آمار نشان می دهد که سرعت تخریب در جنگل ها و مراتع ما بسیار بالاست، از این رو باید فکری جدی در این مورد کرد و شاید تنفسی به جنگل دهیم تا جان دوباره بگیرد. در سیاست های گذشته خودمان وظایف کاشت، داشت و برداشت را داشتیم که متاسفانه فقط مرحله برداشت را اجرا می کردیم. خصوصا از زمانی که شرکت های تعاونی جنگل تشکیل شدند، برداشت چوب از جنگل بی مهابا و بدون رعایت اصول صورت گرفت. در حقیقت بخش عظیمی از جنگل های شمال را همین شرکت های تعاونی وابسته به سازمان جنگل ها با نام قانون از بین بردند. زمانی که اره موتوری ها را به صورت گروهی وارد جنگل کردند تخریب جنگل وسعت بیشتری پیدا کرد. درحالی که قبل از ورود این شرکت ها، جنگل ها به این صورت قلع و قمع نشده بود. بنابراین باید نسبت به این مشکلات جدی باشیم و سازمان های محیط زیست و منابع طبیعی هم به تنهایی از عهده این گونه وظایف حفاظتی برنمی آیند. فرهنگ سازی باید صورت گیرد یعنی مشارکت مردمی در حفظ و صیانت از جنگل ها و مراتع باید افزایش یابد. در این مسیر به نظر من کاستی و کمبود قانون نداریم. باید گفت اگر تنفسی به جنگل داده شود، توان اجرایی سازمان جنگل ها بالا رود و در کنارش همان طور که اشاره کردم مردم بیشتر در بحث نگهداری از جنگل ها مشارکت داشته باشند، می توانیم به توفیقاتی در این زمینه دست پیدا کنیم. درواقع با طرح تنفسی که دولت برای برداشت از جنگل داده کاملا موافق هستم. منافع ملی بر منافع یکی دو شرکت ارجحیت دارد و نمی توانیم منافع ملی و مردم را قربانی منافع و سود آن شرکت کنیم و به جای سیاست های ملی و کلان، دنبال اجرای برنامه های آنان باشیم. آنها می توانند در این مدت چوب وارد کنند یا از جنگل های دست کاشت برداشت کنند. اتفاقا درآمد حاصل از این فعالیت ها سود سرشاری برای آنها دارد. در واقع این طرح بر اقتصاد ملی و اقتصاد مردم محلی اثر چندانی ندارد. مگر آن زمان که به شرکت ها مجوز می دادند تا برداشت بی رویه کنند، اقتصاد مردم متحول شد؟ یک عده سودجو تنها منافع خود را می بینند. برداشت هایی که اتفاق می افتد بی رویه است و سیلاب هایی که ایجاد می شود و گرفتاری هایی که به دنبالش برای مردم به وجود می آید، ناشی از همین برداشت های غیرمتعارف و بی رویه از جنگل است. ما با برداشت چوب از جنگل مخالف نیستیم اما همان کسانی که برداشت کردند باید کاشت هم انجام می دادند که این کار صورت نگرفت. ما با زراعت چوب هم می توانیم به اقتصاد خانوارها کمک کنیم. همین الان در گیلان هزاران هکتار صنوبرکاری وجود دارد. مسوولان بیایند همین کار را فرهنگ سازی، حمایت و نهادینه کنند تا ظرف پنج – شش سال بتوانند چوب آن را برداشت کنند و از ثمراتش بهره بگیرند. ناصر عاشوری - نماینده شهرستان های فومن و شفت بازنشر : فرهیختگان گیلان