گیل خبر/ فاطمه صابری* *روزنامه نگار آشنا بود و بازیگران آشناتر؛ تهدید، شعار، تجمع با چاشنی خشونت کلامی و فیزیکی و تهدید به بازداشت افرادی که در چارچوب قانون مشغول فعالیت بودند. لوکیشن اما کمی عجیب بود؛ در ورودی مجتمع خاتم الانبیا دقیقا در مرکز رشت. ماجرا از جایی آغاز شد که «جمعیت زنان مسلمان نواندیش استان گیلان» به طور رسمی اعلام کرد پنجشنبه۱۶اسفندماه، ساعت ۱۶به مناسبت هشت مارس (روز جهانی زن) نشستی با عنوان «بررسی مسئله زن در ایران» را در مجتمع فرهنگی هنری خاتم الانبیاء، سالن رحمدل برگزار می کند. مانند تمام برنامه های ازاین دست، از چند روز قبل خبرهای مراسم در رسانه های رسمی منتشر شد و در سطح شهر هم تبلیغات محیطی صورت گرفت و دو سخنران که از فعالان شناخته شده حوزه زنان هستند یعنی فریده غیرت حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری و پرستو سرمدی عضو شورای مرکزی جمعیت زنان مسلمان نواندیش برای سخنرانی از تهران به رشت سفر کردند. این سخنرانان برای حضور در مراسم تشکلی در رشت حضور پیدا کرده بودند که به عنوان یکی از احزاب اصلاح طلب شناخته می شود و در شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هم حضور دارد. بر اساس اعلام رسمی این جمعیت، روال اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح هم طبق قانون طی شده بود که طبق قانون احزاب برگزاری مراسم در اماکن سرپوشیده فقط به مجوز مدیریت سالن نیاز دارد که اخذ مجوز از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به مدیریت فیروز فاضلی و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان رشت به ریاست محمد حسن پور هم به سرانجام رسیده بود. ضمن آنکه جمعیت زنان مسلمان نواندیش استان گیلان در موعد مقرر برای برقراری امنیت بیرون سالن، هم از طریق اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان رشت وهم از طریق این حزب اقدام به درخواست اخذ مجوز از فرمانداری شهرستان رشت کرده بود. اما علی رغم پیگیری های مکرر و مستمر فعالان این حزب قانونی، صدور مجوز برقراری امنیت این مراسم تا دقایقی قبل از آغاز نشست به تعویق افتاد و عملا قبل از برنامه صادر نشد تا پیروز این نبرد ظاهرا پنهان «گروه های فشار» باشند نه مدیران دولت مستقر یا احزاب قانونی کشور. سوالاتی که در این ارتباط مطرح می شود آن است که چرا میرشمس مومنی زاده فرماندار رشت به وظیفه قانونی خود درباره احزاب و فعالین سیاسی شناسنامه دار و شهروندان عمل نکرده و بررسی درخواست مصوب شده ی یک حزب سیاسی را به تعویق انداخته است؟ مگر در طول هفته که نه، در طول ماه و فصل چند برنامه سیاسی و اجتماعی غیر حاکمیتی در رشت برگزار می شود؟ و به عبارتی اجازه برگزاری پیدا می کند؟ فرماندار دولت تدبیر و امید با استناد به کدام ادله قانونی تمهیدات لازم برای برقراری امنیت این نشست را که به منزله حق گروه های سیاسی است و نه منت و لطف، نشنیده گرفت؟ آیا فرماندار رشت مطلع نبود که در فضای ناامید جامعه، احزاب برای برگزاری مراسمی مانند گردهمایی لغو شده دست کم بیش از یک ماه تلاش کرده اند و سخنرانانشان از کیلومترها دورتر به رشت آمده اند و ده ها مهمان برای حضور در نشست در محل حاضرشده بودند؟ آیا آقای فرماندار فراموش کرده بود که مسئول هماهنگی با نیروی انتظامی یا کلانتری محل برای تامین امنیت برگزارکنندگان برنامه با عالی ترین مقام اجرایی شهر است؟ این که فرماندار دولت تدبیر و امید نسبت به هجمه شدید تعدادی زن و مرد با روش و منش مشخص که بارزترینش مخالفت با دولت مستقر، تحزب و آزادی بیان است بی تفاوت نشست قطعا نباید از چشم معاون سیاسی و امنیتی استانداری گیلان و مصطفی سالاری استاندار دور مانده باشد. فعالان سیاسی اصلاح طلب استان انتظار دارند آقای استاندار انفعال مومنی زاده در مقابل درخواست کاملا قانونی یک حزب را موشکافی کرده و به افکار عمومی توضیح دهد که آیا حق فعالین سیاسی که برای استقرار دولت تدبیر و امید هزینه های مادی و معنوی زیادی پرداخته اند، برگزاری برنامه های ازاین دست هم نیست؟ ممکن است استاندار گیلان و معاون سیاسی و امنیتی اش به یاد نداشته باشند اما فعالان سیاسی و رسانه ای استان گیلان هنوز از خاطر نبرده اند که مومنی زاده پیش از این و دقیقا در زمان بهار فعالیت احزاب در ایران یعنی انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۶ هم با انفعال خود موجب شگفتی افکار عمومی استان و کشور شده بود. یعنی روز ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶ دو روز مانده به برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که در هر کوی و برزن ایران عده ای مشغول شعار دادن و تبلیغات و سخنرانی پیرامون نامزدهای انتخاباتی خود بودند اما در کمال تعجب اعلام شد که مراسم سخنرانی علی شکوری راد دبیر کل حزب اتحاد ملت در ستاد دکتر حسن روحانی در بندر انزلی به دلیل مخالفت «گروه فشار» لغو شد. توضیحات هم کاملا مبهم و غیر شفاف بود و بعدها هم نکاتی بیشتر از آن روز پرالتهاب آشکار نشد. روزی که مومنی زاده به عنوان فرماندار شهر بندری شمال ایران نه تنها از حقوق حَقه دولتی که در آن برهه فرماندارش بود دفاع نکرد بلکه از کنار تضییع حق صدهها تن از شهروندان انزلی که آمده بودند پای صحبت های یکی از حامیان روحانی بنشینند هم به آسانی گذشت. دقیقا همان رویکرد منفعلانه ای که در زمان حضورش در فرمانداری صومعه سرا و فومن در مواجه با جریانات همسو در دستور کار داشت. فعالین سیاسی غیر اصولگرای این شهرها می توانند شهادت دهند که نمی توان مومنی زاده را با هیچ قرائتی مرتبط با جریان اصلاح طلب و حتی اعتدال گرا دانست. فردی که در بین فعالین این جریان به «مرد بدون مرز سیاسی» مشهور است. چون توانایی آن را دارد که ۱۲ ماه سال را به گونه ای تقسیم کند که هر فصل را با یک جریان سیاسی کاملا متضاد به هم بگذراند. ظاهرا برای او تفاوت چندانی بین جبهه پایداری و اصلاحات وجود ندارد! به همین دلیل با کمترین «تشری» بیرون از دایره مدیریت دولت، خود را کاملا به عقب می کشد تا مبادا دامنش آلوده! به اهداف و برنامه های روشن هر یک از این احزاب شود. دقیقا برعکس منش و روش احزابی مانند زنان مسلمان نواندیش استان گیلان که در میان ناامیدی محض درصد قابل توجهی از مردم ایران از وضعیت فعلی کشور همچنان قائل به دعوت عموم مردم به حفظ امید برای ساخت میهن با حرکات اصلاحی گام به گام هستند. همان حزبی که مانند دیگر تشکل های همسو برای پیروزی دولت تدبیر و امید متحمل هزینه های مادی و معنوی زیادی شده است اما حالا مشاهده می کنند طی ۶ سال گذشته فرمانداری بر صندلی مدیریت ۳ شهر گیلان تکیه کرده است که کمترین قرابتی با شعارهای دولت حسن روحانی ندارد. همان رئیس جمهوری که هنگام پیگیری های اعضای این تشکل برای برگزاری برنامه در رشت حضور داشت و زمان لغو نشست روز زن هنوز از رشت به پاستور بازنگشته بود. رئیس دولتی که بارها حق فعالیت آزادانه احزاب مطابق قانون را برای تمام گروه های موافق و مخالف دولت محترم شده است و از مدیران منفعلش خواسته است اگر نمی توانند از برنامه های دولت حمایت و دفاع کنند جای خود را به فرد دیگری بسپارند. چون اجرایی کردن برنامه های دولت صرفا نشان دهنده همگرایی با یک کابینه نیست و پایبندی به خواسته های چند میلیون ایرانی است که در یک انتخابات به دولتی با رویکرد اصلاحات و اعتدالگرا رای داده اند. این که میرشمس مومنی زاده ۵۵ ساله در طی ۳۱ سالی که به عنوان کارمند و مدیر در وزارت کشور حضورداشته چه کارنامه ای از خود برجا گذشته مشخص نیست. چون در سیستم مدیریتی ایران عموما عملکرد افراد، محلی از اعراب ندارد و اشخاصی فارغ از نمرات کارنامه باید ارتقا پیدا کنند و «آقای مدیر» باقی بمانند. با گذشت بیش از ۶ سال از آغاز به کار دولت روحانی، علاقه مندان به دولت تدبیر و امید در گیلان چندان متعجب نشدند وقتی شنیدند هیاهوی مخالفان دولت دقیقا در جوار مجتمع فرهنگی به مدیریت فیروز فاضلی مدیرکل فرهنگ و ارشاد گیلان صورت گرفته است. که اگر «گروه فشار» تصمیم بگیرد تمام برنامه های فرهنگی شهر را هم لغو کند انتظار مقاومت و پرداخت هزینه از سوی مدیریت این ارگان فرهنگی رویاپردازانه است.همان مدیرانی که به وقت سپاس از بانیان پیروزی در انتخابات،به انحای مختلف ناسپاسی خود را نشان دادند. اما هنوز ادبیات، منش و روش مصطفی سالاری استاندار گیلان فعالین استان را امیدوار نگه می دارد. کسانی که می دانند سالاری، فرسنگ ها با محمدعلی نجفی استاندار سابق گیلان که عملکردی مشابه مدیران منتخبش یعنی امثال مومنی زاده ها داشت، متفاوت است. سالاری می داند که با حضور مدیران منفعل و بی تفاوت نسبت به برنامه های دولت روحانی سرانجام خوشی در انتظار جریان اصلاحات و اصلاح طلبان نیست. ترس تنها از دست دادن دولت و مجلس در انتخابات آینده نیست. بلکه بیم آن می رود با عملکرد مدیرانی مانند فرماندار رشت، افکار عمومی نسبت به مدیرانی که در اسم و عنوان اصلاح طلب و اعتدال گرا هستند از مسئولان این دولت هم ناامید شوند. دقیقا مانند ناامیدی مردم از مدیران اصولگرا. کمترین تصمیمی که استاندار گیلان می تواند در ارتباط با برنامه لغو شده بزرگداشت روز زن در رشت بگیرد به جز کنکاش دقیق ماجرا با حضور فرماندار رشت، دلجویی از فعالین جمعیت زنان مسلمان نواندیش استان گیلان و زمینه برگزاری برنامه لغو شده در نزدیک ترین زمان ممکن در همان مکان یا سالنی بزرگ تر باشد.   منبع: گیلان تیتر گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.