زنگ هشداری که باید شنیده شود؛
۱۴۰۲/۱۲/۱۹ ۰۹:۰۳ چاپ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 3 دقیقه

گیل خبر/ سرویس سیاسی- دوازدهمین دوره انتخابات مجلس در حالی به پایان رسید که گیلان نیز همچون سراسر کشور، کم‌مشارکت‌ترین انتخابات پس از انقلاب را تجربه کرد.

در سراسر کشور که ۲۵ میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند، ۳۶ میلیون نفر پای صندوق نیامدند.

بر اساس اطلاعات منتشر شده، در گیلان نیز با مشارکت ۴۰ درصد از واجدین شرایط رای دهی، قریب به ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از ۲ میلیون واجد شرایط، در انتخابات مجلس شرکت نکردند.

از میان ۸۰۸ هزار رای دهنده، بیش از ۴۰ هزار رای باطله ماخوذه است که آن‌هم شامل نزدیک به ۵ درصد آرا است.

به واقع اگر نخواهیم چشم بر واقعیت‌ها ببندیم، باید مشارکت کمتراز ۴۰ درصدی در انتخابات را زنگ هشداری جدی برای تمام ارکان تصمیم‌گیر، بدانیم.

به نظر می‌رسد واکاوی علل این مشارکت پایین در سطح کشور، باید جزو اولویت‌های اصلی دلسوزان و تصمیم‌گیران نظام باشد؛ با این حال شاید بد نباشد در این نوشتار، به بررسی مشارکت پایین مردم گیلان در دوازدهمین دوره انتخابات مجلس بپردازیم.

اگرچه برخی معتقدند تبلیغات وسیع رسانه‌های ضد نظام در کاهش مشارکت موثر بوده است، با این وجود به نظر می‌رسد دلایل اصلی را باید در ناکارآمدی برخی مدیران و به ویژه مشکلات اقتصادی و معیشتی جستجو کرد.

نگاهی به لیست میزان مشارکت‌ استان‌های سراسر کشور نشان می‌دهد که گیلان با ۴۰.۱۵ درصد مشارکت، در زمره استان‌های با پایین‌ترین سطح مشارکت قرار دارد؛ این موضوع نشان می‌دهد که علاوه بر مشکلات و نارضایتی‌های عمومی در کشور، بخشی از این میزان پایین مشارکت، ناشی از نارضایتی از عملکرد مسئولان ارشد استان گیلان است که باعث شده سطح مشارکت در انتخابات مجلس در این استان، کمتر از ۲۴ استان دیگر قرار گیرد.

اگرچه با وجود نارضایتی عمومی از عملکرد مسئولان عالی استان، اکثر رسانه‌های استان و از جمله گیل خبر، تلاش نمودند مردم را برای تغییر وضع موجود و آمدن به پای صندوق های آرا ترغیب کنند، با این حال به نظر می‌رسد عمق نارضایتی‌ها به ویژه از مدیران اجرایی فراتر از این حرف‌هاست و باید چاره‌ای اساسی برای آشتی مردم با مسئولان و صندوق های رای اندیشیده شود.

نگاهی به روند کاهش مشارکت در چند انتخابات اخیر در گیلان، زنگ هشدار افزایش نارضایتی‌های مردم را به صدا درآورده است.

باید توجه داشته باشیم که در انتخابات ۱۱ اسفند در گیلان، تقریبا ۶۰ درصد از واجدین شرایط به پای صندوق آرا نیامدند تا شاید به نوعی، نارضایتی خود را از اوضاع فعلی استان نشان دهند؛ هرچند که باید آرای باطله چشمگیر این دوره را نیز به صف ناراضیان از وضعیت جاری اضافه کرد.

به نظر می‌رسد علاوه بر مشکلات عمومی کشور، از تورم افسارگسیخته و بیکاری گرفته تا بحث مالیات‌ها و افزایش محدودیت‌های فضای مجازی به اسم صیانت از کاربران، موضوعات دیگری نیز در گیلان از جمله عدم مدیریت صحیح و حل مشکلات بزرگ استان همچون واردات بی‌رویه برنج و چای و شکسته شدن کمر کشاورزان گیلانی، آلودگی رودخانه ها و پسماند سراوان، عدم احیای واقعی کارخانجات استان، انتصابات افراد فاقد شایستگی و کارآمدی در ارکان مدیریتی استان و... در کاهش مشارکت مردم گیلان در انتخابات اثرگذار بوده است.

بدون شک انتخابات اخیر، باید خواب را از سر مسئولان و تصمیم‌گیران استان بپراند، هرچند که گاهی به نظر می‌رسد منافع عده‌ای، نشنیدن و ندیدن نارضایتی‌هاست و گویا ترجیح می‌دهند خودشان را به خواب بزنند و همین امر، بر نگرانی‌ های جامعه و دلسوزان استان افزوده است.

امید است انتخابات اخیر نقطه عطفی برای تغییر و بهبود شرایط کشور و استان شود و شایسته سالاری و کاهش مشکلات مردم سرلوحه امور قرار گیرد.