اختصاصی گیل خبر/ روز دوشنبه در دانشگاه گیلان دکتر سعید جلیلی دبیرسابق شورای عالی امنیت ملی و کاندیدای نهائی جبهه پایداری در انتخابات گذشته ریاست جمهوری در ویژه برنامه روز فناوری هسته ای که توسط بسیج دانشگاه برگزار شد سخنرانی کرد و در سخنرانی خود انتقاداتی را نسبت به برجام انجام داد. برگزاری این نشست و جلسات یکی از اتفاقات خوب در دانشگاه گیلان و بازگشت روح سیاسی به یکی از سیاسی ترین دانشگاه های کشور می تواند باشد. این بسیار خوب است که مخالفین دولت توانایی دارند نشست های خودشان را برگزار کنند و علیه یکی از توافق های مهم بین المللی موضع بگیرند و با حتی سخنران خود را کسی انتخاب کنند که در نقطه تقابل با رئیس جمهور فعلی قرار دارد و معتقد است اگر رئیس جمهور بود برجام را امضاء نمی کرد، اما به شرطی که خود هواداران دولت نیز بتوانند در دانشگاه از این تواقفنامه دفاع کنند و به طور مثال همین آقای جلیلی را به خاطر ایجاد فضایی برای تحریم های بین المللی گسترده علیه ایران نقد کنند. اما متاسفانه در حالی که جلسه سخنرانی علی مطهری در دانشگاه گیلان لغو می شود شاهد آن هستیم که جلسات مخالفان دولت به راحتی برگزار می شود. همان طور که عدم اجازه به علی رضا زاکانی جهت سخنرانی در دانشگاه آزاد جای بحث و انتقاد دارد عدم اجازه به هواداران دولتی که با رای مردم انتخاب شده است و دارای یک جایگاه قوی اجتماعی در دانشگاه ها می باشد نیز جای سوال و نقد دارد. متاسفانه مدیریت دانشگاه گیلان مدت هاست فضای رکود و رخوت را به فضای بحث و نظر و فعالیت دانشجویی ترجیح می دهد و این در عدم برگزاری جلسات سخنرانی ها در 16 آذر و یا روزهای دیگر هویدا است. البته در سال جدید ما شاهد یک بیانیه سیاسی از سوی انجمن اسلامی دانشگاه گیلان بودیم که نشان می دهد این جریان سیاسی که مدتی را در همین فضای رخوت و رکود به سر می برد و حتی در بعضی برهه ها به نظر می رسید که در دست منتقدین دولت یازدهم قرار دارد در سال جدید تصمیم گرفته که بیشتر در فعالیت های سیاسی شرکت کند   که نیازمند کمک هرچه بیشتر مدیریت دانشگاه است. واضح و مبرهن است که مدیریت دانشگاه همان طور که در ایجاد فضای فعلی نقش بسیاری دارد در تغییر این شرایط نیز تاثیرگذار است. هرچه است باید فضایی فراهم شود که ایجاد کرسی های آزاداندیشی مورد نظر مقام معظم رهبری و برگزاری عادلانه تریبون های سیاسی دانشگاه برای جناح های کشور ایجاد شود و این گونه نباشد که دانشگاه به محلی برای تاخت و تاز عده ای تبدیل شود در حالی که تفاوت آرا در آن به وضوح قابل مشاهده است.