گیل خبر/ در عرض دو روز ، دو نتیجه همچون آواری بر سر رشتی ها خراب شد. تساوی سپیدرود در دقیقه ۹۹ بازی با مسجد سلیمان و کمرنگ شدن امیدهای قرمزپوشان برای ماندن در لیگ برتر و باخت داماش گیلان به نیروی زمینی تهران در مرحله پلی آف و بازماندن از صعود به لیگ دسته یک. در هر دوی این دو مسابقه هم ناداوری کاملا به ضرر رشتی ها بود. اما واقعا ناداوری تنها دلیل شکست دو تیم اصیل رشتی است؟ برای تحلیل دلایل شکست توامان قرمزپوشان و آبی پوشان رشتی با تحلیل گران ورزشی گیلان گفت و گو کردیم و از آن ها پرسیدیم: به نظر شما مهم ترین دلیل شکست سپیدرود و داماش در لیگ امسال چه بود؟ ۱- ناداوری و بدشانسی ۲- ضعف در تیم مربیگری و فنی ۳- اشتباه و ضعف بازیکنان تیم ۴- ضعف مدیریتی در سطح استان و هیات فوتبال و مالکیت تیم البته گفتنی است که سپیدرود هنوز امید به بقا در لیگ برتر دارد اما در کل وضعیت این تیم شایسته نام پرآوازه وپرافتخارش نیست و جایگاه این تیم در جدول یک شکست محسوب می شود. آرمین تحویلداری: تیم داری در سپیدرود و داماش ، من درآوردی است آرمین تحویلداری، روزنامه نگار باسابقه گیلانی که سال ها تجربه خبرنگاری در حوزه ورزش را نیز داشته ابتدا مقدمه ای از تاریخچه داماش روایت می کند: «داماش همان استقلال رشت دهه ی ۶۰ فوتبال رشت است که با مربیگری مجید جهانپور ، امیر افتخاری ، بهزاد داداش زاده و هادی طباطبایی را در کنار امید هرندی به تیم ملی تحویل داد. تیمی پرمایه ، جسور و شجاع . مدیر عاملش هم همین محمد مهدی الطافی ، مدیرعامل فعلی داماش بود . استقلال رشت نه تنها در دهه ۶۰ و ۷۰ یکی از چهار ضلع قدرت فوتبال گیلان بود بلکه در سال های نزول سپیدرود ،آبروی فوتبال رشت در برابر فوتبال انزلی بود . اگر ملوانان سیروس قایقران داشتند رشتی ها به امیر افتخاری افتخار می کردند. در عرصه ی مربیگری نیز اگر ملوانان در دهه ی ۵۰ بهمن صالح نیا را در تیم ملی داشتند ، رشتی ها در دهه ی ۷۰ مجید جهانپور را در تیم ملی داشتند که از اولین مربیان فوتبال ایران بود که فوتبال را به شکل علمی پیاده می کرد.با این مقدمه می خواستم بگویم داماش تیمی ریشه دار است که در طول زمان به خاطر این که بتواند هزینه های تیمداری را تامین کند تن به تغییر نام های مختلف داده تا به داماش رسیده است.» وی درباره این موضوع که «داماش نتوانست علیرغم شایستگی هایش به لیگ یک صعود کند» این تیم را « از نظر فنی ، فراتر از لیگ دو» می داند که «اگر در لیگ یک هم بازی می کرد با تقویت در دو – سه پست می توانست از مدعیان صعود به لیگ برتر باشد.» او « قدرت بدنی بالا ، تکنیک خوب ، سرعت و جنگندگی را از خصوصیات بارز تیم داماش در این فصل می داند» و در پاسخ به این سوال که پس چرا « داماش بازی را به نیروی زمینی واگذار کرد؟» می گوید:« بدون شک گل دوم داماش صحیح بود و کمک داور به اشتباه پرچم خود را به عنوان آفساید بالا برد. اما داماش در اثر غفلت مدافعان و اشتباه آماتور گونه ی دروازه بان خود دروازه اش را باز شده و نیروی زمینی را صعود کرده دید.» وی می افزاید: «داماش پس از مساوی شدن بازی به نفع نیروی زمینی، نیمی از زمان باقیمانده تا پایان بازی را در زمین سردرگم بود و تاکتیک مناسبی برای گشودن دروازه حریف نداشت . حتی شماره ۷ داماش که بارها مدافعان نیروی زمینی را بهم ریخت خیلی دیر از سوی سرمربی داماش وارد بازی شد و حتی مشخص نبود که چرا با توجه به تسلط بالای دروازه بان نیروی زمینی روی توپ های بلند، بازیکنان داماش دردقایق بسیاری توپ را با زحمت زیاد تا پشت محوطه ی جریمه ی حریف می آورند و سپس بسیار راحت آن را تقدیم دروازه بان می کردند. پس علاوه بر اشتباه کمک داور، ضعف مدافعان و به خصوص دروازه بان داماش و همچنین نداشتن تاکتیک لازم برای باز کردن دروازه حریف، دلیل ناکامی و عدم صعود داماش در بازی پایانی لیگ ۲ بود.» تحویلداری درباره عملکرد مدیریتی داماش می گوید: «در زمینه ی مدیریتی نیز در سطح کلان می توان گفت که شکل تیم داری در بسیاری از تیم های ایرانی غیر اصولی و من در آوردی است که داماش و سپیدرود نیز از آن جمله به شمار می آیند. به نظر می رسد مسوولان ورزشی و سیاسی استان نیز توان آن را نداشتند که بتوانند داماش و سپیدرود را وارد یک کانال اصولی و بی دغدغه نمایند. این نکته را نیز باید بگویم که در یک شرایط نرمال نباید انتظاری از مسوولین برای حمایت و دخالت در تیم های ورزشی داشت و اگر هم در کشوری با زیر ساخت های ورزشی مثل کشور ما قرار باشد به تیمی کمک شود، باید در سطح کلان و ریشه ای باشد وگرنه تزریق منابع مالی برای رفع نیاز های جاری به هیچ دردی نمی خورد.» رادنی دیدار: سوء مدیریت اداره ورزش این بلا را سر سپیدرود آورد رادنی دیدار ، روزنامه ورزشی اهل رشت دلیل عدم موفقیت دو تیم را یکسان نمی داند. او ضعف مدیریتی در سطح استان و هیات فوتبال و مالکیت تیم را برای سپیدرود اصلی ترین دلیل معرفی می کند و «مشکلات اقتصادی و عدم موفقیت در جذب اسپانسر» را دلیل اصلی عدم موفقیت داماش. دیدار می گوید:« سپیدرود از نظر فنی مشکل داشت و خداداد عزیزی و علی کریمی و سهیل حق شناس (در سه بازی به عنوان مربی موقت مسئولیت فنی را برعهده داشت) بارفنی لازم را در سطح لیگ برتر به هیچ وجه نداشتند و به همین دلیل هم در ابتدای فصل و هم در زمان طلایی نیم فصل به جز مواردی انگشت شمار، بازیکن های ضعیفی جذب تیم شدند و در برهه های حساسی ناداوری ضربه های سختی به تیم وارد کرد اما هیچ کدام از این موارد به اندازه بلایی که در چند سال اخیر سو مدیریت اداره کل ورزش و جوانان هیات فوتبال استان گیلان بر سر سپیدرود آوردند، نبود! سپیدرود در ۴ سال اخیر بیشتر از ۱۳ بار مالک عوض کرده و این رکورد منفی در دنیای فوتبال غیر قابل تکرار هست. اگر یکبار برای همیشه سپیدرود توسط اداره ورزش و جوانان و هیات فوتبال به یک مالک قوی سپرده می شد که دارای ساختار و بنیه قابل قبول مالی بود، هرگز دچار مشکلات بعدی نمی شد. واگذاری تیم به مالک های ضعیف که عمرشان گاهی به دو ماه هم نمی رسید و عدم واگذاری سپیدرود به متقاضیان خرید با رزومه ی مالی قوی مانند هولدینگ دلیران پارس، شهرخودرو و هولدینگی به نمایندگی از ثابت قدم (که اعلام کرده بودند ابتدا تمامی بدهی های سپیدرود را پرداخت می کنند و بعد مالکیت را تحویل می گیرند) و واگذاری سپیدرود به ادم هایی از نظر مالی و مدیریتی ضعیف مانند نوین و بیات که از همان ابتدای کار پاسخ استعلام های مربوطه شان منفی بود، همه و همه نشان دهنده این موضوع هست که اداره ورزش و جوانان (هم در زمان رهنما و هم بخشی) و هیات فوتبال علاقه مند به حضور مالکان ضعیف در سپیدرود هستند تا همچنان نفوذ خود را در سپیدرود و دخالت در همه ی بخش های آن و حضور در جلوی صحنه در زمان موفقیت ها و پیروزی ها داشته باشند.» این خبرنگار ورزشی درباره داماش هم معتقد است: « در مورد داماش که به عنوان یک تیم خصوصی نوبنیاد به همت خانواده حاجی پور دوباره پا گرفت دلیل ناکامیش را باید در مشکلات اقتصادی و عدم موفقیت در جذب اسپانسر دانست که در واقع مشکل کلان استان گیلان هم هست که حتی نهادهای دیگری مثل شهرداری ها نیز در جذب سرمایه گذار موفق نبودند. بعد از آن باید به عدم جذب بازیکنان مورد نیاز با کیفیت به تعداد لازم و برطرف کردن ضعف کادرفنی با حضور دستیاران قوی و با دانش اشاره کرد که البته بازهم به مشکلات اقتصادی باز می گردد اشاره کرد و البته به طور خاص از ضعف مشهود و غیرقابل چشم پوشی و صد در صد تاثیرگذار داوری در بازی آخر هم نمی شود به راحتی گذشت.» سامان بدر: مشکل مدیریتی دلیل اصلی عدم توانایی در کسب نتیجه نهایی است سامان بدر ، سردبیر پایگاه خبری گیل خبر معتقد است که «سه تیم گیلانی( سپیدرود، داماش و ملوان) در حال حاضر تنها جزء هواداران خودشان از هیچ سرمایه خاصی برخوردار نیستند.» وی می گوید:« فوتبال گیلان هیچگاه مشکل فوتبالیست نداشت ولی مشکل مدیریتی همیشه با این تیم است. این که داماش در فصلی که خوب بازی می کند ولی نمی تواند صعود کند به مشکلات ساختاری فوتبال گیلان برمی گردد که نمی تواند نتیجه نهائی خود را ببیند.» این روزنامه نگار اظهار می کند: «همین داماشی که صعود نکرده در فصل آینده با این وضعیت مالی بی ثبات به احتمال زیاد تکه تکه می شود. پس نمی توانیم تاثیرات مدیریتی و مالی را نادیده بگیریم. سپیدرود در حال حاضر فاقد مالکیت مشخص است.داماش هم در طول چند سال گذشته بدون هیچ آورده ای از «جیب شخصی نامشخصی» هزینه می شود. هر دو تیم هم چشم انتظار کمک های دولتی و شهرداری هستند که تنها روزگار موقت خودشان را بچرخانند. افرادی هم که به عنوان سرمایه گذار ورود می کنند جزء تیم مالکیتی سالهای گذشته داماش فاقد سرمایه مناسب و درآمدزایی مکفی هستند. دراین وضعیت پول بلیت فروشی و حق پخش تلویزیونی هم به جیب باشگاه ها نمی رود. مشخص است که چنین ساختار ضعیفی نمی تواند موفقیت را برای خودش تضمین کند . در نتیجه یا باید برای بقا بجنگد و یا زمین و زمان به کمکش بیاید که البته تجربه نشان داده در این وضعیت عواملی چون شانس و داوری هم به نفع آن ها رقم نمی خورد.» سیاوش باقری: عدم حمایت مسئولان ارشد فوتبال گیلان را به این روز انداخته است سیاوش باقری ، بیشتر از دو دهه است که در رسانه های ورزشی می نویسد. او برای ضعف مدیریتی ۵۰ درصد ، برای ضعف تیم فنی و اشتباه بازیکنان هرکدام ۲۰ درصد و برای ناداوری و بدشانشی ۱۰ درصد ، قایل است. او می گوید:« اوج ناداوری در بازی داماش و نیروی زمینی بود تا در روزی که ۱۵هزار نفر به حمایت از داماش به ورز شگاه امده بودند،مغموم به خانه بروند. در واقع یک تصمیم اشتباه سرنوشت یک تیم را تغییر داد. در دیدار هفته قبل سپیدرود و نفت مسجد سلیمان هم ضعف داوری با احتساب ۹دقیقه وقت اضافه برای نیمه دوم و اعلام یک پنالتی نادرست به ضرر سپیدرود باعث شد سپیدرود بازی شش امتیازی یک بر صفر برده را به مساوی تبدیل کند. » اما ضعف داوری تنها یک دلیل کوچک در این ناکامی بود. باقری معتقد است:« انتخاب خداداد عزیزی توسط نوین مالک قبلی سپیدرود به عنوان سرمربی و تصمیمات اشتباه خداداد و سپس علی کریمی در انتخاب بازیکنان و کادر فنی باعث شد سپیدرود بد بسته شده و تیمی ضعیف به دست نشان که در مقایسه با خداداد و کریمی بهتر کار کرد،تحویل داده شود. در مورد داماش و فراهانی هم شاید بتوان کمبود تجربه کادر فنی را عامل ناکامی این تیم دانست. همچنین باید گفت وقتی تیمی با بازیکنان با قابلیت فنی اندک بسته شود، نباید توقع داشت که خروجی ان در حد تیم هایی مثل سپاهان و پدیده باشد. در مورد ایتم چهارم هم گفتنی است این دو تیم بر خلاف اکثر استان ها حمایتی از سوی مسولان ارشد ورزشی و غیر ورزشی خصوصا استاندار و نمایندگان مجلس ندیدند تا به حال و روز فعلی دچار شوند.» وحید اسماعیلی: اگر مدیریت فوتبال استان قوی بود ، ناداوری هم تاثیری در موفقیت ما نداشت وحید اسماعیلی که روزنامه نگاری ورزشی را با روزنامه گیلان امروز در سال ۱۳۸۰ شروع کرد در پاسخ به سوال خبرنگار ما می گوید: «بنیان پیشبرد کار در همه امور ورزشی و غیر ورزشی ، راهبری صحیح و به کارگیری همه عوامل در دستیابی به هدف است . در غیاب مدیریت اثربخش ، اگر تمامی فاکتور های موفقیت را در کنار هم داشته باشیم آنچه به جا می ماند همچون آهنگ ناموزون و گوشخراش ارکستری بدون رهبر است که مثال ورزشی دم دستی و هویدای آن وضعیت تیم فوتبال استقلال است که با داشتن فاکتورهای مثبت در کادر فنی ، بازیکنان و پتانسیل پرشور هواداران ، به سبب ضعف مدیریتی ، در نتیجه گیری نتوانسته و نمی تواند موفق باشد. اما فوتبال گیلان هم سالهاست از راهبری و قوه عاقله کاربلد در راس مدیریتی خود و بالاتر از آن در اداره ورزش و جوانان محروم است و اگر ورود بخش خصوصی نبود همین حضور لنگان را در سطوح بالای کشوری نداشت.» وی می افزاید: «بحران مالکیت سپیدرود دو سال است که یقه این تیم لیگ برتری را گرفته و متولیان ورزش گیلان در پروسه تصمیم گیری های بی سر و منطق خود ، هر از گاهی سند باشگاه را میان این و آن می چرخانند . داماش در بدترین وضعیت مالی که ناشی از مالکان کم بنیه و فقدان اسپانسر بود خود را تا پله آخر صعود رساند که ناکام ماند. ملوان هم که از زور بی پولی کاسه چه کنم چه کنم به دست داشت و برای بازیهای خارج از خانه به دنبال اسپانسرهای یک هفته ای برای تامین مخارج سفر بود.استادیوم های ویران شده عضدی رشت و تختی انزلی هم که رفته در لیست ” بزودی ها ” و هیچ چشم انداز روشنی برای بازسازی آنها در دست نیست. آنچه هم بر سر سپیدرود و داماش در یک هفته گذشته رفت و آن ناداوری های به شدت آشکار که جای هیچ انکاری را برای منکرین احتمالی باقی نگذاشت ثمره مدیریت غیر اصولی و ورشکسته ورزش و فوتبال گیلان است که ناتوان از احقاق حق نمایندگان گیلان است چه آنکه تیمی چون نیروی زمینی که وجهه ای آنچنان در فوتبال ندارد با یاری ناداوران بر اعتبار فوتبال گیلان چنگ می کشد. » اسماعیلی در پایان می گوید: «سخن کوتاه اینکه اگر دو عنصر مدیریت و مالکیت در فوتبال گیلان به شکل صحیح ، اقدام می کردند بی نیاز از این می شدیم که به ناداوری و بدشانسی ، ضعف کادر مربیان و یا اشتباهات بازیکنان بپردازیم . فوتبال گیلان چوب مدیریت نامدیران خود را می خورد پس در روز روشن با چراغ دنبال مقصر دیگری نگردید.» فرهاد علیپور: مدیران استان تعلق خاطری به تیم های فوتبال رشتی ندارند فرهاد علیپور ، فعال اجتماعی و تحلیل گر ورزشی نیز به خبرنگار ما می گوید: «می خواهم به نکته بسیار مهمی اشاره کنم که برای موفقیت در فوتبال ایران باید آن را دارا بود و آن نفوذ در ارکان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال و قدرت لابی گری بالا در آن هاست. تجربه دهه اخیر فوتبال گیلان بویژه رشت نشاندهنده این است که ما هیچ وقت در سطوح بالا و میانی فدراسیون که پاک و سالم نیست ، مهره نداشته ایم و دقیقا بهمین خاطر مورد ستم و حق کشی های متعدد قرار گرفته ایم. این مورد مهم بهمراه دیگر دلایل از جمله ضعف مدیریتی بسیار مشهود در دستگاههای اجرایی استان و مدیریت فوتبال و سازمان ورزش استان ، مزید برعلت شدند و ما را به این سطح نازل سقوط داده اند، همچنین دیگر دلیل مهمی که کمتر به آن پرداخته می شود موضوع عدم تعلق خاطر بخش بزرگی از شهروندان و مدیران استان به تیم های رشتی است، ما در دفاع و همراهی از تیم های شهرمان بشدت ضعف داریم، که این یک موضوع فرهنگی است که ریشه در هویت گریزی تاریخی رشتی ها و گیلکان دارد ، که در فوتبال خود رانشان داده ، که متاسفانه می بینیم مدیران و مسئولان شهر و استان هم مانند خیلی از شهروندان ، طرفدار تیم های پایتخت هستند و غیرت و تعصبی به تیم های شهر ندارند .» گیلان تیتر