اختصاصی گیل خبر/  سامان بدر-اردیبهشت ماه سال جاری همزمان با سفر رئیس جمهور به استان گیلان، شهردار رشت به عنوان اولین مقام رسمی از اختصاص صد میلیارد تومان اعتبار جهت ساماندهی رودخانه های گوهررود و زرجوب طی دوسال خبر داد. هرچند اعتبار مورد نظر گویا جهت حل بخشی از مشکلات این دو رودخانه اختصاص یافته است، اما مجری این اعتبار گویا ربط چندانی به نهادها و سازمان هایی ندارد که انتظارش را می کشیدند. در طی همه این سال ها که بسیاری از رسانه ها انتقادات و پیشنهادات خود را جهت حل موضوع رودخانه های رشت به شهرداری، سازمان مدیریت پسماند، سازمان محیط زیست، سازمان آب و فاضلاب شهری ارائه می کردند کمتر کسی سراغ سازمان آب منطقه ای می رفت. اما حال پرداخت اعتبار پنجاه میلیارد تومانی به این سازمان آن ها را به عنوان کارفرمای ساماندهی رودخانه های زرجوب و گوهررود معرفی کرده است. مرداد ماه گذشته بود که ثابت قدم شهردار رشت بازهم اولین کسی بود که خبر اختصاص اعتبار پنجاه میلیارد تومانی را به سازمان آب منطقه ای اعلام نمود. در آن مقطع شهردار رشت با بیان اینکه متولی رودخانه های داخل شهر شهرداری است، عنوان کرد : «در حالی که متولی ساماندهی رودخانه های شهر، شهرداری است، می بینیم که ۵۰ میلیارد تومان کمک دولت برای سازماندهی دو رودخانه به شرکت آب منطقه ای تخصیص پیدا کرده است.» هرچند بعد از سخنان شهردار این ادعا از سوی سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان به عنوان نهاد توزیع بودجه استان تکذیب شد و عنوان شد که هنوز مجری ساماندهی رودخانه ها مشخص نشده است، اما حال گویا این مساله در حال شکل گیری است و حتی بنا به گفته یک عضو شورای شهر سی درصد اولیه آن هم پرداخت شده است. فاطمه شیرزاد عضو شورای شهر رشت در نطق پیش از دستور خود در جلسه صد و سیزدهم شورا با انتقاد از تخصیص اعتبار به سازمان آب منطقه ای اعلام نمود: به واقع آب منطقه ای چه جایگاهی در حل این مساله دارا است و قبلا چه کارهائی نموده است که حال به عنوان مجری طرح معرفی شده است؟ اگر کاری انجام داده است بگویند تا مردم و مسئولین بدانند. این عضو شورا همچنین در گفتگویی با گیل خبر ابراز داشت: چگونه است که وقتی مشکلات آلودگی رودخانه ها پیش می آید همه تقصیرات را به گردن شهرداری می اندازند، اما حال که بحث گرفتن اعتبار است همه مسئول می شوند. البته رئیس کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای شهر معتقد نیست که این اعتبار تنها باید به حساب شهرداری ریخته شود، وی معتقد است: مدیریت شهری و سازمان آب و فاضلاب محق تر از سازمان آب منطقه ای است. سازمان آب و فاضلاب نیز در این مساله معتقد است که با این وضعیت اساسا نام و وظایف این سازمان دچار خدشه شده است. محمدرضا احمدی معاونت برنامه ریزی و منابع انسانی آبفای گیلان با بیان این که مشکل اصلی آلودگی رودخانه ها مربوط به فاضلاب است، اظهار داشت: شرح وظایف ما مربوط به مساله فاضلاب است و آب منطقه ای بیشتر در امور آب زراعی و آب شرب وظیفه دارد، اگر قرار است در امور فاضلاب نیز دخالت کنند چه بهتر است که سازمان ها با هم تلفیق شوند.       با این حال سیف الله آقا بیگی مدیرعامل سازمان آب منطقه ای در گفتگو با گیل خبر بیان داشت: از نظر قانونی، سازمان آب و منطقه ای متولی حریم رودخانه ها   محسوب می شود و هرگونه ساماندهی رودخانه ها باید با مدیریت این سازمان انجام گیرد. وی در ادامه اظهار داشت: همه سازمان ها همچون شهرداری، آ ب و فاضلاب، محیط زیست، صنعت و غیره که در آلودگی رودخانه ها نقش دارند زیر نظر این سازمان باید در اجرای سازمان دهی آن فعالیت نمایند و آب منطقه ای کارفرمای آن محسوب می شود. هرچند معاون برنامه ریزی آبفا از همین اکنون اعلام کرده با سازمان آب منطقه ای نمی تواند همکاری نماید و دیگر نهادها نیز مشخص است که چندان علاقه ای به فعالیت زیرنظر سازمان آب منطقه ای ندارند. پیمان بازدیدی فعال محیط زیست و مدیرعامل موسسه محیط زیستی «سرزمین ایده آل ما» معتقد است کارفرمائی سازمان آب منطقه ای اشتباه است. وی در گفتگو با گیل خبر گفت: بهترین راه حل این است که استانداری با مدیریت خود استاندار پروژه را به دست بگیرد و کار گروه های مختلف را هدایت نماید. وی افزود: اگر کارگروه مناسب و قدرتمندی شکل نگیرد سازمان آب منطقه ای هیچ گونه نفوذ و تاثیری بر نهادهایی چون آب و فاضلاب و بیمارستان ها نخواهد داشت و کارها پیش نمی رود. این فعال محیط زیست با انتقاد از مدیریت پروژه به دست آب منطقه ای اظهار داشت : چرا وقتی مردم مساله آلودگی را از آبفا و شهرداری می پرسیدند آب منطقه ای ابراز نمی کرد که ما متولی این رودخانه ها هستیم، حالا که بحث اعتبار شده است بحث تولی گری را پیش می کشند، در حالی که طبق قانون این موضوع در حوزه شهری کاملا به آب و فاضلاب ربط دارد، همچنین در همین حوزه شهری آزادسازی حریم رودخانه ها به شهرداری و بحث آلودگی به وزارت بهداشت مرتبط است. بازدیدی درباره نقش سازمان آب منطقه ای بیان کرد: تنها در حوزه بستر رودخانه ها می توان به این سازمان نقش داد که چندان در بحث ساماندهی رودخانه ها نقشی پیدا نمی کند. نکته ای که قابل توجه می باشد  این است که ظاهرا  اداره کل محیط زیست گیلان در زمان مدیریت محمدرضا برجی  طی قرار دادی  ارزیابی زیست محیطی پروژه احیای این دو رودخانه را به دانشگاه گیلان به مبلغ 90 میلیون تومان سپرده است در حالی که با توجه به تخصیص بودجه ای که صورت گرفته عملا این آب منطقه ای است که متولی احیای این  دو رودخانه شده است. آن چه در سال ۹۳ بحث اعتبارات ساماندهی رودخانه ها مورد بحث قرار گرفته بود نشان از این می داد که جهت بهره برداری کامل از تصفیه خانه رشت صد میلیاردتومان، تصفیه فاضلاب شهری سی میلیارد تومان، تصفیه فاضلاب محلی پانزده میلیارد تومان، تصفیه شیرابه پسماند سراوان بیست میلیارد تومان و برای جمع آوری پسماند از بستر رودخانه به دو و نیم میلیارد تومان اعتبار نیاز است. اعتبارات فوق هیچکدام ربط مستقیم به سازمان آب منطقه ای ندارند که بتواند مدیریت هزینه این پروژه را بر عهده بگیرد، ولی ظاهرا تنها قانونی که سازمان آب منطقه ای را متولی حریم رودخانه ها می داند، کفایت می کند تا آب منطقه ای اعتبار 50 میلیارد تومانی جهت ساماندهی رودخانه ها را به خود اختصاص دهد. اعتباری که ظاهرا بسیاری از مخالفین و منتقدین بیم از آن دارند تا به جای هزینه در نجات دو رودخانه رشت صرف پرداخت دیون این سازمان و مطالبات پیمانکاران آن گردد.