گیل خبر/ پریسا عموئی:روز سه شنبه ۲۳ مرداد نخستین اکران مستند «موسیو آرسن» به کارگردانی عبدالستار کاکایی در شهر رشت با استقبال گرمی از سوی مردم گیلان مواجه شد. همچون خاموشی خودِ آرسن میناسیان که یک شهر در غم فقدان او گریستند و با صلوات و یا حسین گویان تابوت او را تا کلیسای رشت بدرقه کردند . به نظر نگارنده متن ، روایت کاکایی از زندگی آرسن روایت ساده و قابل درکی برای عموم است . شامل تصاویر پیچیده و مفهومی نیست که فقط مخاطب خاص آن را دریابد . کارگردان با بهره گیری از عناصر طبیعت تلاش کرده که آرسن را از مردمان شهر باران های نقره ای معرفی کند به طوریکه در بیشتر نماهای مستند از دامنه رشته کوه های ارسبان تا ارمنستان و از ارمنستان تا رشت هوای مه آلود و بارانی به چشم می خورد . گویا تمام ابرها در جستجوی آرسن با کارگردان همراه شده اند و برای مظلومیت و غفلت از انسان بزرگی چون او گریسته اند. اگرچه این مستند از تیغ بی رحم سانسور در امان نماند و آنطور که به نظر می رسید حدود ۲۰ درصد از بازی بازیگران معرفی شده در نسخه نهایی به نمایش در آمد .   مسیح گیلان تنها شخصیت مستند نیست که به آن پرداخته می شود . کارگردان دو شخصیت والا دیگر را معرفی می کند که دو خیابان در رشت به نام و یادشان زیبنده شده است و از کوچک تا بزرگ این نام ها را شنیده اند . حاج حسین استقامت به عنوان یکی از خیرین رشتی که در تاسیس آسایشگاه نگهداری از معلولین و کودکان ناتوان دخیل بوده و ملک های شخصی اش را برای این امر خیر بخشیده و حامی دیگر او آیت الله ضیابری روحانی شهر رشت ؛ تا جایی که ضیابری در ستایش مسیح گیلان گفته بدون آرسن به بهشت نمی رود . نکته مهم دیگری که در نخستین اکران مستند این خیر گیلانی به چشم می خورد؛ جای خالی مدیران اداره ارشاد رشت و گیلان و مسئولین شهری به خصوص کمیسیون فرهنگی شورای شهر رشت بود. گفتنی است در ۱۵ فروردین ۱۳۹۷ محمدحسن عاقل منش بر سر مزار آرسن میناسیان وعده ساخت تندیس این مرد نکونام گیلانی و نصب آن را در مقابل داروخانه شبانه روزی کارون داد که نگارنده متن امیدوار است این وعده به فراموشی اذهان سپرده نشود. «موسیو آرسن» هرچند روایتی گذرا از طلوع تا غروب زندگی آرسن میناسیان خیر شهیر ، داروساز و موسس اولین داروخانه شبانه روزی در رشت است اما سخن کلیدی این مستند آنچه است که کارگردان در پایان با نمایی از تندیس های مشاهیر باغ سبزه میدان رشت به آن اشاره میکند ؛ به جز سنگ قبر و نام نیک چیزی از آرسن در رشت به یادگار نمانده است . چراغ سوالی که در ذهن هر بیننده پس از تماشای مستند موسیو آرسن روشن می شود بی نامی و غفلت از شخصیت و مسلک نیک آرسن میناسیان در رشت است ؛ او که مذهبش انسانیت بود نه مسیحیت.