به گزارش گیل خبر، از عمر شورای چهارم تنها دو ماه باقی مانده است و اعضای شورای پنجم اکنون آماده می شوند تا کرسی های خود را از نمایندگان قبلی تحویل بگیرند. انتخابات پنجمین دوره شورا را شاید باید نقطه ی عطفی در انتخابات های رشت قلمداد کرد؛ از این حیث که هم انتخابات پرشوری را پشت سر گذاشتیم و هم به نظر می رسد انتخابی عقلانی و بر اساس معیارهای درست تر از سوی شهروندان رقم خورد که حاصل آن ورود افرادی با تجربه با تخصص های مختلف به پارلمان شهری بود. یکی از این افراد جلال الدین محمد شکریه است که به عنوان نماینده ی اصناف در شورای پنجم حضور خواهد داشت. با توجه به اینکه ما در شهر رشت با ازدیاد اقتصاد خرد مواجه هستیم که جمعیت قابل توجهی را تشکیل می دهند و نه تنها در شهر تاثیرگذار هستند بلکه تصمیمات شورا نیز مستقیم و غیر مستقیم بر سرنوشت آنها تاثیرگذار است. به همین دلیل در ادوار گذشته، جای خالی نماینده ای از این قشر در پارلمان شهری احساس می شد تا هم از منافع این قشر دفاع کند هم نقشی تسهیل گری در مدیریت شهری داشته باشد. جلال الدین محمد شکریه  6 دوره نائب رئیس اول اتاق اصناف کشور و رئیس اتاق اصناف گیلان است و طراح تشکیل اتاق اصناف ایران و تدوین گر اصلی شیوه نامه آن است. او به دلیل سابقه ی 30 ساله در اتاق اصناف گیلان و کشور تجربه زیادی در کار تشکیلاتی و شورایی دارد و به نظر می رسد با وجود او در شورای پنجم بخشی از دغدغه هایی که در ادوار گذشته وجود داشته، مرتفع شود. وقتی سراغ شکریه رفتم نگران دکتر ثابت قدم بود. می گفت باید عصبانیتش را بیشتر کنترل کند. با این منتخب مردم در پنجمین دوره شورا درباره ارزیابی اش از ترکیب شورای پنجم، عملکرد شورای چهارم و پیش بینی او از آینده به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید:   ارزیابی شما از ترکیب شورای پنجم چطور است. فکر می کنید ترکیب شورای پنجم در مقایسه با شورای چهارم بهتر است یا نه؟ پیش از هر چیز جا دارد از مردم فهیم بابت حضور پرشورشان پای صندوق های رای تشکر کنم. همچنین از تمام کاندیداهای محترم که تنور انتخابات را داغ کردند جای سپاس دارد. در اینجا برنده و بازنده مفهوم و معنایی ندارد؛ همه ی ما هم وطن هستیم و در راستای یک هدف مشترک قدم به عرصه گذاشتیم و رقابت ها باید جایش را به رفاقت ها بدهد. حتی من اعتقاد دارم دوستانی که برنامه های مدونی داشتند، در صورت تمایل باید این برنامه ها را به دبیرخانه شورا بدهند تا شهر از این ظرفیت ها بهره مند شود. اما در مورد سوال شما باید عرض کنم به عقیده من ترکیب فعلی اعضای شورا، ترکیب کارآمدی است؛ دوستانی هستند که سابقه ی کار اجرایی دارند. در این میان افرادی هستند که شهردار بودند، نماینده مجلس بودند، فرماندار بودند، شهردار منطقه بودند و همین نکته نشان می دهد اکثراً سابقه ی کار اجرایی و مدیریتی دارند. از برآیند این تجارب که تخصص های مختلفی در بین آن هست، می توان استفاده و بهره ی لازم را برد. اعتقاد من این است که شورا به هیچ وجه نباید سیاسی شود. ترکیب شورا باید یک ترکیب اجرایی، عمرانی، اقتصادی، فرهنگی باشد و از سیاست ورزی دست بردارد. کار سیاسی مخصوص دستگاه ذی ربط خودش است. در اینجا مردم به ما رای دادند تا شهری رو به رشت، آباد و به سمت توسعه داشته داشته باشند. بنابراین ما باید از تمام ظرفیت ها استفاده کنیم. بنده مطمئن هستم جو شورا اگر جو آرامی باشد، خود به خود کسانی که طرح و برنامه دارند، به صورت خودجوش به سمت شورا و شهرداری خواهد آمد. اگر جو شورا آرام باشد، خود سرمایه گذار پای کار خواهد آمد به جای اینکه شما به دنبال سرمایه گذار بروید.   یکی از آسیب هایی که به عقیده ی بسیاری در شورای چهارم وجود داشت، انشقاق بیش از حد بین اعضای این دوره بود. به نظر شما با وجود ترکیب فعلی، شورای پنجم با چنین آسیب هایی روبرو نخواهد بود؟ اعضای شورای چهارم زحمت و تلاش بسیاری داشتند که جای تقدیر و تشکر دارد اما تا حدود زیادی آن اتحاد و انسجام مورد نظر که لازمه ی کار شورا است، در این دوره حاکم نبود. اگر  گاهی اوقات شیخوخیت در شورا جاری می شد و کسی بود که می توانست جو را به دست بگیرد و این اتحاد را حاکم کند، شاهد عملکرد به مراتب بهتری از آنچه امروز شاهد هستیم، بودیم. ضمن اینکه ما معتقدیم در شهر قدم های بزرگی برداشته شده و اقدامات تاثیرگذاری صورت گرفته است. به هرحال هیچ کاری تمام و کمال نمی شود؛ هیچ عملکردی بدون نقد نمی شود. ما باید بین نقد و عناد تفاوت قائل شویم. آدم باید این شجاعت را داشته باشد حتی اگر دشمنش کار مثبتی انجام داد، چشمش را نبندد و نکات مثبت را بگوید. به هرحال همه ی ما در اینجا همشهری و هم وطن هستیم؛ ما دشمن یکدیگر نیستیم و نباید بخاطر اختلاف سلایق، خوبی ها و اقدامات مثبت را نادیده بگیریم. همه چیز را نباید سیاه داد، همانطور که همه چیز را نباید سفید دید. ما باید این هنرمندی را داشته باشیم که کار خوب را تشویق کنیم، باعث ارتقای نقاط مثبت شویم و جلوی نقاط منفی را بگیریم. کارِ شورایی کردن، گذشت و ایثار نیاز دارد. گاهی اوقات نیاز است آدم از آنچه که احساس می کند حقش است، بگذرد تا جمع به یک اجماع برسد. وقتی جمع به اجماع رسید؛ وقتی شما دو تا انتقاد هم کنید، طرف با دل و جان می پذیرد. اگر از منیت ها عبور کنیم، اگر درست صحبت کنیم و دست به تخریب یکدیگر نزنیم، آنوقت می شود انتقاد کرد و این انتقاد هم انتقاد سازنده تلقی می شود و مورد قبول همه خواهد بود. اما در غیر این صورت، حتی انتقاد سازنده هم داشته باشید، نه تنها تاثیرگذار نخواهد بود بلکه به عنوان عناد تلقی خواهد شد.   در شورای چهارم ما تغییر شهرداران و استیضاح های متعدد را تجربه کردیم. به نظر شما این مسئله مخل آرامش شهر و آسیب زننده به اعتماد عمومی نبود؟ شما در شورای پنجم در این مورد به خصوص چه سیاستی را اتخاذ خواهید کرد؟ صد در صد آسیب می زند. ببینید اگر عرصه مدیریتی را در فوتبال بخواهیم مثال بزنیم، بارها دیده ایم که تیم های اروپایی با یک مربی در تورنمنت مهمی شرکت کرده و حذف شده اند اما به جای اینکه او را اخراج کنند، اعتماد کردند و فرصت دوباره ای دادند تا کار خود را طبق برنامه هایش انجام دهد. بعد می بینیم همان تیم با آن مربی، بازگشت شکوهمندانه ای دارد و به هدفش می رسد. شاید این قیاس، یک قیاس مع الفارق باشد اما این مسئله بدیهی است که بی ثباتی مدیریتی در هر عرصه ای آفت است. من به شخصه تلاش خواهم کرد که شورای پنجم از نظر اجماع فکری، اقناع فکری، حفظ حرمت ها و جایگاه ها با مشکلات این چنینی روبرو نباشد. من اگر به یک نماینده توهین کنم، به آرای مردم توهین کرده ام. حتی اگر به شهردار توهین کنم، از آنجایی که شهردار رای نیابتی از مردم دارد، بنابراین باز هم مقابل آرای مردم ایستاده ام و حتی به خرد جمعی که شهردار را انتخاب کرده بی اعتناء بوده ام. ما وقتی اعتقاد داریم رشت یک شهر فرهنگی و خلاق است نباید با چنین مسائلی روبرو باشیم. این ها حجاب راه ما است. این مسائل مانع و سرعت گیر توسعه شهر است. اگر بخواهیم مته بر خشخاش بگذاریم و همه چیز را با ذره بین دنبال کنیم، بدون شک مشکلات زیادی به وجود می آید و شهر از پویایی و حرکت می افتد. من همین الان اگر بخواهم در تشکیلات خودم ریزبین شوم و مته بر خشخاش بگذارم، شاید ده ها مشکل بیرون بیاورم. شما اگر بخواهید روی تشکیلات ما زوم کنید، حتماً ده ها مشکل بیرون می آورید. فقط دستگاه الهی و دستگاه خلقت است که بری از هر اشکالی است. باید استعداد و ظرفیت بخشش را داشته باشیم. کار اجرایی بدون اشکال نمی شود. مسائل را از اول باید بنشینیم، به نقطه نظرات مشترک برسیم، چارچوب معینی پیش بینی کنیم تا در ادامه راه به مشکل برنخوریم.   یعنی این ثبات که به حلقه ی مفقوده شهر ما بدل شده است، به نظر شما لازمه ی کار مدیریت شهری است؟ صد در صد. به نظر من نباید محیط را از نظر روانی برای یک شهردار اینقدر تنگ و باریک کنید که ناگزیر او اشتباهات سخت و سهوی کند یا برود خودزنی کند یا اینکه ناچار شود عناد را با عناد پاسخ دهد. به هرحال شهردار هم مثل همه ی ما انسان است. ما این تکلیف را داریم و این حق را نداریم که شهر را به سمت بی ثباتی سوق دهیم. ما رای را از مردم گرفتیم؛ مردم این رای را برای چه چیزی به اعضای شورا دادند؟ مطمئناً برای آبادانی شهر، ارتقای سطح کیفی شهر، ارتقای نشاط اجتماعی و سرمایه اجتماعی، اشتغال زایی و رفاه بیشتر داده است. ما شعار می دهیم «شهر ما، خانه ی ما». شما وقتی به خانه می روید، دوست دارید آرامش باشد یا دائم جنگ روانی حاکم باشد؟ بدون شک دنبال آرامش هستید و همین مسئله در مورد شهر هم صدق می کند. ضمن اینکه ما مدعی هستیم که یک شهر فرهنگی هستیم و ادعای فرهنگ داریم. ما نمی تواند دایه دار فرهنگ در حرف باشیم بلکه باید این غنای فرهنگی را در سطح عمل و رفتار و ادبیات خود نشان دهیم. بنابراین پسنیدیده نیست که عمر و وقت خود را صرف یک سری درگیری ها و مناقشات شخصی کنیم. من سعی خواهم کرد در شورای پنجم از تمام ظرفیت و وجود خودم در جهت میل به وحدت و رسیدن به یک جایگاه مثبت و مثال زدنی استفاده کنم تا خدای نکرده چنین حرف هایی بسط پیدا نکند که رشتی ها تحمل یکدیگر را در کارهای گروهی ندارند. متاسفانه به دلیل عملکرد گذشته، چنین حرف هایی امروزه مطرح می شود که ما رشتی ها در کارهای فردی خوب هستیم اما روحیه ی مشارکتی و تعاملی نداریم. من مخالف صد در صد این ادعا هستم و هرگز چنین حرفی را نخواهم پذیرفت. من فکر می کنم اگر کمی آستانه ی تحمل مان را بالا ببریم به خیلی چیزها دست خواهیم یافت.   نقش تجربه ی اعضای شورای پنجم را در برقراری این ثبات چطور ارزیابی می کنید؟ حتماً نقش زیادی دارد. تجارب اجرایی و تجربه ی کار شورایی یک شلاق سلوکی است که آدم می خورد و آستانه ی تحمل آدم را بالا می برد. من این شلاق مدیریتی و شلاق سلوک را خورده ام. 32 سال تجربه کار مدیریتی به خصوص مدیریت شورایی شوخی نیست. من همیشه در انتخابات بودم؛ انتخابات شهری، انتخابات استانی، انتخابات اتاق اصناف در کشور و غیره. قبلاً انتخابات اتاق اصناف سالی یک بار بود بعداً شد دو سال یک بار.   متاسفانه عادت بدی در فرهنگ عمومی ما وجود دارد که فکر می کنیم با تخریب دیگری می توانیم ابراز وجود کنیم. این رفتار در شورای چهارم دیده شد و ممکن است در شورای پنجم هم دیده شود. نظر شما در این مورد چیست؟ مطمئن باشید اگر این تفکر حاکم باشد، سنگ روی سنگ بند نمی شود. شاید بسیاری از ناملایمات محصول این تفکر باشد. شما در کار شورایی به هیچ وجه نمی توانید تک روی کنید. یک تیم یازده نفره فوتبال را در نظر بگیرید که رو به جلو حرکت دارد؛ تصور کنید اگر 6 نفر به سمت دروازه حریف یورش ببرد و 5 نفر به سمت دروازه خودی عقب برود چه اتفاقی می افتد. با این کار قاعده ی بازی رعایت نمی شود. وقتی من می گویم گرایش سیاسی آفت شورا محسوب می شود به این دلیل است که جلوی اتحاد و همسویی در راستای اهداف مشترک را می گیرد. الان در سطح رسانه ها می بینیم که شورای ما را به چند طیف اصلاح طلب، اصولگرا و مستقل دسته بندی کرده اند. من از این تریبون استفاده می کنم و صراحتاً می گویم، هرکدام از این طیف ها تفکر درست، تفکر واقع گرایانه و در جهت منافع عمومی داشته باشد، رای من را خواهد داشت. هنر شورا در اجماع است. حتی قرآن به شورایی  فکر کردن و شورایی عمل کردن توصیه می کند. ما نمی توانیم دغدغه ی ورود به شورا را داشته باشیم اما رفتار غیرشورایی از خود بروز دهیم. ما اگر شورایی بیاندیشیم، آسیب نخواهیم دید. در همین تفکر شورایی، نقاط آسیب مشخص می شود و می توان برای آن راهکار درست اندیشید. اگر قرار بر خرد جمعی نباشد که دیگر لزوم تشکیل شورا معنی نداشت. می گفتند مردم یک نفر را به عنوان رئیس شورا انتخاب کنند، او هم صبح یک نفر را به عنوان شهردار انتخاب کند و بعدازظهر او را بردارد.   البته الان هم فرق چندانی نمی کند؟ ما در این چند سال خیلی شهردار عوض کردیم و به نوعی در این زمینه رکورد داریم. من بازهم مجبورم از فوتبال مثال بزنم. بسیاری از تیم هایی که از دسته یک و دو نمی توانند بالا بیایند بخاطر تعویض مربی های پشت سر هم است. تیم های پایه اش شکل نمی گیرد، تیم های جوانان، نوجوانان و امیدش ساختار درستی پیدا نمی کند و تیم بزرگسالانش هم همیشه از این مسئله آسیب می بیند.   شما به عنوان یک شهروند نه به عنوان عضو شورا، استیضاح شهردار را تنها دو ماه مانده به پایان دوره شورا، منطقی می دانید؟ اجازه بدهید من این سوال را پاسخ ندهم. چون هر پاسخی بدهم، به دوستان و همکاران ما در شورای چهارم بر می خورد.   عملکرد آقای ثابت قدم را چطور ارزیابی می کنید؟ من پیش از این هم گفتم، آقای ثابت قدم نکات مثبت بسیاری داشته و قدم های بزرگی را برداشته است. در برخی از موارد هم به ایشان نقد دارم. همانطور که گفتم هیچ کار اجرایی بدون نقد امکان پذیر نیست. اما در کل ایشان برای رشت بسیار زحمت کشیدند و هیچکس زحمات ایشان را نمی تواند منکر شود. اگر شورای چهارم به توانایی ها و قابلیت های آقای ثابت قدم شک داشت، هرگز برای بار دوم ایشان را به عنوان شهردار رشت انتخاب نمی کردند.   فکر می کنید شورای پنجم با حاشیه ی کمتری روبرو باشد؟ فکر نمی کنم، مطمئن هستم.