گیل خبر/ مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان گیلان در گفتگو با  گیلنامه در خصوص برخی اظهار نظرها درباره ی کیفیت نامطلوب آب آشامیدنی در روستاهای گیلان اظهار کرد: آب آشامیدنی دارای شاخصه ها و استانداردهایی است و ما موظف هستیم حداقل استانداردها را رعایت کنیم. محبعلی رنجور با اشاره به پایش و رصد آب شرب توسط کارشناسان و آزمایشگاه های سیار این شرکت گفت: این کار با توجه به تمامی پارامترهایی که آب آشامیدنی می بایست داشته باشد، هر روز انجام می شود. وی با یادآوری نقش دستگاه های کنترلی که وظیفه نظارت را برعهده دارند، گفت: وظیفه نظارتی پایش آب شرب را براساس نظر قانونگذار، دانشگاه علوم پزشکی برعهده دارد و اگر کیفیت آب شرب براساس استانداردهای بین المللی نباشد، ما موظف هستیم آن منبع آب را یا از مدار خارج کنیم، یا به کیفیت مورد نظر برسانیم در همین راستا شرکت آب و فاضلاب روستایی گیلان در شهرستان ها نیز آزمایشگاه دارد و در ستاد نیز آزمایشگاه معتمد استان وجود دارد و از طرف مراکز زیست محیطی و مراکز بهداشتی نیز این آزمایشگاه به عنوان معتمد معرفی شده است . مهندس رنجور از خریداری دو دستگاه آزمایش فلزات سنگین با استفاده از اعتبارات صندوق توسعه ملی خبر داد و اظهار کرد: این دستگاه ها با هزینه ای بالغ بر ۱ میلیارد تومان خریداری شده است که در شرکت های آب و فاضلاب روستایی کشور منحصر به فرد است و در هفته دولت رونمایی خواهد شد. مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان گیلان با بیان اینکه کیفیت آب به پارامترهای زیادی بستگی دارد، وضعیت افزایش کیفیت آب شرب استان گیلان را با توجه به ساحلی بودن و همچنین بالا بودن سطح آب های زیرزمینی و وجود آهن و منگنز دشوار ارزیابی کرد و افزود: با این حال با هزینه ها و تلاش های بسیار در جهت کیفی سازی آب از هیچ تلاشی فروگذار نمی کنیم و با پایش های مستمر و شستشوی شبکه ها، شستشوی مخازن و… تلاش می کنیم آب شرب با کیفیتی در اختیار مردم قرار دهیم. وی کیفیت آب شرب استان گیلان را با توجه به ظرفیت منابعی که در این استان وجود دارد مطلوب دانست و گفت: تنها در منطقه جلگه به دلیل وجود آهن و منگنز رنگ و طعم آب کمی متفاوت است، اما از نظر استانداردهای بهداشتی مشکلی وجود ندارد. مدیر عامل شرکت آب وفاضلاب روستایی گیلان دز زمینه شبکه های فرسوده آب رسانی که سی درصد شبکه های استان گیلان را شامل می شوند نیز گفت: هرمجموعه تاسیساتی دارای عمر مفیدی است و در استان گیلان به دلیل بالا بودن سطح آب های زیر زمینی، شرایط محیطی، میزان رطوبت، نوع بافت گیاهی و نوع بارش، عمر تاسیسات نسبت به متوسط کشوری پایین تر است و نیاز به بررسی، بازرسی و نگهداری بیشتری دارند. رنجور افزود: از ۲۲ هزار کیلومتر شبکه خطوط انتقال که در استان وجود دارد، ۶هزار و شصت کیلومتر آن فرسودگی دارد و ما هرساله با کمک اعتبارات ملی و استانی بخشی از این تاسیسات را نوسازی و بازسازی می کنیم؛ ولی با توجه به سطح وسیع تاسیسات درگیر فرسودگی و اعتبارات حداقلی نمیتوان معجزه کرد، اما بنا بر این است که در یک بازه ۵ الی ۶ ساله، اگر اعتبارات با همین روند ادامه پیدا کند، با توجه به ضرورت، این ناوگان نوسازی شود. وی به سوال خبرنگار گیلنامه در خصوص کندی روند بهسازی و بازسازی شبکه ها اینگونه پاسخ داد که اولویت تخصیص اعتبارات این دولت پروژه های اجرایی است. در کشور شاخص بهره مندی ما ۷۳ درصد است و در استان گیلان ۷۶ درصد، اما همچنان به نسبت کشور برای آب رسانی به روستاها عقب ماندگی داریم. نگاه دولت این است که از محل اعتبارات پولی برای روستاهایی که آب ندارند و باید در مدار بهره برداری قرار بگیرند و حوزه بازسازی و همچنین نگهداری هزینه شود. مهندس رنجور با بیان اینکه پروژه ها صرفا دارای اعتبارات استانی هستند و متاسفانه این اعتبارات اندک هستند و کفاف هزینه های بازسازی و نوسازی پروژه ها را نخواهند داد، عنوان کرد: مادامی که اعتباراتی در سطح ملی برای این موضوع لحاظ نشود، شرایط ایده آل نخواهد بود و با شرایط موجود تمام تلاش ما این است که هرسال بتوانیم حدود ۴۰۰ الی ۵۰۰ کیلومتر شبکه را نوسازی کنیم؛ اما با توجه با اینکه ما ۲۶ هزار کیلومتر شبکه فرسوده داریم، این عدد بسیاربزرگی است. وی در ادامه افزود: پیشنهاداتی در سطح کشور مطرح است که از ردیف اعتبارات ملی در این حوزه استفاده کنیم و در یک بازه ۴ الی ۵ ساله بتوانیم این روستاها را به شرایط ایده آل برسانیم؛ هرچند به این روستاها در حال حاضر نیز خدمات به صورت مستمر داده می شود. مدیر عامل شرکت آب وفاضلاب روستایی گیلان درباره مشکلات اخیر در شرق گیلان و شکستگی خط و نقش بی تجربگی مدیران شهرستانی این شرکت در وقوع این اتفاق توضیح داد: پروژه شرق گیلان روستاهای شمالی آستانه، لنگرود و لاهیجان را بالغ بر ۲۰۰ روستا پوشش می دهد و در این پروژه آب از منطقه کیسم به دلیل کیفیت منابع آبی به لاهیجان و روستای لنگرود انتقال داده می شود و در حال حاضر نیز به فاز تکمیلی اش رسیده است. وی افزود: در این مورد متاسفانه در گذشته المان های این طرح کامل نشده بود و به نظر من مدیران شهرستان ما که به عنوان بهره بردار هستند نقشی در اجرای این المان ها نداشتند و به این دلیل که مردم دسترسی به منابع آبی بهتر را خواستار بودند، در گذشته توسط مسئولان سیاسی شهرستان و مدیران ارشد شرکت تصمیماتی اتخاذ شده بود که شاید در آن مقطع پاسخگو بود. مهندس رنجور علت طولانی شدن قطعی و نوسان آب را با توجه به شکستگی یکی از خطوط اصلی که خط پمپاژ یوده است، خالی شدن مخزن و کیلومترها شبکه آبرسانی در این روستاها دانست و تصریح کرد: یکی دیگر از دلایل وقوع این حادثه، استفاده و برداشت مستقیم مشترکین از خط بوده و این موضوع موجب شد شبکه نتواند خود را بهسازی کند؛ زیرا همزمان که ظرفیت ایجاد می شده مصرف هم صورت می گرفته است. مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب روستایی گیلان در پایان از کلیه مشترکین خواست از استفاده مستقیم از شبکه به علت آسیب به شبکه و ایجاد افت شدید در مسیر بهره برداری مناطق دور دست پرهیز کنند.