فکرآزاد
اختصاصی گیل خبر / پریسا عمویی :  کمی دورتر از این سالها ، وقتی کودک بودیم و با بی خوابی های شبانه  آمیخته با عصر تکنولوژی  مانوس نبودیم ،  با آوای لطیف والدین  و قصه گویی هایشان به خواب می رفتیم و هفت پادشاه عالم را در خواب می دیدیم  ،  کمی بعد تر هر شب ساعت 9 پیچ  رادیو را به چپ و راست می چرخاندیم و  و از لابه لای امواج و فرکانس  ها قصه های مورد علاقه مان را می شنیدیم  اما حالا همه چیز تغییر کرده است  حتی قصه گویی ها مدرن تر و نوین تر شده اند. در این میان  «گیله قصه » که  12 آبان وارد دومین سال فعالیت خود شده است  سعی کرده به  شیوه ای متفاوت و با زبان مادری  از طریق کانال تلگرام با دوستدارانی که هنوز گوششان  ، قصه طلب می کند  ارتباط برقرار کند و  شب های زوج ساعت 23:30 آنها را از یاد نبرد . با این بهانه  گیل خبر به سراغ  پرویز فکرآزاد رئیس هیات مدیره خانه فرهنگ گیلان که یکی ازخالقان این ایده است، رفت و با وی به گفتگو نشست :   آقای فکر آزاد ایده «گیله قصه » از کجا بود  و چگونه شکل گرفت و هدف شما چه بود ؟picsart_%db%b1%db%b1-%db%b0%db%b5-%db%b0%db%b4-%db%b0%db%b9-%db%b4%db%b3     ما در خانه فرهنگ گیلان  ،گروه داستان  گیلکی  را داریم که هر ماه  یک جلسه  با حضور نویسندگان از نقاط مختلف گیلان  برگزار می کند.  نویسندگان در این جلسات  به  خوانش داستان های خود می پردازند و  با گفتگو با یکدیگر به نقد داستان ها می پردازند . از آنجایی که  این داستان ها  خیلی کم به دست مردم عادی می رسد  و هدف از  ایجاد متن گیلکی ،زنده نگه داشتن متن گیلکی است و ما ناگزیر بودیم  جهت  تقویت این زبان در بین مردم  ارتباط بیشتری با مردم  داشته باشیم ؛ و این ایده وقتی  شدت گرفت که  آشنایی بنده با داستان شب فارسی در تلگرام رقم خورد و پس از مشورت با دوستان نویسنده  وسایر کسانی که می توانستند کارهای تدوین  و ادیت را بر عهده بگیرند مثل دوست خوبم اردشیر لرد شروع به جمع آوری قصه  کردیم  و از نویسندگان هم خواستیم که داستان هایشان را  برای ما بفرستند  .  همچنین حوزه هنری گیلان  استودیو ضبط  در اختیار ما قرار دادند  و ما حدود 30 قصه  را  در عرض دو سه ماه فراهم کردیم  . 12 آبان ماه 94 استارت «گیله قصه » را زدیم و به شکل کانال تلگرام  اجرایی کردیم .     گروه اجرایی «گیله قصه » متشکل از چند نفر است ؟     تعداد اعضای گروه متغیر است . گاهی  اوقات  4 نفر و گاهی 6 نفر به تناسب کمک می کنند.  5 نفر ادیتور داریم که  بعضی از آنها ضمن اینکه ادیتور هستند مثل فرشیدآقام علی پارسی  عکاسی پروژه را برعهده دارند .  اردشیر لرد که نویسنده و کارگردان سینما هستند کار ادیت  (فکر آزاد از آن به عنوان دچین واچین نام می برد ) ما را انجام می دهند .  همچنین آقای علی محمد اقبالدار کارگردان و کیا حدائقی  کار ادیت را برعهده دارند همچنین جواد اصغری به عنوان نویسنده و ادیتور گروه ، و خودم  در خدمت دوستان هستیم .     «گیله قصه » چند گوینده زن و چند گوینده مرد دارد ؟   به آن شکل گوینده زن و گوینده مرد نداریم . بیشتر نویسنده ها ، اغلب داستان های خودشان را   اجرا می کنند   و تنها ده درصد  به دلیل اینکه نویسنده در قید حیات نیست و یا خود نویسنده مایل به اجرا نیست  با اجازه آنها توسط دیگردوستان اجرا و ضبط می گردد.     با پشت سر گذاشتن یک سال از تشکیل «گیله قصه » بازخوردها چگونه بود و چه نظرات و پیشنهاداتی از سوی مخاطبین توجه شما را جلب کرد ؟picsart_%db%b1%db%b1-%db%b0%db%b5-%db%b0%db%b4-%db%b0%db%b9-%db%b0%db%b3     بازخوردها خیلی خوب بودند، ما حتی  فکرش را هم نمی کردیم که   پایگاه ادبیات داستانی گیلکی اینقدر فراگیر شود و  مورد استقبال قرار بگیرد  . خوشبختانه  به محض ایجاد کانال  و در عرض چند هفته  دنبال کنندگان کانال به 800 نفر رسید و اواخر سال 94 به 2000 نفر و اکنون  3200 نفر عضو کانال هستند .   داستان های ما علاوه بر انتشار  در گیل قصه ، در کانال ها و در وب سایت های مختلف  باز نشر می شود  و  گاهی بیش از 25 هزار نفر این داستان ها را می شنوند  .  خوشبختانه  بعضی از وب سایت ها و نشریات از جمله گیل خبر ،همشهری استان ها  ، رهاورد گیل  ، عطر شالیزار ، روزنامه هاتف  اخبار  ما را پوشش دادند  و  باز خورد خوبی بود . با اینکه در این کانال  هفته ای 3 بار داستان گیلکی گذاشته می شود و همچون سایر کانال ها با اشتراک  عکس ها سرو صدا راه نمی اندازد به بازخوردهای خیلی  خوبی رسیده ایم و توانستیم توجه مخاطبین را جلب کنیم .   پیشنهاد و نظرات مخاطبین  هم بسیار خوب بود  از این لحاظ که  سعی ما بر این بود که تمامی لهجه ها را پوشش دهیم  و در ویرایش  قطعات ضبط شده دقت بیشتری داشته باشیم   و نیز  در انتخاب داستان ها سخت گیر نباشیم به طوریکه بتوانیم ایده  بردن زبان گیلکی بین مردم را به سرانجام برسانیم .   لطفا درباره بهره گیری از لهجه های  نقاط مختلف گیلان صحبت کنید ؛  چرا فقط به لهجه رشتی اکتفا نکردید ؟     به طبع نویسندگان گیلانی نویس   فقط رشتی نیستند  ، و در استان ما نویسندگان گیلکی با لهجه های  مادری خودشان   دست به قلم می برند و ما نخواستیم که تنها به لهجه مرکز و یا غرب بسنده کنیم و سعی کردیم تمام لهجه ها را داشته باشیم   به عنوان مثال شرق گیلان نویسندگان  با قدرتی در این زمینه دارد .     نحوه انتخاب داستان هایی که در «گیله قصه » خوانش می شود چگونه است ؟   نحوه انتخاب داستانها  در «گیله قصه » به این صورت هست که برخی از مخاطبین و نویسنده ها  داستان های خود را  با موبایل ضبط و برای ما ارسال می کنند  و  برخی دیگر  که ما دسترسی بیشتری به آنها داریم  جهت ضبط آثار خود به  استودیو حوزه هنری گیلان می روند و اجرا می کنند ، در واقع  برای ما و همانطور که پیش از این  گفته شد در انتخاب داستان ها  سخت گیر نیستیم چون  مبنا ی اصلی ما  خود زبان هست  ولی سعی می کنیم که به مرور سطح آگاهی مردم رادرباره ادبیات داستانی بالا ببریم .   آیا داستان های نوشته شده فقط برای خود کانال نوشته می شود و یا درمجلات و کتاب ها هم به چاپ می رسند ؟   در حقیقت بخشی از داستان های ما  برای کانال نوشته می شود  و بعضی از مخاطبان ما با گیل قصه دوباره زبان مادری خود را پیدا کردند به طوریکه  از تمام ایران  و حتی خارج از کشور به این زبان برای ما و با لهجه مادری خود برای ما می نویسند و می فرستند  و بخشی  دیگر داستان هایی هست که نویسندگان قبلا نوشته اند.  مجله دوات  گیل قصه را به صورت یک ستون ثابت چاپ می کند ، همچنین همشهری استان نیز بعضی از داستان های مرا به چاپ رسانده است  . عطر شالیزار  نیز داستان های گیل قصه را به چاپ رسانده و با ما در تماس هستند .   نحوه تاثیر گذاری موسیقی متن بر ذهن مخاطب و انتقال مفاهیم قصه را چگونه می بینید ؟picsart_%db%b1%db%b1-%db%b0%db%b5-%db%b0%db%b4-%db%b1%db%b0-%db%b4%db%b2     طبیعتا وقتی شما داستان را نقل می کنید و یا می خوانید  اگر بتوانیم از ابزارهای مدرن امروزی  بهره ببریم  به بهتر شنیده شدن کمک می کند  .تاثیر استفاده از موسیقی  این بوده که اکثر مخاطبین از ما درخواست کردند  این قصه ها را به صورت نمایش های رادیویی ارائه بدیم که  در حال حاضر  امکانات آن برای ما موجود نیست . به نظر من  موسیقی متن و یک ادیت خوب تاثیر فوق العاده ای در انتقال مفاهیم و توجه بیشتر مرم به زبان مادری دارد.     با توجه به شناختی که بنده  از «گیل قصه» دارم ،آن را فقط در کانال تلگرام می توان یافت ، آیا به ارائه «گیل قصه»   از طریق سایت ها و نرم افزارهای رایج موبایلی که پادکست ها و موسیقی  ها روز را منتشر می کنند فکر کرده اید ؟ ما فکر کردیم اگر فقط به همین کانال تلگرام اکتفا کنیم  ، معلوم نیست چه اتفاقی در آینده  برای کانال های تلگرام خواهد افتاد پس به فکر تهیه  نرم افزار شدیم . آقای علیرضا موئد احمدی ، مدیر جوان شرکت جنگل  به ما پیشنهاد ساخت این برنامه را دادند که مراحل نهایی ساخت این نرم افزار درحال سپری شدن است  و از این پس  فایل های صوتی قصه  ها در این برنامه منتشر خواهد شد و به صورت آفلاین (بدون اینترنت ) نیز قابل دسترسی است .      آیا پیشنهاداتی از طرف شهرداری رشت برای اجرای برنامه به صورت زنده در حاشیه جشنواره هاو برنامه های متنوع فرهنگی داشتید ؟ خیر ، هیچ پیشنهادی نه از سوی شهرداری و نه از ارگان های دیگر  جهت اجرای برنامه زنده نداشتیم . حداقل انتظار ما این بود که  با چنین درخواستی از طرف صدا و سیمای رشت مبنی بر حضور نویسندگان گیلانی در برنامه های شبانه و اجرای قصه های گیله قصه  روبرو شویم ، بنده هم این پیشنهاد را مکتوب نکردم .   آیا مایل هستید که در جشن روز رشت ،اجرای زنده رادیویی داشته باشید ؟ بله . اگر این پیشنهاد از طرف شهرداری رشت صورت گیرد می توان  داستان های «گیله قصه » را در این روز اجرا کرد البته با این توضیح که بخشی از نویسندگان ما قادر به  اجرای صحنه ای هستند ؛  از این حیث که  توانایی اجرا بدون متن را دارند همچون   استاد محمد بشرا ، استاد  ناصر وحدتی . سایر نویسندگان مثل خود من قصه خوان حرفه ای نیستیم  و با گیله قصه  وارد این عرصه شدیم  اما دوستان دیگر به جز دو عزیز نامبرده  توانایی اجرای صحنه ای  و رادیویی را به صورت مکتوب خواهند  داشت .     سخن آخر ...   نکته ای که در پایان باید یادآور شوم حضور نویسندگان و گیلکی نویسانی بود  که برای اولین بار چنین کاری را تجربه می کردند و متاسفانه  با وجود مهارت خوبی که دراین عرصه داشتند ، تا کنون صداها و لهجه های آن ها در جایی ضبط و ثبت نشده بود  مگر شاعران گیلکی نویس همچون شیون فومنی  و از این بابت خشنودم که این امکان برای آنها فراهم گردید .