به گزارش گیل خبر به نقل از روزنامه انگلیسی زبان گلف نیوز امارات عربی متحده، بهبود چشمگیر روابط ایران با جهان روشن است، چرا که ایران با ذخایر برآوردی 151.2 میلیارد بشکه ای نفت، یعنی خیلی بیشتر از هر دو کشور عراق و امارات متحده عربی، چهارمین ذخایر بزرگ نفت در جهان را دارد. به علاوه، ایران پس از روسیه، دومین ذخایر بزرگ گاز طبیعی جهان را دارد. این ذخایر نفت و گاز نه تنها در دسترس است، بلکه به لحاظ استخراج نیز به طور چشمگیری، اقتصادی تر از نفت شیل یا نفت محبوس در ماسه های نفتی است. زیرساخت های ایران نسبتا توسعه یافته است و یک جمعیت حدودا 77 میلیون نفری تحصیل کرده دارد. ایران دارای یک کلاس تجاری ساخته شده و جامعه شهری فعال است. ایران اهداف وسوسه کننده ای برای شرکت ها در بخش انرژی ارایه می دهد تا بر خطرات سیاسی فایق آمده و به ذخایر عظیم خود دسترسی پیدا کند. صنعت نفت و گاز جهان خوشبین است، چرا که با سیگنال های مثبت و روزافزونی از سوی حسن روحانی رییس جمهوری ایران دریافت می کند. از سوی دیگر ویلیام هگ وزیر امور خارجه انگلستان نیز اعلام کرده است، قصد دارد سفارت انگلستان در تهران را بازگشایی کند. این نخستین نرمش دولت انگلیس از زمان بسته شدن درهای سفارت آن کشور به دنبال رفتار نادرست معترضان ایرانی در نوامبر 2011 است. اگر روابط تجاری دوباره برقرار شود، احیای روابط دیپلماتیک میان ایران و انگلستان یک گام مهم و در جهت درست است. لیکن چنین نیست که بگوییم حسن نیت های فعلی غیر قابل برگشت است. تداوم بی ثباتی در عراق، سوریه و دیگر بخش های خاورمیانه و همچنین افزایش تنش ها با روسیه، چالش های چشمگیر برای شرکت هایی است که به دنبال حضور در ایران هستند. احتمال ناکام ماندن گفت و گوهای گروه 1+5 با ایران نیز از دیگر خطرات است. دیپلماتهای ایران و شش قدرت جهانی شامل آمریکا، انگلستان، فرانسه، چین و روسیه به علاوه آلمان در وین پایتخت اتریش جمع شده اند تا در زمینه رسیدن به یک توافق دایم که برای همیشه توان ساخت سلاح هسته ای را از ایران بگیرد، تلاش کنند. در قبال آن، ایران از تحریم های بین المللی فعلی رها خواهد شد، تحریم هایی که سالها از صادرات محصولات پتروشیمی ایران جلوگیری کرده است. به نظر می رسد که تا 20 ژوییه (29 تیر ماه 93) برای رسیدن به توافق دایم، فرصت باقی است. این روزنامه نوشت: نشانه ها به طور قابل توجیهی برای صنعت نفت و گاز ایران مثبت است. بازارهای نفت و گاز جهان دارای شرایطی است که هیچ کس نمی تواند حرکات آن را به خوبی پیش بینی کند و با هیچ اطمینانی نمی توان گفت که اثرات بازگشت دوباره شرکت های بین المللی به صنعت نفت و گاز ایران چگونه خواهد بود. در حالی که احتمال دارد تاثیر فوری این ورود برای بازارهای غربی و اقتصاد این کشورها کم باشد، افزایش نفت عرضه شده به بازار از سوی هر منبع اضافی دیگری بر امنیت انرژی در میان مدت و بلند مدت خواهد افزود. اگر به هر دلیلی تحریم ها برداشته نشوند، شرکت ها زیان چندانی نمی کنند و تجارت مثل سابق خواهد بود. در طول سال هایی که صنعت نفت و گاز ایران تحت تحریم بود، فناوری نفت و گاز جهان پیشرفت کرده است، در حالی که تجهیزات نفت و گاز ایران قدیمی شده اند. اگر ایران بر آن است تا بار دیگر به صحنه رقابتهای جهانی باز گردد، نوین سازی تجهیزات نفت و گاز آن ضروری است. بیژن زنگنه وزیر نفت ایران سال گذشته فاش کرد، کاهش صادرات نفت، چهار الی هشت میلیارد دلار در ماه برای ایران هزینه در بر داشته است. به هر حال، ورود دوباره ایران به بازار جهانی نفت یک نقطه عطف امیدوار کننده هم برای این کشور و هم برای بخش انرژی و امنیت انرژی در جهان است.