گیل خبر/ روزبه خلیق معینی* *راهنمای گردشگری   در چند سال گذشته جاده های گیلان علیرغم کیفیت بالاتر از جاده های استان های همسایه به دلایل مختلف از جمله کیفیت خدمات قافیه را در جذب گردشگر باخته اند. هر چقدر هم به آمار گردشگر ورودی از جاده قزوین به رشت در ایام نوروز اتکا کنیم نخواهیم توانست ضعف دو جاده دیگر ورودی به استان را در این جذب در طول ایام سال پنهان کنیم. از جاده آستارا به اردبیل و گردنه معروف حیران آغاز کنیم. سالهاست این جاده شاهد اتوبوس های معروف به اردبیل رو نیست. به دلیل نبود سرویس بهداشتی و رستوران مناسب در محدوده سه راه پونل تا انتها ی حوزه استحفاظی گیلان و صد البته طولانی شدن اتمام جاده دو بانده در این مسیر تمامی رانندگان و صاحبان ماشین های مسیر تهران اردبیل که به طور سنتی بیش از چهل سال از مسیر قزوین رشت تالش آستارا به اردبیل می رفتند مسیر تهران زنجان سرچم را جایگزین نموده اند و فرصتی که در اختیار گردشگری استان برای معرفی جاذبه های طبیعی بود با بوروکراسی اداری و نداشتن حداقل زیر ساخت های لازم برای همیشه از بین رفت و جالب اینکه چند سال است اتوبوس های مسیر تبریز نیز به جای مسیر آستارا اردبیل بستان آباد تبریز از مسیر قزوین زنجان تبریز تردد می کنند . این اتفاق در مسیر منتهی به رامسر و استان مازندران به شکلی دیگر در چند سال گذشته در حال تکرار است. از قدیم مسیر سنتی اتوبوس های مشهد از خط کناره و مازندران و جنگل گلستان به بجنورد و مشهد مقدس منتهی می شد اما از اواخر دهه هشتاد به دلایل مختلف از جمله نبود خدمات مناسب در مسیر بخصوص رستوران و سرویس بهداشتی تمامی این اتوبوس ها از مسیر قزوین تهران پاکدشت سمنان به مشهد می روند. به همین دلیل ساده علیرغم دو برابر شدن ورود زوار عرب و عراقی به مشهد مقدس و علاقه وافر آنان به استان های شمالی سهم گیلان از این زایران در حد صفر است. چون تقریبا تمامی دفاتر خدمات مسافرتی و اتوبوس های گردشگری ترجیح می دهند در مسیری با زیر ساخت مناسب تور گردانی کنند!!! نکته آزار دهنده ی سوم در مسیر مازندران به کاهش ورودی دانشجویان مازندران و گلستان به گیلان باز می گردد. به دلیل نزدیکی رشت به رامسر و شهسوار خوشبختانه هنوز مراودات اقتصادی و فرهنگی با این شهرها برقرار است اما با وجود مشغول به تحصیل بودن حدود سیصد دانشجو ی گلستانی و پانصد دانشجوی مازندرانی در ایام دور و نزدیک در دانشگاه گیلان و علیرغم رفت و آمد این دانشجویان و خانواده آنان و سایر مسافران مازندرانی در این مسیر به دلیل کیفیت بسیار پایین اتوبوس های رشت به ساری و رشت به گرگان مسیر پنج ساعته ساری بدون استثنا در هشت ساعت و مسیر هشت ساعته گرگان بدون استثنا در یازده الی دوازده ساعت طی می شود. نگارنده به دلیل شرایط شغلی ماهانه یک بار به ساری سفر می کنم و مسیر سیصد کیلومتری را در ساعات مختلف شبانه روز در هشت ساعت طی میکنم!!! در حالی که در شلوغ ترین ایام سال با بدترین اتوبوس خط رشت به تهران این مسیر در شش ساعت قابل پیمایش است و تقریبا در نود درصد مواقع مسیر رشت به تهران در 4:45 طی می شود. اگر با این روش به دنبال حذف مسافران مازندرانی بعد از حذف مسافران اردبیلی و خراسانی از تفرجگاه ها و اقامتگاه ها و هتل های گیلان هستیم تا حدود زیادی به این هدف نایل آمده ایم و اگر هدف دیگری را دنبال می کنیم با صدای بلند اعلام کنیم تا بقیه نیز هدف از ارائه خدمات ضعیف برای زده کردن گردشگر از ورود به گیلان را بدانند. به شخصه  ترجیح می دهم با اتوبوس های ساعت دو و نیم صبح به مقصد تهران که چهار ساعته به تهران می روند به تهران رفته و از ترمینال شرق به سمت مازندران بروم که معطلی کمتر و خدمات بهتری ارائه می شود. هراس شخص من به عنوان فعال گردشگری از این است که به حذف مازندران و خراسان و اردبیل و تبریز بسنده نکنیم و در آینده نزدیک بخواهیم همین تور های ورودی از مسیر تهران را نشانه بگیریم و صنعت نیمه جان گردشگری استان را خلاص کنیم. امیدوارم سازمان پایانه ها یا شرکت های اتوبوس رانی جوابیه ای برای وضعیت اتوبوس های مازندران داشته باشند. چون قافیه اتوبوس های اردبیل و خراسان را سالهاست که باخته ایم. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.