گیل خبر/ سهراب ستوده- مجلس شورای اسلامی در دور دهم خود چندان تفاوتی با گذشته نداشته است ، نه اینکه شان و جایگاه مجلس پایین آمده باشد، بلکه حضور افراد و اشخاصی که در ترویج تاکتیک های غیر منطقی و خارج اخلاق از سابقه ی قابل توجهی برخوردار می باشند در این دوره هم منجربه ایجاد فضای بی اعتمادی عمیق به نمایندگی مجلس و مسئولیت تعهد واقعی این نهاد در قبال مردم گشته است . از ورود پول های بی شناسنامه ، تا حربه ی گردن شکستن که به ادبیات سیاسی این سرزمین پیوست، از موروثی شدن نمایندگی مجلس و قدرت ناشی از آن که نشانه هایش را در ساقدوشی پسران در کنار پدران می توان مشاهده نمود . باید به این واقعیت اقرار نمود که برای بسیاری از آقایان نامزدی در انتخابات مجلس به بنگاه زود بازده اقتصادی بیشتر شبیه است تا یک نهاد قانون گذاری و نظارت ، و این عاملی جدی در نادیده گرفتن خواسته های عمومی مردم و عدم توزیع برابر فرصت های اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی ، بهداشتی و بسیاری از موارد دیگر می باشد که در قامت اهریمن تبعیض و تعصب ظاهر شده است . درد درمان ناپذیر جامعه تالش زمانی است که نابرابری از طریق قدرت سیاسی اقلیت سازمان یافته بر اکثریت پراکنده اعمال می شود . سرخوردگی ، یاس و نا امیدی امروز جامعه تالش را به جرات می توان برآمده از بدعت های پدری با پسران ساقدوشش دانست که این شعار را به عنوان نمودی از خود قرار داد که هر کس با من باشد با او خواهم بود و آنکس یا کسانی که بر علیه من رفتار کنند بر آنها خواهم تاخت. همین رفتارها باعث ترویج و گسترش پوپولیسم در جامعه تالش در شکل پرهیز کارانه شد تا امروز حتی بتوان مسجد و مدارس را تکیه گاهی برای تحریک مردم به نفع خود و علیه رقبا ساخت . همان بدعتهای باج خواهانه و باج پردازانه که شاید بتوان بر آن اسم وعده ای که می ترساند و عیدی که می فریبد نهاد و نخبه تالشی را از رسالتش که همانا هدایت جامعه و توده به سوی سعادت بود وارد معامله مقامی و منصبی نمود . به نظر زمان آن رسیده که برای این درد بر آمده از فرهنگ غلط انتخاب فاصله گرفته ،همگرایی و اتحاد میان نخبگان سیاسی اجتماعی اقتصادی در راستای منافع عموم صورت گیرد و نه اینکه هم چنان در بر همان پاشنه ای بچرخد که منافع اقلیت اندک با محروم ساختن اکثریت پراکنده ارجحیت داشته باشد . انتخابات مجلس دهمین دوره یک آزمون بزرگ برای داعیه داران علم و آگاهی است ، نخبگانی که در هر کوی و برزن دم از شایسته سالاری می زنند اما در صورت حضور شایستگان برای تامین منافع خود به اعتقاداتشان پشت کرده و صف مقابل شایستگان را تشکیل داده و به دشمنان قسم خورده علم و عقلانیت بدل می شوند . این آزمون برای مدعیان دمکراسی خواهی و حاکمیت قانون، عدالت و برابریست مشروط به اینکه مشی عقلانیت و اعتقاد به برابری در جامعه در ذهن شان نهادینه شده باشد نه اینکه ادعایی نقابی برای فریب افکار عمومی و در نهایت رسیدن به خواست شخصی . سهراب ستوده پایگاه گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.