وی افزود: به انداره کافی مصالح کوهی برای نیاز پروژه های عمرانی در استان وجود دارد، اما شرکت ها به دلیل اینکه هزینه حمل و نقل کمتری بپردازند،از مصالح کوهی صرف نظر می کنند و به جان رودخانه ها می افتند.

رحیمی ادامه داد: اخیرا مشاهده شده که سیل در گیلان خسارتهای زیادی به بارآورد،این در حالیست که اگر به درستی از رودخانه ها حفاظت می شد شاهد خسارت کمتری به استان بودیم.

وی تصریح کرد: افراد سودجو در گذشته با برداشت های شن و ماسه پول های کلان به جیب زده اند و اصلا برایشان مهم نبود که چه بلایی بر سر محیط زیست استان می آورند.

رحیمی با بیان اینکه زمین خواری و ماسه خواری به بهانه تامین مصالح پروزه های عمرانی در گیلان در حال وقوع است،خاطرنشان کرد: اگر همین امروز کاری نکنیم، فردا دیگر برای نجات رودخانه ها که شریانهای حیاتی استان هستند، بسیار دیر خواهد بود.

وی گفت: هم اکنون پرونده های زیادی از متخلفین به دادگاه رفته است و امیدواریم برخورد جدی با آنها صورت بگیرد.

به گزارش ایسنا، در پی بررسی آثار مخرب برداشت بیش از حد منابع شن و ماسه از بستر رودخانه باعث می شود، که فرصتی برای تجدیدپذیری ذخیره شن و ماسه باقی نماند و بر اثر از دست دادن فزاینده شن و ماسه نتایج بسیار سوئی در همه ابعاد به وجود بیاید.

همچنین برداشت بیش از حد باعث می شود که الگوی رودخانه در فاصله زمانی تغییرات بسیار شدیدی پیدا کند که این تغییرات عمدتا به صورت گودافتادگی بستر و افزایش عرض بسیار زیاد رودخانه است. برداشت مصالح رودخانه‏ای موجب ایجاد حفره ‏هایی در بستر می‏ شود و با بهم خوردن تعادل رسوبهای رودخانه سبب می ‏شود که ظرفیت حمل رودخانه را در پایین‏دست گودال زیاد کرده، موجبات کف‏ کنی بستر را فراهم آورد و این تغییرات باعث تغییر متغیرهای شیب و عمق جریان شود.

تحقیقات نشان می‏ دهد که عامل اصلی تغییرات مورفولوژیکی رودخانه در محدوده مورد مطالعه برداشت بیش از حد شن و ماسه از بستر رودخانه است.

ادامه برداشت با روند فعلی باعث ایجاد مشکلات زیست محیطی خواهد شد که از جمله می ‏توان به فرایندهایی مانند تخریب اراضی کشاورزی، کاهش محصولات زراعی، تخریب سازه‏هایی از قبیل پلها، راه و راه­آهن، خطوط انتقال نیرو و همچنین از بین رفتن زیستگاه‏ها و مرگ آبزیان اشاره کرد. هر چند که فرایندهای ذکر شده در حال حاضر هم رخ می‏دهند؛ نیازمند توجه جدی مسئولان ذی‏ربط هستند.