدیم کرده است و نقش مادرش در موفقیت های شایان انکار نشدنی است. شایان با تکیه بر توانایی های خود ثابت کرد نه تنها در زمین فوتبال،بلکه در شعر و ادبیات هم قلم روانی دارد. در سایه همین تربیت درست شایان سبک زندگی درستی را انتخاب کرد. سبک زندگی دلیل مهمی است که خیلی استعدادها و قهرمان ها را از ادامه موفقیت ها دور نگه داشته است و سرمربی های کاربلد سرخابی عاشق چشم و ابروی کسی نیستند اما این مدافع رودباری افتخاری برای شهرستان و خوشحالی منطقه است. امیدوارم از پتانسیل های شایان مصلح و علیرضا جهانبخش بتوان پیشرفتی دو چندان برای فوتبال حرفه ای دیار پهناور شکوفه ها استفاده کرد.