اختصاصی گیل خبر/ سامان بدر: در حالی که از سویی هنوز تکلیف بقای ملوان در لیگ برتر و خرید تیم نفت از سوی این باشگاه مشخص نیست از سوی دیگر وضعیت این باشگاه از لحاظ انتخاب کادرفنی و بازیکنان فصل جدید نیز با علامت سوال های زیادی روبه رو است. آن هم در وضعیتی که از ابتدای فصل آینده لیگ برتر شانزدهم شروع می شود وبه زودی زمان نقل و انتقالات نیز به پایان می رسد و اکثر تیم ها در حال مرحله بدنسازی و تکمیل کادر خود هستند. البته این وضعیتی است که ملوان در فصل گذشته نیز با آن روبه رو بود و تا هفته های انتهایی هنوز سرمربی خود را معرفی نکرده بود و حمید استیلی دو هفته بعد از استعفای قلعه نویی به عنوان مربی ملوان انتخاب شد. این ها مسائلی که خود مدیران ملوان بیشتر از هرکسی نسبت به آن مقصرند. این روزها چالش های بسیاری بر سر قضیه واگذاری نفت به ملوان بوجود آمده است که تا حدودی نیز قضیه از حالت فوتبالی خود خارج شده است.  یک نکته ای که جلب توجه میکند این است که مدافعان واگذاری نفت به ملوان با دفاعیات بد خودشان این مساله را به بدترین شکل پیش می برند و بعید است با چنین سخنان و تهدیدهایی فدراسیون فوتبال حاضر شود کوتاه شود. همین طور هم شده است و گرشاسبی مشاور وزیر ورزش و جوانان که از مدافعان واگذاری نفت به ملوان بود در نامه ای به مشاور وزیر نفت از ابطال واگذاری نفت به ملوان خبر داد و اعلام کرد مزایده دیگری بدون حضور ملوان و تیم های غیر تهرانی  باید برگزار شود. ولی مدافعان این واگذاری در بعضی سخنان حتی پارا فراتر گذاشته اند و مدعی شدند که باید نقل و انتقالات تیم های تهرانی به شهرستان ها در دستور کار قرار بگیرد و یا فدراسیون فوتبال فقط حق برگزاری مسابقات فوتبال را دارد یا داوران یازده پنالتی برای ما نگرفتند و باید به لیگ برتر برگردیم!. این ها سخنان غلطی با ماهیت فوتبال است که گویی نمی دانند از نظر فیفا تنها فدراسیون فوتبال رسمیت دارد و هیچ نهاد سیاسی حتی رئیس جمهور دخالت در آن را ندارد و اشتباهات داوری هم تاثیری در نتیجه نخواهد داشت. ولی چگونه می توان از حق ملوان دفاع کرد؟ در فوتبال دنیا ما با تیمی چون پارما روبه رو هستیم که به دنبال بدهی و ورشکستگی به دسته های پایین تر سقوط کرد و به طور مثال امتیاز تیم خودش را به تیم دسته سومی نفروخت که در لیگ بازی کند. این همان چیزی است که مدیران ملوان باید آن را پیگیری می کردند. یعنی نفت در صورت اعلام انحلال باید رسما از لیگ کنار گذاشته شود و نامش به تیم بی ریشه یا با ریشه دیگری انتقال داده نشود. در آن صورت ملوان خود به خود به عنوان تیم چهاردهم لیگ برتر در فصل گذشته در لیگ باقی می ماند. فدراسیون فوتبال  اکنون از سویی جلوی حضورتیم با ریشه  ملوان در لیگ برتر را می گیرد اما به این سوال جواب نمی دهد که چگونه به خود اجازه می دهد تیمی بی ریشه با نامی نامشخص وارد شود و جای نفت را بگیرد. چنین کارکردی قبلا در فوتبال ایران بوده که به طور مثال بهمن کرج به پیکان تهران واگذار شده بود و یا پگاه هم در وسط فصل به داماش تغییر نام پیدا کرد( البته داماش هوادار خودش را داشت). اما چنین چیزی محل چندانی از اعراب در هیچ کجای دنیا ندارد که نام تیم ها به فراخور زمان در هر مرحله ای دچار تغییر شوند و هرکسی بتواند . نفت یا باید با بودجه کمتر تیمداری کند و به صورت فوتبالی سقوط کند و یا اگر نمی تواند خودش باید اعلام انحلال داشته باشد تا تیم دیگری از لیگ برتردر مسابقات باقی بماند، حق مزایده و واگذاری باید از این تیم سلب شود. حتی مسئولان ملوان اگر همین راهکار را در نظر می گرفتند و حتی با مذاکره و قول پرداخت بخشی یا کل  از بدهکاری ها مسئولان نفت را راضی می کردند که اعلام انحلال کند می توانستند به لیگ برتر برگردند نه آن که اکنون طلب امری را بکنند که فدراسیون فوتبال در مقابل آن ایستاده است. این ها نشان می دهد که هنوز کارکردهای قوانین فوتبال ما چندان درست تبیین نشده است و برای همین است که یک شبه تیم های قارچ گونه ای در این فوتبال وارد می شوند و ماندگاری تیم قدیمی ملوان به عنوان یک کار غیر فوتبالی و سیاسی معرفی می شود. هرچه است ملوان دیگر فرصتی ندارد و حتی حضورش در لیگ برتر با چنین هزینه نسبتا سنگین خرید نفت تهران نیز با معضلات زیادی مواجه خواهد شد که ممکن است خطرات مالی و معنویش  از حضور در لیگ یک هم بیشتر باشد. تمام بحث این است که کاش فوتبالی تر به مساله ماندگاری در لیگ برتر نگاه می کردند.