اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: روز پنجشنبه در گرامیداشت یاد و خاطره شهدا در آستانه اشرفیه و لنگرود وزیر سابق ارشاد و حسن عباسی سخنران سیاسی معروف به عنوان سخنران اصلی حضور داشتند. آن چه جالب است در هر دو سخنرانی به مانند بسیاری دیگر از بزرگداشت های یاد و خاطره شهدا محور سخنرانی ها مخالفت با اقدامات دولت یازدهم و جناحی کردن سخنرانی ها بود. وزیر سابق ارشاد در در یادواره ۴۵ شهید والامقام و شهید گمنام روستای کتشصت آبادان و دهستان چهارده آستانه اشرفیه ضمن این که بیان داشت «امتیازات زیادی در مذاکرات دادیم» در ادامه گفت «نگاه برخی مسئولان به نظام سرمایه داری است.» آقای حسینی همچنین بیان داشت« برخی بر این باور بودند که چون در این مدت، مذاکرات یا گفتگوهایی شده آنها دائم به ما امتیاز می دهند ولی شاهد بودیم که آنها شرط های جدیدی را برای ما می گذارند.» حسن عباسی هم در سخنرانی مراسم پاسداشت یاد و خاطره سرداران والامقام احمد مایلی، حسین املاکی و محمد ناظری در لنگرود بازهم به کنایه های خود ادامه داد و به طور مثال خاطرنشان کرد« برخی از مسئولین عادت به نشنیدن تأکیدات ولی فقیه دارند ولی از نشنیدن آن نیز وحشت دارند و یا جایی هم ابراز داشت: قرار بود مشکل اقتصادی ایران بعد از پسابرجام و در اثر ارتباط با جهان حل شود درحالی که سایر کشورها خود در بحث اقتصادی با مشکل مواجه هستند و اگر می توانستند مشکل خود را حل می کردند.» طعنه پشت طعنه و کنایه پشت کنایه در تمام سخنان و ابراز نظرهای این سخنرانان کاملا هویدا بود. مشخص نیست که بر چه اساس و منطقی دولت منتخب مردم در مراسم بزرگداشت شهدا که متعلق به همه مردم ایران هستند باید مورد حمله قرار بگیرند و عده ای به بیان ابراز نظرهای جناحی و سیاسی خود بپردازند. اگر قرار باشد سخنرانان در بزرگداشت و پاسداشت شهدا هم همان سخنان دانشگاه و تریبون حزبی خود را بیان کنند و بر علیه دولت مردم صحبت کنند مشخص است هدف از برپایی چنین مراسم هایی میتینگ های جناحی و سیاسی است. اگر حسن عباسی در دانشگاه و یا محفل حزبی علیه رئیس جمهور سخن بگوید ایرادی به وی نیست ولی قرار نیست از شهدا و ایثارگران برای بیان سخنان خودمان هزینه کنیم. این دولت با رای همین ایثارگران و جانبازان و خانواده های شهدا  بر مسند کار آمده و همین اکنون نیز در دولت یازدهم شاهد حضور مدافعان حرم و مستشاران ما در عراق و سوریه هستیم و حمایت های دولت را پشت آن ها می بینیم. البته این سخنان که بسیاری از حامیان دولت را جدا از جنگ و دفاع و مقاومت ببینیم که مضحکه ای بیش نیست. کافی است به یاد آوریم که بسیاری از مسئولین دولت سابق که وزرا و دوستدارانش امروز در مراسم های شهدا برای ما درس مقاومت و ایثار می دهند هیچ سابقه حضوری در انقلاب اسلامی و دفاع مقدس ندارند. سرانجام فرد محبوب آن ها که برای این افراد  مسئولیتی گرفت هم این شد که بعد از کلی سخنان تهاجمی به این و آن به دنبال تحریم های گسترده به دنبال این بود که شخصا با اوباما مذاکره کند! متهم کردن دولت به سازشکاری و تسلیم و نقد برجام و حمله به مسئولین دولتی هرچه است سخنرانی در یاد و خاطره شهدا محسوب نمی شود. تریبون جناحی ارزانی است که عده ای شکست خورده دوست دارند با آن به بیان سخنان جهت دار خود بپردازند بی آن که مورد موافقت عامه خانواده شهدا و ایثارگران قرار بگیرند. جالب است عده ای با مظلوم نمایی از جمع کردن بنرهای سخنرانی به دستور مقامات دولتی صحبت می کنند ولی خیلی راحت و بدون مشکلی سخنرانی خود را برگزار می کنند. ولی آیا نباید کسی بپرسد که چرا در یک مراسم متعلق به شهدای نظام مسئولین نظام باید مورد نقد قرار بگیرند. کجای دنیا چنین کاری صورت می گیرد؟