به گزارش گیل خبر ، محمدباقر قالیباف پس از 9سال شهرداری تهران در سخنرانی پیش از خطبه های نماز جمعه این شهر با اشاره به صحبت های مطرح شده درباره تفکیک جنسیتی در شهرداری گفت: «ما غیرت دینی داریم، حرف ما این است که نباید اجازه دهیم یک خانم در طول زمان معاشرت بیشتری با نامحرمان داشته باشد تا با محرمان خود و شوهر و فرزندش، زیرا این موضوع کانون خانواده را تحت تاثیر منفی قرار می دهد. در باب لزوم رعایت حجاب و عفاف در جامعه نه تنها هیچ مخالفتی وجود ندارد بلکه جامعه از مسئولان مربوطه انتظار دارد تا بیش از پیش در افزایش این موضوع اهتمام داشته باشند.»
اما چرا قالیباف لازم دیده از تریبون نمازجمعه به این موضوع اشاره کرده و کارمندان نهاد تحت مدیریتش را خطاب قرار دهد. محمد باقر قالیباف این روزها دیگر آن محمدباقر قالیبافی نیست که هر روز با تیپی جدید در عرصه عمومی حضور می یافت و حرف هایی از جنس دیگری می زد. قالیباف این روزها حتی قالیباف سال 84 هم نیست که بیش از 4میلیون رای به نامش در صندوق های ریاست جمهوری ریخته شود اما چند گمانه جدی را در این باره می توان مطرح کرد.
پاسخ اصولگرایان به دغدغه قالیباف در سال 90
سال 90 بود که قالیباف بار دیگر بطور جدی موضوع عفاف و حجاب را مطرح کرد و باز هم نهاد تحت مدیریتیش یعنی شهرداری را خطاب قرار داد. او در آن زمان اظهار کرد: «من از وضع حجاب در شهرداری تهران دفاع نمی کنم که زیبنده نظام نیست اما از این مساله دفاع می کنم که یک تیم از حوزه های علمیه به طور سرزده به شهرداری تهران مراجعه کنند آن وقت خواهند دید که شهرداری در این زمینه چند سر و گردن از دستگاه های دیگر بالاتر است.» وی اضافه کرد: «البته معتقدم که وضعیت حجاب در شهرداری نه تنها در شأن نظام اسلامی نیست بلکه حتی به اندازه کشورهای خارجی که به حجاب اعتقاد ندارند هم نیست چرا که در آنجا کارمندان ادارات حق آرایش و بزک کردن در محیط کاری را ندارند.»
در آن زمان به نظر می رسید قالیباف تصمیم خود را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 گرفته بود و لازم بود تا از همان زمان به بیان آنچه بپردازد که لازم است اما ظاهرا اصولگرایان او را دیگر نیروی خودی محسوب نمی کردند چنانکه چند روز بعد نشریه یالثارات (منتسب به حزب ا...) در پاسخ به این اظهارات قالیباف نوشت: 1-جهت اطلاع برادر قالیباف عرض می شود که مدت هاست وضعیت حجاب در هیچ جای تهران (و بلکه ایران) زیبنده نظام نیست! حتی از همان موقع که شما فرمانده ناجا بودی و مسئول برخورد با این فاجعه خانمان برانداز! البته باید یادتان باشد که فرموده بودید ما به عنوان مسئول نظام در قبال همه مسائل جامعه مسئولیم! و بنا به همین فرمایش، شما در قبال وضعیت حجاب در کل جامعه مسئولید! ۲- و البته اینکه شهرداری تهران در ۶ سال گذشته برای مقابله با این مشکل گامی برداشته یا نه مطلبی است که باید شخص آقای شهردار درباره آن گزارش بدهند! (هر چند که در طول ۶ سال گذشته این نخستین بار است که شهردار تهران درباره بی حجابی صحبت کرده اند!) ۳- براساس قانون، شهرداری تکلیفی درباره مقابله مستقیم با بی حجابی در سطح جامعه بر عهده ندارد اما متولی قانونی وضعیت حجاب در شهرداری تهران و مجموعه های وابسته، شهردار تهران و مدیران ایشان هستند!
آیا قالیباف با سیاست خداحافظی کرده؟
اما چرا اکنون بار دیگر قالیباف به لزوم حفظ حجاب و عفاف تاکید دارد و می خواهد به نوعی خود را دلواپس این موضوع نشان دهد که البته پربیراه نیست و آنچه قالیباف در ذهن دارد، دغدغه بسیاری از دلسوزان کشوراست. قالیباف در نماز جمعه این هفته تهران گفت: «از سوی رسانه های غرب و با همراهی برخی رسانه ها در داخل کشور موضوع تفکیک جنسیتی در شهرداری مطرح شد که گفتند زن و مرد را در مجموعه شهرداری جدا می کنند، بنده متاسف شدم؛ ما غیرت دینی داریم و در مقابل نوامیس مردم مسئول هستم. وی به برخی جنجال ها در سال های گذشته به خاطر احداث پارک های بانوان اشاره کرد و گفت: «چند سال گذشته پارک هایی را ویژه بانوان ایجاد کردیم که برخی جوسازی کردند تفکیک جنسیتی را اعمال می کنند و بانوان را به برخی از مکان ها راه نمی دهند، این حرف قابل قبول نیست؛ بانوان برای ما ارزشمند هستند و از تمام حقوق بهره مند هستند پس این حرف جایی ندارد.» وی بیان کرد: «اعلام شد در شهرداری تهران، اتاق بانوان از مردان مجزاست، باید بگویم این غیرت همه مردان ماست و خواسته بانوان بوده که هویت آنها حفظ شود؛ وقتی می شود دو اتاق کنار هم به صورت مجزا در مجموعه کار کنند چرا این اتفاق رخ ندهد؟» شهردار تهران عنوان کرد: «یک زن در ساعات اداری حدودا 7 تا 8 ساعت با مردان نامحرم معاشرت دارد که گاه این ساعات ارتباط با نامحرم بیشتر از ارتباط با خانواده می شود که این موضوع به کانون خانواده لطمه می زند و آن را تحت تاثیر منفی قرار می دهد؛ غیرت ما کجاست؟ حالا هر چقدر بی بی سی می خواهد حرف بزند.»
باید دغدغه های قالیباف در این روزها را به دو بخش سیاسی و ارزشی تقسیم کرد که بخش دوم یعنی دغدغه ارزشی مختص همه دلسوزان کشوراست اما آن بخش سیاسی در این مقطع باید پررنگ تر مورد ارزیابی قرار گیرد چنانکه شهردار تهران از سال 84 بطور واضح سعی کرد اینگونه القا کند که با جریان اصولگرا مرزبندی دارد و در آن انتخابات حاضر نشد به نفع کاندیداهایی اصولگرای دیگر کنار برود؛ این روند تا انتخابات سال 92 ادامه داشت چنانکه برخی اصولگرایان او را متهم به ایجاد شکاف در اردوگاه جریان اصولگرا کردند. از سوی دیگر هم قالیباف نتیجه گرفت که بدون حمایت اصولگرایان راه به جایی نخواهد برد و حامیان او اندک تر از آن هستند که بتوانند پیروزی ای را در کارنامه اش رقم بزنند. اکنون قالیباف ظاهرا سعی دارد با اظهاراتی که مورد پسند جریان اصولگرایی است بار دیگر راهی برای ورود به آن اردوگاه باز کند. شاید انتخابات مجلس و کاندیداهای نزدیک به قالیباف در این میان هدف باشد که بتوانند با حضور در لیست اصولگرایان به مجلس راه پیدا کنند یا اینکه قالیباف برای آینده ای دیگر خواهان بازگشت به اردوگاه اصولگرایی است. شاید هم باید این رویکرد قالیباف را به منزله خداحافظی او با سیاست به ویژه انتخابات های ریاست جمهوری دانست و در این راستاست که او برخلاف زمان های انتخابات که آنچنان دغدغه ای برای این موضوعات علنی نمی کرد، اکنون به بازسازی خود مشغول است و می خواهد همان مردی باشد که سیاست را به بایگانی فرستاده و دغدغه های فرهنگی دارد.