گیل خبر: مردم گیلان که با حضور در پای صندوق های رای بیشترین تاثیر را در انتخاب دولت تدبیر و امید داشتند و اکنون این انتظار را ندارند که با انتخاب استاندار غیربومی کام شان تلخ شود. چرا گیلان و نیروهای مستعد و متخصص بومی آن باید در تب انتخاب مدیران غیربومی بسوزند؟! این روزها با حرکت گرفتن قطار دولت دوازدهم در ریل خدمت، بحث انتخاب استاندار جزء موضوع های روز و سوژه جدید فعالان رسانه ای و شبکه های اجتماعی شده است که اغلب تیتر یک رسانه ها به انتخاب استاندار اختصاص داده شده است. انتخاب مدیران بومی که با ظرفیت ها و پتانسیل های گیلان آشنایی دارند، چرخ توسعه را شتاب می دهد زیرا نسبت به مدیر غیربومی بر نقاط ضعف و قوت استان آگاه تر است. استانداری مهمترین دستگاه اجرایی در هر استان محسوب می شود که مدیریت آن می تواند سبب توسعه یا پسرفت یک استان شود؛ با مطالعه سبقه تاریخی گیلان در میابیم که گیلان همواره از دیرباز مهد عالمان فرهیخته و دانشمندی همچون سردار میرزا کوچک خان، مرحوم آیت الله بهجت، پروفسور رضا، پروفسور سمیعی، دکتر نوبخت و... بوده است. نیروهای متخصص و تحصیل کرده در این استان کم نیستند؛ نیروهایی که هم از لحاظ علمی دارای مدارک عالیه هستند و هم از لحاظ تجربه و توان اجرایی، امتحان خود را پس داده اند پس لازم است مدیران کشوری نسبت به انتخاب استانداری بومی و با شاخصه های بالا برای آبادانی بیشتر این استان همت گمارند تا به صلابت و جایگاه حقیقی و حقوقی استان گیلان خدشه ای وارد نشود. مردم گیلان که با حضور در پای صندوق های رای بیشترین تاثیر را در انتخاب دولت تدبیر و امید داشتند و براساس برخی گزارش ها در این زمینه سومین استان کشور شدند، اکنون این انتظار را ندارند که با انتخاب استاندار غیربومی کام شان تلخ شود چراکه استان گیلان افراد متخصص و مدیر کم ندارد تا بخواهد از دیگر استان ها برای اداره خود، مدیر کمک گیرد. البته یک موضوع دیگر هم به شدت مورد توجه قرار دارد این است که تا وقتی در مجموعه مدیران داخل استان اجماع و اشتراک نظر وجود نداشته باشد و هر مسئولی که نقش تعیین کننده ای در انتخاب استاندار دارد، ساز خود را بنوازد، نتیجا باید منتظر بود تا دیگران در خارج از استان برای گیلانی که زادگاه فرهیختگان و دانشمندانی موثر است، تصمیم بگیرند. حال این سوال پیش می آید که ما گیلانیان وقتی به توانمندی نیروهای خود اعتماد نداریم، چگونه باید انتظار داشته باشیم که دیگران در جایگاه های کشوری به نیوغ و تخصص نیروی ما اعتماد کنند؟! چرا گیلان و نیروهای مستعد و متخصص بومی آن باید در تب انتخاب مدیران غیربومی بسوزند؟! البته این بدان معنا نیست که مدیران غیربومی نتوانسته اند در راستای عمران و آبادانی استان و ایجاد رفاه برای مردم گام هایی بردارند، اما به نظر می رسد اگر افرادی که پرورش یافته همین دیار هستند با کاستی ها و کمبودها آشنایی بیشتری دارند و می توانند بیشتر و بهتر از پتانسیل ها و ظرفیت های بالقوه موجود برای ایجاد رفاه نسبی مردم تلاش کنند. اما اکنون که در جای جای کشور استانداران انتخاب شده اند و فعالیت خود را آغاز کرده اند، به اعتقاد نخبگان، دانشجویان و مردم، مدیران بومی خیلی بیشتر بر نقاط ضعف و قوت استان اشراف دارند تا یک مدیر غیربومی؛ زیرا وقتی یک مدیرغیربومی معرفی می شود یک سال اول مدیریتش صرف شناسایی مشکلات می شود و تا بخواهد شروع به رفع مشکلات و چالش ها کند زمان معارفه مدیر بعدی فرا می رسد، این دقیقا موضوعی است که در انتخاب استاندارن قبلی به چشم می خورد و حتی باعث شد گیلان این سرزمین همیشه سبز و باوقار، رنجور و دل آزرده شود. این یادداشت به هیچ وجه به منزله تضییع توانایی و توانمندی مدیران توانمند غیربومی نیست. بلکه تلنگری برای توجه بیشتر به نخبگان و متخصصان بومی گیلان است زیرا این استان همواره از دیرباز به نخبه پروری شهرت دارد.     ایسنا