گیل خبر/ سرویس سیاسی: تجربه انتصابات استانداران در وزارت کشور نشان داده که این وزارتخانه کمتر توجهی به گزینه های مورد علاقه رسانه ای، احزاب و حتی نمایندگان مجلس ندارد. مصطفی سالاری استاندار پیشین گیلان در حالی به سمت خود منصوب شده بود که دکتر هادی حق شناس به عنوان یک گزینه مورد علاقه رسانه، احزاب حامی دولت ، شخصیت های سیاسی و نمایندگان مجلس برای استانداری گیلان مورد حمایت ویژه قرار گرفته بود اما وی زمانی استاندار یک استان دیگر شد که کمتر کسی روی آن فکر می کرد. با این حال تجربه های پیشین سبب نشده که بار دیگر احزاب اصلاح طلب و یا جمعی از رسانه های استان و نمایندگان و شخصیت های سیاسی اقدام به تعرفه رسانه ای گزینه های مورد علاقه خود نکنند. به نظر می رسد بعضی افراد مایل هستند بیشتر از آن که به طور واقع به عنوان استاندار انتخاب شوند همیشه خود را در میان لیست های گوناگون ببینند. ظاهرا عده ای این معرفی گزینه ها را چنان جدی دیده اند که در مقابل نظر رسمی جریان و تشکل خود هم می ایستند و برای خود خط دیگری را دنبال می کنند. به طور مثال دبیر یکی از تشکل های چند نفره که پس از عزل از مقام دولت اش به دلیل برخی از تخلفات شنیده شده،دوباره خود را به عنوان یک اصلاح طلب معرفی می کند گزینه های مورد حمایت شورای هماهنگی اصلاح طلبان استان گیلان را مورد انتقاد قرار داده و اعلام کرده که ما فقط از دو نفر حمایت می کنیم. وزارت کشور هم نشسته تا آخرین دستورات این تشکل ها را شنیده و به آن عمل کند! البته ناگفته نماند که آوردن بعضی افراد در لیست ها تنها برای خالی نبودن عریضه و استفاده های بعدی است. وگرنه بسیاری از این نوع سیاسیون از قبل با بعضی افراد همیشه کاندیدای استانداری بسته اند. مثل زمان انتخاب شهردار رشت که در میان همه کاندیداها سه عضو شورا از قبل انتخابشان را کرده بودند. با این تفاوت که این بار بند و بستی صورت گرفته که کمتر ارزشی دارد. فضای مجازی نوعی جوزدگی مفرط را بین بسیاری از فعالان سیاسی گیلان ایجاد کرده که فکر می کنند با چنین اقداماتی تاثیرگذار هستند. البته که مقامات بالادستی و حاکمیتی به فضای مجازی توجه دارند اما نه این که به نظرات چند تشکل کوچک اهمیتی قائل شوند. اشکال کار بعضی کاندیداهای همیشگی استانداری که همیشه شکست می خورند در این است که فکر می کنند با یک جو رسانه ای و یا حمایت بعضی تشکل های کوچک می توانند به اهدافشان برسند، غافل از آن که مقام استانداری بسیار بزرگتر از نام و اعتبار از دست رفته آن هاست.