اختصاصی گیل خبر/ پیش بینی تحلیل گران و فعالان سیاسی از انتخابات دهم این است که این مجلس، در اختیار اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه رو و معتدل خواهد بود. این ترکیب وتلفیق اصلاح طلبان و اصولگرایان میانه رو، مجلسی را به وجود خواهد آورد که می توان از هم اکنون آن را به نام مجلس اعتدالگرایان خواند. مجلسی که به این نام خوانده می شود، اهداف، برنامه ها و مواضعش نزدیک به دولت تدبیر و امید است. اساسا هر اتفاق دیگری که منجر به حضور افراط گرایان یا تندروها در مجلس آینده شود، هیچ تفاوتی نمی کند، مجلس دهم جریانی خواهد شد مقابل دولت یازدهم. پس در نتیجه آنچه باید اکنون برای دولت اهمیت داشته باشد، این است که مجلس آینده در دست چه کسانی و گروهی قرار بگیرد تا کمک، یار و مددکار دولت دکتر روحانی باشد. برای اینکه دولت بتواند از سد مشکلات بر جای مانده از دولت قبلی عبور کند، نیاز به یک مجلس همراه و همسو با خود دارد،البته باید دانست بی تدبیری ها وبی نظمی های سال های گذشته با روی کار آمدن یک دوره ی مجلس درست نمی شود. هر چند بیش از دو سال دیگر به انتخابات مجلس باقی ماند ه است اما باید از هم اکنون اصلاح طلبان در سطح جامعه و نمایندگان اعتدالگرای مجلس کنونی و افراد نزدیک به دولت به دنبال حضورمقتدرانه در انتخابات مجلس دهم باشند. البته با تدبیر، اندیشه و اجماع تمامی گروههای همراه با دولت یازدهم. برای حضور موثر در انتخابات مجلس دهم نیاز به فرهنگ سازی عمومی و بستر سازی در سطح جامعه از هم اکنون است. اما بیم آن می رود دولت یازدهم به دلیل فشارهای اقتصادی، اجتماعی که بر آن وارد می شود آنچنان مشغول و سرگرم کارهای روزانه و مشکلات عدیده ای جاری شود که انتخابات مجلس آینده را فراموش و از آن غفلت کند. همین امر ممکن است باعث شود که مجلس آینده دوباره در دستان برخی عناصر تندرو قرارگیرد. اگر چنین اتفاقی صورت گیرد، مجلس آینده دولت روحانی را با چالش هایی مواجه خواهد کرد. همین طور که مشاهده شد، انتخابات همزمان ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا موجب شد اغلب سیاستمداران و دولتمردان از انتخابات بسیار مهم شورای اسلامی شهر و روستا غفلت کنند و و نتایج آن هم این شود که نیروهای کارآمد اصلاح طلب به دلیل مشغول شدن به انتخابات ریاست جمهوری نتوانند راه حضور در شوراهای اسلامی را در پیش بگیرند. باید اذعان کرد که اعتدالگرایان کاندیداهای مناسبی را برای شوراهای اسلامی پیشنهاد نکردند و می شود اینگونه اعتراف کرد که اکنون کمتر از 50 درصد اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا در کل کشور از عناصر میانه رو اصلاح طلب هستند. اینکه این توفیق پیدا نشد که نیروهای اعتدالگرا و اصلاح طلب بیش از 50 درصد شوراها را از آن خود کنند به این دلیل واضح بود که نیروها عملا در دو انتخابات مشغول به فعالیت شدند و بالطبع توجه کمتری به سوی نیروهای کارآمد اصلاح طلب و اعتدالگرا نسبت به حضور در ترکیب شوراهای اسلامی شهر شد. این نگرانی امروز هم دیده می شود، نگرانی از اینکه در دو سال آینده دولت آنچنان گرفتار مشکلات و مسائلی مانند فشارهای اقتصادی و سیاسی و تحریم های ظالمانه شود که انتخابات مجلس دهم را از نظر دور بدارد. احتمالا، همین امر موجب خواهد شد که انتخابات توسط نیروهای نزدیک و هم عقیده با دولت یازدهم نیز از نظر دور نگه داشته شود. اگر اصلاح طلبان و اعتدالیون موفق نشوند یک برنامه ریزی منسجم، علمی و خرد گرایانه برای مجلس آینده داشته باشند، دولت روحانی نخواهد توانست بر مشکلاتی که در آینده درمقابلش قرار خواهد گرفت، غلبه کند.