گیل خبر/ انجام دادن بیشتر کارها با سمت چپ بدن و یا فعال بودن و قوی تر بودن دست و پای راست که بیشترین نمود آن در دست های انسان هاست از دیرباز مورد توجه بشر بوده است و متاسفانه مانند هر موضوع نادری که کمتر نگاه قشنگی به آن می شود مورد استقبال قرار نگرفته و مورد نکوهش قرار می گرفت و چپ ها را عامل نحوست و همکاران شیطان و جادوگر می دانستند که البته خیلی هم بیراه نبود زیرا آنان قادر به انجام کارهایی بودند که افراد راست دست از انجام آن عاجز بودند!( استیکر خنده و هورا لازم بود در این قسمت از نوشته) زندگی کردن تحت نگاه های جانکاه و مبارزه با خرافه نحوست و جادوگری کاری نبود که جامعه کمتر از ده درصدی چپ دست ها موفق به انجام آن شوند و از آن جا که این گروه معمولا با استعداد ناتوانی انجام هر کاری را داشتند در بیشتر مواقع و جوامع و تا زمانی که فرهنگ برخورد درست با چپ های نخبه شکل نگرفته بود خود را با محیط وفق می دادند و اعتدال پیشه می کردند تا از آسیب های احتمالی در امان باشند! پس از تلاش های چندی برای بسترسازی و تغییر نگاه جامعه به این پدیده کاملا طبیعی و مادرزادی در آگوست سال ۱۹۷۶ انجمن چپ دست های آمریکا اعلام موجودیت کرد و چپ دست ها آن روز را سر کار نرفتند، به تولید محصولاتی مخصوص چپ دست ها کردند و پس از مدتی مبارزه با خرافه های موجود در این مورد دست به انتشار مجله مخصوص چپ دست ها زدند که بسیار هم مورد استقبال قرار گرفت و در آن نشریه جامعه را متوجه برخوردهای متفاوت با خود کردند. این گروه موفق شدند روز ۱۳ آگوست ۱۹۹۲ روز چپ دست ها را جهانی کنند و در کشورهای انگلیس و آمریکا جشن های بزرگی برگزار گردید و پوشش رسانه ای این مراسم ها چپ دست ها را در کانون توجه مردم قرار داد و به تغییر دیدگاه مردم در این زمینه کمک شایانی شد. فعالیت هایی که انجمن چپ دست ها سعی در انجام آن داشتند، تأثیر بسیاری در تغییر نگرش مردم به این پدیده کاملا طبیعی داشت. وجود نگاه منفی به این موضوع، برای بسیاری از خانواده ها دردسر بزرگی بود. معلمی که بر سر کلاس درس، شاگرد چپ دست خود را مجبور به نوشتن با دست راست می کند ولی پس از یک سال عذاب و سختی بر وی روشن شود که در اشتباه بوده است، مسبب مشکل بزرگی گردیده است و خطی که در سال قبل دلیل بر برتری و مایه مباهات آن شاگرد بود، به خطی ناموزون تبدیل گشته و علاقه او از بین رفته است. فقط زمانی که راست دست ها مجبور شوند فقط یک روز تمام کارهای خود را با دست چپ انجام دهند و یا آن ها را مجبور به استفاده از چاقو، قیچی و ...... با دست چپ بکنیم، می توان گوشه ای از بی توجهی به این گروه ده درصدی جامعه را نمایان کرد. انجمن چپ دست ها در طول این سال ها تمامی سعی خود را کردنده اند تا دیدگاه مردم را نسبت به خودشان تغییر دهند و آن ها را از محدودیت هایی که این گروه در زندگی روز مره دارند آگاه سازند. در بعضی از کشورها نیز فروشگاه هایی مختص افراد چپ دست وجود دارد و در جوامع توسعه یافته امکانات برای اقلیت ها از هر نوع آن فراهم شده است. بر کسی پوشیده نیست که اقلیت ها همیشه از دو نوع محدودیت در رنج هستند، یکی رنج در اقلیت بودن و دیگری رنج برخورد گروه اکثریت. این طیف پس از عبور از بحران متفاوت دیده شدن منفی امروز با نعمت جدا دیده شدن از نوع مثبت آن روبرو هستند. میانگین انسان های موفق در جامعه چپ دست ها در مقایسه با جمعیت راست دست ها بسیار بیشتر و چشمگیرتر است. شخصیت هایی همچون کلینتون، اوباما، شاهزاده ویلیام ولیعهد بریتانیا و بسیاری از نویسندگان و موسیقیدانان و دانشمندان برجسته جهان از میان چپ دست ها هستند. چهار نفر از میان شش رئیس جمهور اخیر آمریکا، چپ دست بودند و آخرین هم آقای اوباماست، از هر چهار فضانورد سفینه آپولو، یک نفر چپ دست بود، از هر پنج نفر طراح اولیه کامپیوترهای مکینتاش، چهار نفر چپ دست بودند. با توجه به اینکه آنها فقط ده درصد جامعه را تشکیل می دهند، می توان قضاوت کرد که چقدر انسان های متفاوتی از نوع مثبت آن هستند ! در میان بیشتر دو قلو ها شانس چپ دست شدن یکی از آنها بسیار بالاست و امروزه بر علم معلوم گشته است که چپ دست ها کمتر به اسکیزوفرنی مبتلا می شوند، اگر چه دلیل آن هنوز عیان نگشته است. در دانشگاه کاردیف در روزی که این دانشگاه روز ملی چپ دست ها را جشن گرفته بود، با یکی از چپ دست های موفق که پزشک ایرانی و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه کاردیف انگلستان بود، همکلام شدم و جمله ای زیبا که نمی دانم از خودشان بود یا نقل قول از دیگری کردند را در ذهن دارم : من یاد گرفته ام که نمی توانم همان نمی خواهم است. سام سکوتی بداغ پایگاه گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.