گیل خبر/ روزنامه «فرهیختگان» به مناسبت سالگرد برگزاری جشن های 2500 ساله با حسین دهباشی گفتگو کرده است.   زمینه های سیاسی و اجتماعی که باعث شد شاه تصمیم به برگزاری جشن های 2500 ساله بگیرد، چه بوده است؟ کیش و شخصیت شاه و احساس حقارت روانی در او شاید مهم ترین علل روانی برگزاری این جشن ها بوده است. به هرحال نکته این است که شاه می خواهد در داخل کشور از خود یک شخصیت مقتدر نشان دهد و این گونه القا کند که مهم ترین کشورهای خارجی هم آن را به رسمیت می شناسند و این بار دیگر این گونه نیست که سران کشورهای خارجی به ایران بیایند ولی او را به حضور نپذیرند و به این ترتیب شاه در خارج نیز برای خود یک نوع هویت ایجاد کرده است. هزینه های سنگین برگزاری این جشن بازتاب های خارجی گسترده ای داشته و حتی می توان گفت بازتاب های خارجی گسترده تر از بازتاب های داخلی بوده است. در آن برهه عموم تحلیل ها در رابطه با هزینه ها چه بود؟ در نظر داشته باشید که از جهت دیگر نیز این جشن ها، جشن موفقی بوده است، از این حیث که توانستند این میزان از مسئولان کشورهای دیگر را دعوت کنند و آنها نیز بپذیرند و وارد ایران شوند و اگر سایر عناصر در برگزاری این جشن ها درست چیده می شد، می توانست یک نقطه عطف در هویت سازی و شخصیت سازی برای ایران باشد. در واقع شما اعتقاد ندارید که این ماجرا شروعی برای سقوط حکومت پهلوی بود؟ اصلا چنین اعتقادی ندارم. این نگاه که مردم به این نتیجه رسیدند حکومت شاه جواب نمی دهد و نباید وجود داشته باشد، چهار یا پنج سال بعد از برگزاری جشن ها شکل گرفت.