اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: صبح امروز با برگزاری انتخابات، هیات رئیسه جدید مجلس شورای اسلامی مشخص شد.   در این میان اسدالله عباسی نماینده رودسر و املش به عنوان ناظر (کارپرداز) این مجلس انتخاب شد تا  بعد از محمدباقر نوبخت نماینده سابق رشت در مجلس پنجم دومین گیلانی باشد که به هیات رئیسه مجلس راه پیدا می کند. دکتر نوبخت در مجلس پنجم و در سالهای دوم، سوم و چهارم با 159، 157 و 144 به عنوان دبیر هیات رئیسه انتخاب شد. وی که سومین دوره مجلس را می گذراند در مجلس پنجم  بالاترین آرای مردم رشت را به خود اختصاص داده بود و  به خاطر نزدیکی با جریان اصولگرایان سنتی و طیف اکثریت مجلس پنجم از تاثیرگزاری بالایی برخوردار بود. به واقع می توان گفت نوبخت در مجلس پنجم پله های ترقی را بیشتر از دوره های گذشته پیمود و کم کم به حلقه جریانات بالادستی قدرت نزدیکتر شد. البته دوران نوبخت در مجلس ششم با قدرت اصلاح طبان تا حدودی افول کرد، اما وی بعد از تشکیل حزب اعتدال و توسعه با همفکران نزدیک به آیت الله هاشمی رفسنجانی همچنان ارتباط خود را با حلقه قدرت متصل کرده بود و از همین طریق بود که در سال 84 به عنوان سخنگوی ستاد انتخاباتی هاشمی رفسنجانی منصوب شد که در نگاه اول شانس اول انتخاب مجدد به عنوان ریاست جمهوری بود. هرچند با شکست آیت الله از شهردار تهران نوبخت نیز به حاشیه رفت  به قول استاندار گیلان در گیلان نیز جایی برای ابراز نظر پیدا نمی کرد. ولی همان حلقه شکل گیری که وی را زمانی در هیات رئیسه مجلس انتخاب کرده بود (روحانی و ناطق نوری)در سال 92 عوامل بازگشت او را این بار به صحنه اول مدیریت اجرایی کشور باز کرد. فارغ از نوبخت تجربه نشان داده که اعضای هیات رئیسه مجلس به خصوص در بخش انتخاب دبیران با حضورشان در این پست ها بیشتر از بقیه در طی کردن پله های ترقی موفق عمل می کنند. در گذشته افراد شاخصی چون احمد توکلی، عطا الله مهاجرانی و علی اکبر ولایتی از مجلس اول، حسین محلوجی و سید رضا زواره ای در مجلس دوم، رسول منتجب نیا، عبدالواحد موسوی لاری ، مرتضی الویری در مجلس سوم، محمدرضا باهنر،محمدرضا رحیمی، حسین سبحانی نیا، سید رضا تقوی در مجلس چهارم، دری نجف آبادی در مجلس پنجم،  ناصر خالقی، سید حسین هاشمی در مجلس ششم، حمیدرضا حاجی بابایی و علیرضا زاکانی در مجلس هفتم، سید محمدرضا میرتاج الدینی در مجلس هشتم  از جمله افرادی بودند که بعد از انتخاب در هیات رئیسه توانستند بیشتر از گذشته معرفی شوند. البته بازهم نفرات دیگری هستند اما این ها چهره هایی هستند که اکثرا به پست و مقام های دولتی نیز رسیده اند. در این میان اسدالله عباسی به واسطه سابقه وزارت کوتاه مدت کار، رفاه و تامین اجتماعی چهره نسبتا شناخته شده ای در میان مجلسیان است و حال نیز با انتخابش به عنوان هیات رئیسه توانسته خودش را بیشتر از گذشته معرفی کند. وی  معرفیش به عنوان وزیر به دنبال یکشنبه جنجالی مجلس و داستان نوار پخش کردن احمدی نژاد در جلسه استیضاح شیخ الاسلامی آغاز شد و بعد از برکناری آن وزیر به دلیل عدم برکناری سعید مرتضوی توانست با رای نمایندگان به عنوان وزیر انتخاب شود. هرچند دوره کوتاه وی نیز جنجالی شد و مسائلی درباره بعضی استخدام های غیرقانونی منتشر شد اما وی بعد از وزارت هم با رای بسیار نزدیک نسبت به کاندیدای اصلاح طلبان و حامیان دولت توانست بار دیگر به مجلس باز گردد. حال نیز به نظر می رسد انتخابش به عنوان عضو هیات رئیسه طی توافقی است که فراکسیون مستقلین با فراکسیون ولایی انجام داده است.اعضای فراکسیون امید مایل بودند که محمدقسیم عثمانی به عنوان نماینده اهل سنت در فراکسیون انتخاب شود اما ظاهرا توافق های پشت پرده عباسی را با 122 رای به عنوان ناظر هیات رئیسه تعیین کرده است.  شاید بیشتر اینگونه استنباط بتوان  کرد که توان او بیشتر از آن که به مجموعه مجلس ثابت شده باشد مورد اجماع مجموعه فراکسیون اصولگرایان است. هرچه است می توان گفت در یک نگاه کلی شاهین اقبال بار دیگر بر شانه عباسی نشسته است و وی بعد از آن که با حضورش در هیات موسس جمنا جا پای خودش را در میان اصولگرایان تقویت کرده است توانسته بار دیگر در جمع مدعیان رهبری اصولگرایی مجلس دهم قرار گیرد که تعدادشان  نزدیک صد نفر تخمین زده می شود و برای حضور در مدارج بالای مجلس مجبور به لابی با دیگر فراکسیون ها هستند. البته کاندیداهای دو گانه عباسی در انتخابات ریاست جمهوری شکست خورده اند. وی که معمولا فردی محافظه کار هم است در اواخر برگزاری انتخابات انتقادات تندی را نیز نسبت به رئیس جمهور و دولت اعلام کرده بود. همین امر شاید باعث شود که عباسی در ارتباط با دولت و تلاش برای حضور یارانش در بین مدیران اجرایی شهرستان و بعضی مدیران مخالفش  به مشکل نیز برخورد. ولی شاید همین انتصابش به در هیات رئیسه فتح بابی از آن جهت باشد که عباسی قصد دارد در آینده نزدیک به حلقه قدرت اصولگرایان و دولت مطلوبشان نزدیکتر شود. البته در مجلس دهم غلامعلی جعفرزاده نائب رئیس فراکسیون مستقلان به واسطه حضور پررنگش در رسانه ها و حمایت هایش از حسن روحانی در مقابل جناج مقابل و همچنین نطق های تاثیرگذاری به ویژه در ایام رای اعتماد به وزرا توانسته به عنوان یک نماینده شناخته شده و تاثیرگزار معرفی شود. او البته به دلیل حضور در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس طبق قانون حق شرکت در انتخابات هیات رئیسه را نداشت ، وگرنه شاید اگر روی او اجماع می شد حتما رای لازم را کسب می کرد. همین مساله را مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود به درجات خیلی پائین تری دارا بود.  کاظم دلخوش نیز که امروز به جای حضور در انتخابات هیات رئیسه ترجیح داد در رشت باقی بماند و در مراسم تشییع پیکر مهندس قهرمانی شرکت کند در طول یک سال اخیر بیشتر از بقیه نمایندگان گیلان خودنمایی کرده است و  دریافت اختصاص اعتبار  لازم برای آسفالت خیابان ها و کوچه ها و همچنین اعتبارات دیگر  او را به یک نماینده شاخص شناسایی کرده است. هرچند او نشان داده است که چندان در بند فراکسیون های لازم قرار ندارد و راه و روش مستقل خود را پیش می برد. جبار کوچکی نژاد نیز به واسطه تجربه می توانست جای عباسی بگذارد اما به طور مشخص دو فراکسیون دیگر با او نسبت به عباسی زاویه بیشتری دارند. نمایندگان دیگر گیلان نیز در حال حاضر به نظر نمی رسد جای چندانی در تصمیم گیری های اصلی مجلس داشته باشند. البته محمدحسین قربانی نماینده آستانه اشرفیه تا حدودی توانسته در کمیسیون بهداشت برای خود جایگاهی پیدا کند اما در تصمیم گیری های کلان مجلس بقیه نمایندگان هنوز جای خود را باز نکرده اند. از همین جهت است که بعید است به همین زودی ها شاهد حضور گیلانیان بیشتری در سطح اول مدیریت اجرایی کشور باشیم.