گیل خبر/ سرویس سیاسی: کاظم دلخوش اباتری نماینده صومعه سرا اولین نماینده ای بود که در دور جدید مصاحبه گیل خبر با نمایندگان گیلان در مجلس مهمان این پایگاه اطلاع رسانی بود. دلخوش که چهارمین دور نمایندگی خود را تجربه می کند به یکی از افراد باتجربه مجلس تبدیل شده است و از جمله منتقدان مجلس کنونی محسوب می شود. 

مصاحبه و کلیپ گیل خبر با این نماینده مجلس را در زیر مشاهده می کنید.

*با شروع به کار مجلس یازدهم وضعیت اقتصادی ایران در زمینه های مختلف چالش و بحران های مختلفی را تجربه می کند و بسیاری معتقدند مجلس جدید هم نتوانسته آن را بهبود ببخشد و البته بعضی طرح هایی که در این مجلس در اولویت قرار گرفته با انتقاد افکار عمومی و منتقدان روبه رو بوده است. تا همین جا عملکرد این مجلس را چطور بررسی می کنید

متاسفانه رسم ناصوابی در کشور حاکم است که اگر قوه ای روی کار بیاید ما چندان برنامه مناسبی از آن را مشاهده نمی کنیم و البته تغییراتی در چینش سریع افراد صورت می گیرد که این تغییرات نیز نیاز به زمان بندی دارد. در مجلس یازدهم هم چنین سیاستی حاکم است. خیلی از دوستان و نمایندگان و یا بعضی اعضای هیات رئیسه به نظرم انتظار نداشتند نماینده شوند. برای تبلیغات انتخاباتی برنامه داشتند ولی این که چقدر مشکلات کشور را می شناختند و یا برنامه داشتند کمی باید تردید کرد.

نماینده ای می تواند موفق باشد که کار اجرائی کرده باشد
به نظرم تجربیاتی که بعضی نمایندگان ما در عرصه ها خصوصی و یا قضائی داشتند کم به درد قانون گذاری می خورد. به نظرم قانون گذاری یک هنر و علم است. تازه این را دسترسی داشته باشند وارد بطن کار می شوند. به نظرم نماینده ای می تواند موفق باشد که کار اجرائی کرده باشد. کما این که به نظرم کسی که کار اجرایی هم می خواهد ورود کند باید حداقل نماینده یک دوره مجلس باشد!

مجلس یازدهم یک بخشی از آن با شعار پیش رفته است
مجلس یازدهم یک بخشی از آن با شعار پیش رفته است. هرچند نمایندگان دوست دارند کار کنند ولی بحث های جدی و مناسب در مجلس پیش نرفته است. بعضی طرح ها هم در مجلس تصویب می شود که با زندگی روزمره مردم تفاوت هایی دارد. این در حالی است که مجلس نباید کاری کند که بر مشکلات مردم اضافه شود.

در حال حاضر مسائلی داریم که دارای اهمیت است. به طور مثال ماده 54 قانون مالیات های مستقیم موردی بود که مجلس بیشتر می توانست روی آن کار کند. همچنین در بخش مسکن می توانست روی بسیج دستگاه هایی کار کند که بر اساس قانون نمی توانند در این زمینه کاری کنند و مشکلات مالی خودشان را دارند. در این چند مدت مجلس تلاش کرده خودش را جا بیندازد و موفق نبوده است.

?شاهد طرح هایی دو فوریتی و یا تک فوریتی هستیم که به مرور در حال افزایش است. به طور مثال طرح توزیع کالابرگ که تصویب می شود و دولت مخالف است و به نتیجه خاصی نمی رسد و به نظر می رسد تا حدودی شعاری است. این ها را چگونه می توان ارزیابی کرد؟

ما چند نوع قانون گذاری داریم. یکی همان لوایحی است که دولت به مجلس می فرستد که در حال حاضر خیلی از آن ها روی دست دولت مانده است و دولت می خواهد مجلس جدید شکل بهتری بگیرد و آن ها را دنبال کند. یک سری طرح ها هم است که در قالب عادی و یا فوریتی توسط نمایندگان ارائه می شود. نمایندگانی که تازه وارد عرصه قانون گذاری می شوند به نظرم به دلیل این که آموزش کافی ندارند این طرح ها را پشت هم آماده می کنند. البته به فراخور مشکلاتی که در منطقه است و یا فشارهایی که وارد می شود باعث می شود نمایندگان طرح هایی را ارائه کنند که چندان کارشناسی نیز نیست.
یک طرح نماینده حداقل 6 ماه طول می کشد!

باید توجه کنیم که یک طرح تا در دستور کار قرار بگیرد حدود 6 ماه طول می کشد. همین حالا مجلس طرح ها و لوایحی که در اختیار دارد اگر قرار باشد هر روز دو الی سه مورد بررسی شود حدود دوسال طول می کشد. سوالات از وزرا هم همین گونه است. از حدود 4 هزار سوالی که از وزرا پرسیده شد حدود 160 سوال در مجلس دهم پاسخ گرفت. به نظرم این از ضعفهای قانون گذاری است و باید مجلس در این زمینه بخشی را برای کارشناسی طرح ها ایجاد کند که در صورت عدم کارشناسی مناسب آن را از دستور کار خارج کند. البته بخشهایی چون اداره قوانین، هیات تطبیق و یا نظارت وجود دارند ، ولی به نظرم کافی نیست.باید جایگاهی تعریف شود که طرح ها و لوایح زاید در همان ابتدای کار از دستور کار خارج شود.وقتی خارج نمی شود هرکسی خود را ذیحق می داند که طرح ها و لوایح را پیگیری کند.

روند کند مجلس گذشته در این دوره تشدید شده است!
یکی از کارهای عبث و بیهوده همین است که مجلس یازدهم هم دچار آن شده است. شاید بعضی ها که تازه امدند فکر می کنند که مجلس دارد در این زمینه خوب کار می کند، ولی ما که تجربه داریم اعتقاد داریم که همان روند کند مجلس گذشته در این دوره تشدید شده است!

از سوی دیگر می گویند مجلس ضعیف شده است ولی نمایندگان قدرت خاص خودشان را دارند. در زمینه فردی جایگاه یک نماینده به کجا رسیده است؟

شش هفت نهاد دیگر در حال کار قانون گذاری هستند/ شورای عالی سران قوا پا را فراتر گذاشته اند

من گفتم نمایندگی یک هنر است که باید از این هنر استفاده کرد که بتوان کارها را پیش برد. ما مشکلاتی را داریم که کارها را سخت تر می کند. یکی از مشکلات این است که نماینده وقتی وارد عرصه نمایندگی می شود متوجه می شود شش هفت نهاد دیگر در حال کار قانون گذاری هستند. ما در دوران گذشته این ضعف را کمتر داشتیم. ولی بعد از انقلاب هرچه جلوتر آمدیم این بیشتر دیده می شود. مثلا مجمع تشخیص مصلحت نظام بر اساس اصل 110 قانون اساسی تشخیصش این است که ما قبل از شورای نگهبان باید در مورد لوایح رسیدگی کنیم! شورای نگهبان هم نوع دیگری نظارت دارد. شورای عالی انقلاب فرهنگی جایگاه قانون گذاری دارد. روسای قوا هم بر اساس اختیاراتی که به دنبال جنگ اقتصادی و شرایط سخت مقام معظم رهبری به آن ها سپرده در بعضی مواقع پا را فراتر گذاشته اند و کار قانون گذاری انجام می دهند که در مسائلی چون قیمت بنزین و یا قضیه بورس و فروش نفت مشاهده کردیم.

در مورد بعضی مسائل مثل قرارداد 25 ساله با چین مجلس هیچ اطلاعی ندارد. این کار خوبی نیست.بر اساس قانون اساسی مجلس اختیاراتی دارد و اگر در تعهدنامه ها و قراردادنامه ها قدمی برداشته شود مجلس باید آن را بررسی کند.
بعضی حرمت ها شکسته شده است

در بعضی موارد نیز مجلس خلاء ذهنی دارد. این یکی دیگر از مشکلات است. مشکل دیگر این است که فضای مجازی با وجود این که برای پیشرفت کشور مناسب است اما بعضی حرمت ها شکسته شده است. حرمت که شکسته شود از کوچک تا بزرگ و از مسئول تا غیر مسئول آسیب می بینند. من فکر می کنم اخلاق در جامعه ضعیف شده است. گاهی نیز انتخاب مردم باعث می شود که افرادی نماینده مجلس می شوند که آن توانایی لازم را ندارند. نماینده مجلس اگر کارها را بشناسد کمتر دچار این آسیب می شود.

*جایگاه خودتان را چگونه می بینید. شما در دوره های گذشته در کمیسیون اقتصادی بودید و این دوره تصمیم گرفتید در کمیسیون قضائی باشید. جایگاه فردی خودتان را چطور نسبت به گذشته می بینید.

سعی کردم حرمت مردم را حفظ کنم
من در چند دوره ای که در مجلس بودم سعی کردم حرمت مردم را حفظ کنم. از حقوق قانونی خودم در قانون اساسی درست استفاده کردم. در گرفتن امکانات توانستم از منابع خداداد استفاده کنم و برای همین در خیلی کارها جلو هستیم. معتقدم اگر کار شخصی مردم را نمی توانیم انجام دهیم در تامین منافع عمومی جامعه می توانیم موفق باشیم. ضمن این که از فرصت استفاده کردم و در امر قانون گذاری سعی کردم کارشناسی و درست عمل کنم. وقتی کارشناسی دفاع کردم باعث شده که برخورد تند و زننده ای نداشته باشم. نقدم را سعی کردم منصفانه بیان کنم و همن باعث شده که دستگاه های اجرایی ارتباط را با من داشته باشند و وقتی ارتباط برقرار باشد باعث می شود از این امکانات برای مردم خودمان استفاده کنیم.

به نسبت مجلس دهم جایگاه شما تقویت شده یا خیر؟

جایگاه خودم را در مجلس از دست ندادم

چون در مجلس همیشه افرادی جدید وارد کار می شوند شاید خیلی از همکاران در ابتدا نماینده ای را نشناسند و بعضی شانتاژها و سوء تفاهم ها شکل می گیرد. ولی هرچه جلوتر می رویم شناختی که نسبت به ما پیدا می کنند باعث می شود که ارتباط بهتری شکل بگیرد و من هم سعی می کنم همان ارتباط که با مردم و یا پرسنل مجلس دارم نسبت به همکاران خودم نیز داشته باشم. به همین جهت فکر می کنم ما جایگاه خودمان را از دست ندادیم و توانستیم تقویتش کنیم.

چهارسال پیش گفته بودید که دولت همه تخم مرغ های خودش را در سبد برجام ریخته که این دارد بیشتر نمود پیدا می کند. فکر می کنید با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی به نظر خودتان باید چه کار کرد که جامعه از بحران های فعلی در عرصه اقتصادی نجات پیدا کند؟

افراد بیشتری در عرصه انتخابات ریاست جمهوری حضور داشته باشند/ شصت درصد مشکلات ما را تحریم به وجود آورده است

به نظرم شورای نگهبان باید زمینه ای را فراهم کند که افراد بیشتری در عرصه انتخابات ریاست جمهوری حضور داشته باشند. معدود به پنج شش نفر نباشد که شاید خود ما یک سرو گردن از ان ها بالاتر باشیم. باید این فرصت را به افراد متعدد بدهیم که مردم رئیس جمهور قوی تری داشته باشند. نکته دوم این است که باید شرایط را درک کنیم. معتقدم شرایط فعلی شرایطی است که دولت به سختی کار می کند. شصت درصد مشکلات ما را تحریم به وجود آورده است. این هم مشکلی نیست که دولت باید آن را به دوش بگیرد.

بخش دیگر موضوع مدیریتی است. به نظرم بخش های اقتصادی ضعیف انتخاب شدند. بنده خودم چند پیشنهاد دادم که در این زمینه مصر نیز هستم. اول این که از بخشی منابع داخلی کشور برای حل کسری بودجه باید استفاده شود. با موافقت مقام معظم رهبری از این جایگاه ها که کم نیز نیستند باید برای کشور استفاده درست شود. نکته دیگر این است که معتقدم دولت در بعضی موارد به جای این که با زبان مردم را نگه دارد باید اعمالش را بهتر کند. مثلا در مورد اشتغال بهتر از این می توانیم عمل کنیم. مگر ما در زمان جنگ "بسیج جنگ" نداشتیم. من چند سال است روی این زمینه کار می کنم که بسیج اشتغال را ایجاد کنیم.

قبل ورود سرمایه گذار  جلوی پایش سنگ می اندازند!
همچنین در بخش انفال ما موهبت های الهی فراوانی در جنگل و دریا و مراتع داریم که باید پرسیده شود چقدر از آن استفاده کردیم. وزرای اقتصادی باید در این زمینه فعالیت می کردند. ما باید بپرسیم چقدر توانستیم موانع را از جلوی پای سرمایه گذاران برداریم و از مواهب طبیعی استفاده مناسب کنیم؟
همین حالا ما دستگاه های نظارتی موازی داریم که قبل ورود سرمایه گذار جلوی پایش سنگ می اندازند. اگر دولت هزار سرمایه گذار را دعوت می کرد که در بخش های مختلف مثل معادن، دریا، جنگل و مراتع ورود کنند چه اتفاقی می افتاد؟ اگر در این زمینه عمل می شد ما امروز نیاز به نفت نداشتیم. امروز شاید از 110 میلیارد دلاری که باید از فروش نفت داشته باشیم به یک بیستم آن در بودجه امسال رسیدیم. این اصلا پولی نیست که در بودجه محاسبه شود.

زمین مجانی در اختیار مردم قرار داده شود

همچنین در زمینه مسکن برای این که پول از بازار طلا و ارز خارج شود یک راه داریم که زمین مجانی در اختیار مردم قرار داده شود و یک بازه زمانی یک ساله برای آن ها تعیین شود که خانه خود را برای ساخت آغاز کند. این گونه می توان نقدینگی را از بازار کاذب سکه و طلا خارج کرد. این ضعف هایی است که در بدنه دولت وجود دارد و دولت نتوانسته در این زمینه اقدامی کند. البته تنها مقصر را نمی توان دولت گذاشت و در مجلس و همین طور قوه قضائیه نیز اصلاحات لازم و کامل صورت نگرفت.

*مدیریت استانی گیلان در زمینه کرونا را چگونه ارزیابی می کنید؟

در جلسات اداری استان تنها حوصله ما سر می رود 
در مدیریت استانی نباید از ضرب المثل معروف «آسه برو آسه بیا گربه شاخت نزنه » استفاده کنیم. به هر حال اقتدار دستگاه اجرایی و مدیریت استانی پوئنی است که می تواند استان را پیش ببرد. در مورد کرونا ما جلسات مختلفی گذاشتیم، ولی جلساتی تشکیل شد که تنها حوصله را سر می برد. این چیزی که مطلوب مردم گیلان است اتفاق نمی افتد و یکی از این دلایل به خاطر عدم همبستگی نمایندگان گیلان است. ما باید تعارف را کنار بگذاریم و اگر کوتاهی کنیم تاریخ و مردم ما را نخواهند بخشید. اعتقاد ما این است که در بخش اجرایی ضعف هایی وجود دارد که مردم درک می کنند. این که در شرایط فعلی تنها به کرونا بپردازیم و جلسه بگذاریم که یک گزارشی به مقامات بالادست ارائه کنیم که ما برای کرونا وقت گذاشته ایم کفایت نمی کند. البته تسهیلات لازم هم در زمینه کرونا فراهم نشده است. مشکلات مالی فراوانی برای بسیاری از مردم است، کمبود امکانات وجود دارد. بسیاری از افراد شغلشان آسیب دیده و یا بیکار شده اند و کمک چندانی به آن ها نشده است. از طرف دیگر اجازه ورود مسافرانی داده می شود که ضرورتی ندارد و راحت می توانستند جلوی آن را بگیرند. این که بخواهیم مردم عادی را به خاطر ماسک جریمه کنیم امکان پذیر نیست. ولی این که مسافری همراه با خودروی خود به استان ما سفر کند و عامل انتقال کرونا باشد مساله ای است که باید روی آن بهتر کار می کردند.

*و به عنوان سوال آخر آیا از مزایای مجلس که به تازگی حاشیه ساز شده استفاده کردید؟

نماینده امکانات داشته باشد ولی کار درست کند

من معتقدم نباید با بحث های حاشیه ای مجلس را کوچک کنیم. از نظر قانونی یک نماینده در قانون خدمات کشوری جایگاه یک وزیر را دارد.. ولی حرف ما این بود که امکاناتی در حد یک بخشدار در اختیار یک نماینده قرار گیرد. ولی در حال حاضر نماینده مجلس اضافه کار و یا حق ماموریت ندارد. پرداخت به مجلس نسبت به دستگاه های دیگر سخت تر است. در دوره هشتم مجلس ما اصلاح آئین نامه را داشتیم که خیلی از دوستان که از دانشگاه بودند درخواست کرده بودند که کلمه «باید» از ماده حقوق نمایندگان برداشته شود. در این ماده آمده بود که «حقوق نمایندگان مجلس باید از مجلس باشد.» شاید پربیراه هم نبود. چون حقوق هیات علمی از مجلس بالاتر است. مجلس امکانات خاصی ندارد. قبلا به نمایندگان خودرو با راننده می دادند که خرج چنین کاری بالا بود. 290 خودرو با راننده با هزینه هایی که داشت شاید به 20 میلیون در ماه می رسید. حالا نماینده ای که اول وارد مجلس می شود تا یک سال در هتل مستقر می شود. به نظرم در ابتدا مثل یک بخشداری و یک فرمانداری امکانات حقوق محوله برای نماینده مستقر شود. دفتر نماینده در مجلس که جای خواب او نیست. ولی شاهدیم هر دفتری برای سه چهار نماینده در نظر گرفته شده که اصلا این درست نیست. بعضی نمایندگان هم ابتدا می آیند حرفی می زنند که مثلا چرا کره در غذای نمایندگان است و یا من سیصد میلیون تومان را می بخشم. بعد همین نماینده می رود دنبال خانه  و چیزی پیدا نمی کند می گوید پشیمان شدم. به نظرم این بحث ها حاشیه ای است. در کشورهای دیگر هم به نماینده خودشان می رسند. ولی من معتقدم نماینده امکانات داشته باشد ولی کار درست کند.