گیل خبر / در کشوری زندگی می کنیم که چارچوب قانون اساسی مشخصی دارد. نظام ریاست جمهوری، مجلس و شورای شهر و ... سازوکارِشان براساس انتخابات است. در قانون اساسی ایران هیچ منعی برای حضورِ هیچ شخصی در انتخابات وجود ندارد به جز کسانی که شورای نگهبان و قانون با ادله ای که در اختیار دارند، حضور و فعالیت آنها را منع کرده باشد. لذا هر گروه، هر شخص و هر تفکری که چارچوب نظام را قبول داشته باشد می تواند در انتخابات حضور داشته باشد، وجود سلایق مختلف باعث رونق انتخابات نیز می شود. لذا افراد از هرمجموعه ای به جز کسانی که در خطوط قرمز جای دارند، مابقی جزء نظام هستند و می توانند در انتخابات شرکت کنند. آنچه میان توده ی مردم و جامعه می بینیم این است که آقای احمدی نژاد در میان مردم اقبال دارد، هیچ فردی کامل نیست وعلی رغم وجود نقدهای بر اقدامات ایشان، احمدی نژاد به هر صورت کارنامه ای 8 ساله دارد که اثرات خوبی را در کشور بر جای گذاشته است. احمدی نژاد، طرح های خوبی همچون مسکن مهر و سهام عدالت را اجرا کردند و کارهای مفیدی از سوی دولت های نهم و دهم انجام شده است، البته این اقبال را می توانیم به همه روسای جمهور این نظام تعمیم دهیم و فقط در مورد احمدی نژاد صدق نمی کند. آنها نیز به واسطه اقدامات مثبتی که انجام دادند امروز مورد اقبال مردم قراردارند. احمدی نژاد 8 سال رئیس جمهور ایران بودند و بسیاری از مناسبات و مبادلات با تصمیم وی انجام شده است، همانطوری که روسای قبلی و بعدی نیز اینگونه عمل خواهند کرد. کشور ما بر اساس انتخابات مدیریت می شود و این مردم و قانون است که جایگاه های افراد را مشخص می کنند؛ احمدی نژاد به عنوان یک ریس جمهور هر چه در توان داشت برای این مملکت و نظام گذاشت و به کشور خدمت کرد و به وقت خود همچون روسای جمهور قبل از خود مورد استقبال شدید مردم قرار گرفت. لذا بازگشت او به سیاست می تواند اقبالی را از سوی عده ای از مردم به همراه داشته باشد. *وزیر رفاه دولت نهم