گیل خبر/ سامان بدر: اواسط دهه هفتاد همزمان با تحولات بعد از دوم خرداد بود که صداوسیمای ایران برنامه هایی با محوریت ورود به سال 1400 داشت. محوریت کار این بود که زمینه ها برای توسعه ایران طوری فراهم شود که در سال 1400 ایران وارد مرحله جدیدی شود. در آن زمان دانش آموزان را در قالب برنامه هایی شاد جمع می کردند و ادعا می کردند که در سال 1400 همه این بچه ها صاحب کار و درآمد می شوند. ما سن و سال زیادی نداشتیم و خودمان تصور می کردیم که سال 1400 مثلا 35 سالمان می شود و حتما کاری و زندگی بهتری خواهیم داشت. حدود 25 سال از آن سال ها می گذرد و حالا 1400 هم بالاخره رسیده و ما اگر آن دوران را به یاد بیاوریم شاید حسرت هم بخوریم.

اتفاقات سیاسی چند سال گذشته همزمان با تشدید تحریم های آمریکا و افزایش نرخ ارز و از سوی دیگر شیوع کرونا موجب شده که سال 1400 در میانه بحران ها متولد شود. هرچند مسئولان به ویژه شخص رئیس جمهور سعی می کنند تصویری متفاوت ارائه دهند، ولی برای قاطبه مردم سختی های سال های گذشته آن چنان زیاد است که کسی به توجیهات دولتمردان توجهی ندارد. در سمت دیگر منتقدان دولت فعلی در حاکمیت امید دارند که با توجه به نارضایتی عمومی سکان هدایت مردم را در انتخابات آینده به دست بیاورند و البته بیشتر از این که به حضور آن ها در انتخابات امید داشته باشند، مایل هستند که شاهد عدم حضور آن ها باشند تا با آرای همیشگی گذشته انتخابات را به نفع خود به اتمام برسانند و عهده دار هدایت جامعه در قرن جدید خورشیدی شوند. هر دو جریان فرسنگ ها فاصله با آرمان هایی دارد که بیش از این برای بچه ها اعلام می کردند.

بدون شک رویای دانش آموزان سال 76 برای سال 1400 تحریم های همه جانبه و افزایش چند برابری نرخ ارز و سکه نبود. ما سنمان زیاد شد و از همه بحران ها هم به غول مرحله آخر رسیدیم. غول 1400 که سال ها پیش در برنامه های کودک برایمان از خوبی هایش می گفتند و حالا فهمیدیم که فرق چندانی با عروسک های ترسناک آن دوره تلویزیون ندارد!