گیل خبر/ مومن صالحی* *پژوهشگر اجتماعی در کشور ما پول و امکانات کم نیست ،طی سه ماهه اول سال 1397 ،  98 میلیون یورو برای واردات خود رو به 32 شرکت و یک وزارتخانه و 220 میلیون یورو برای واردات گوشی موبایل به 40 شرکت نور چشمی ، جمعا 318 میلیون یورو، معادل 320 هزار میلیارد تومان ، طی چند ماه گذشته فقط به واردکنندگان خود رو و موبایل، ارز دولتی داده شده و انان نیز با وارد کردن انواع کالاها و فروش ان به قیمت آزاد، به سود حداقل 150 هزار میلیارد تومانی رسیده اند. حالا در سایر بخش هایی مثل موز و پارچه و حبوبات و قس علیهذا ، الله اعلم . این در حالی است که  فعالان کسب و کارهای کوچک و متوسط ، صنایع و کشاورزی و بخش خصوصی و تعاونیهای بزرگ مردم نهاد، در حسرت بخش کوچکی از خوان گسترده ریخت و پاش های مالی دولت در استان گیلان میسوزند و کاری از دستشان بر نمی آید . ایا نیمرخ اقتصادی کشورچنین است ؟ اگرهم باشد نیمرخ اقتصادی استان گیلان بمراتب بدترو وخیم تر است. وقتی نمایندگان مردم رشت، استان گیلان را در رتبه 31 یعنی ته جدول بهره برداری از منابع تسهیلاتی اعلام و ان را مایه شرمساری میدانند ، استاندار گیلان بی درنگ آن را تکذیب نموده و گیلان را در رتبه های میانی جذب منابع مالی بنفع مردم دانسته است . لابد اگر گیلان در رتبه 31 باشد ، نماینده عالی دولت در استان گیلان زیر سئوال میرود و دلیلی بر ناشایستگی  او و مجموعه مدیریتی تحت نظارتش در جذب تسهیلات مصوب دولتی برای مردم گیلان خواهد بود . البته مردم نجیب و قانع و سر بزیراستان گیلان کاری به استاندار محترم ندارند و ایشان هر جور که صلاح بدانند میتوانند حکمرانی کنند. اینجا که اصفهان یا تبریز یا اردبیل با مردمانی مطالبه گرنیست . اینجا رشت و گیلان است .با مردمانی بسیار خوب و میهمان نواز. تازه بعد از مدتی، دوره ماموریت اقای استاندار نیز تمام میشود وبا کارنامه استانداری در رزومه خود، آماده پست بالاتری شاید وزارت بشوند ومردم استان گیلان هم این دو سه ساله مدیریت ایشان ، که اهمیت چندانی ندارد،را فراموش میکنند و با عزت واحترام ایشان را مشایعت خواهند نمود . بعد از ان هم ، نه آقای سالاری به اب و خاک گیلان تعلق خاطری دارد و نه مردم گیلان با حضرتشان سرو کاری خواهند داشت که جای نگرانی باشد. همانجور که مردم مودب استان گیلان ، به نمایندگان محترم هم کاری ندارند . اقایان نماینده ای با هر جناح سیاسی که همواره با لبخند در دفتر و بازدیدها و جلسات شلوغ صبح تا نیمه شب در تلاش و سخنرانی و میزبانی و میهمانی مردم هستند و گاهی هم درعزا و مرگ و میر نیز با چشمانی گریان، حضور در کنار مردم را از دست نمیدهند و با وجدانی آسوده که واقعا از صبح تا نیمه شب در حال خدمتند . تازه بطور شفاف اخبار دید و بازدیدهای شبانه روزی خود را نیز در انواع رسانه های رسمی وغیررسمی و صد البته مجاز برای مردم منتشر میکنند.دیگر مردم چه میخواهند بهتر از این . این مردم نجیب گیلان به مدیران کل و مدیران ستادی و مدیران بانک های استان هم اعتراضی ندارند و شاکر و دستبوس همه انان هستند. مردم روزها پشت درهای بسته این مدیران خدوم و زحمتکش که انگیزه ای جز خدمت ندارند، می نشینند وپس از مدتها انتظار برای زیارت این بزرگان و نخبگان ، در لحظاتی که مدیران باید بروند به جلسات مهم استانی و کشوری برسند ،هول هولکی مطالبی را که دهها بار با خود مرور کرده اند پس از مدتها انتظاربرای ملاقات چند دقیقه ای ،مضطربانه  ،مودبانه و از سر تسلیم و بندگی اظهار میدارند و مدیران محترم نیز عموما با قیافه ای حق به جانب به گوینده خیره میشوند و اگر نیک نظر کنی خواهی فهمید که اصلا در ان جلسه حضور ندارند و یا احتمالا در دل خود میگویند من با هزار مشکل بزرگ برنامه ریزی  کلان سازمان خود درگیرم و این حالا امده چه مشکلات کوچک و حقیری دارد و در دلش احتمالا یا می خندد و یا  مراجعه کننئده بیچاره را تحقیر  و سرزنش میکند و اگر هم دلش بسوزد و همراهی میکند با قیافه ای عاقل اندر سفیه  که بله من هم با شما هم دردم و مسئولان باید چنین کنند و چنان ، با پارافی عمومی و یا امروز و فردا کردن ،عموما خود را از دایره هر مسئولیتی خارج میکنند . مردم خوشحال و قدر شناس هم ،مثل حرم های زیارتی عقب عقب از ان دفاتر لاکچری با دکورها و مبلمان گرانقیمت کاملا سرد و هوای مطبوع در تابستان گرم با دهها چراغ روشن که انگار اصلا حرفی از صرفه جویی و مراقبت از مصرف انرژی در تابستان و اینجور حرفهای شعاری  که در شان و شئون ان مدیران محترم  نیست ،وجود ندارد ، از حضور مبارکشان مرخص میشوند، که نکند به ساحت مقدس ان مدیر عزیز القدر بی احترامی کرده باشند. بعد از مدتی که از این جلسات بیحاصل دلخوش کنک میگذرد ، باز هم خودشان هستند و مشکلات پی در پی وگرانی و نبود مواد اولیه و نبود بازار فروش و مشکلات کارگری و چک های برگشتی ، احضاریه های دادگستری و اخطارهای تامین اجتماعی وامروز و فردا کردن های ادارات و دهها مشکل ریز و درشت دیگری که نه تنها در هیچ جای جهان حتی در کشورهای عقب مانده ولی تازه در حال توسعه ،دور برمان هم موضوعیت ندارد و یا حتی در استان های همجوار هم اینقدر بازار کسب و کار پر از موانع و پر دردسر نیست. برنجی که به رنج تولید شده و در شهریور و مهر 1396 هر کیلو 12 هزار تومان قابل فروش بود و کشاورز فقیر برای خرج ماههای اینده خود چند کیسه محدود را در انبار نگهداری نمود ، با این همه موج گرانی ، در بهار 1397 بر اثر واردات برنج ارزان قیمت خارجی با 9500 تومان هم خریدار ندارد. چای که به تعبیر نماینده محترم سقوط آزاد کرده و چایکاران را به روز سیاه نشانده است . یعنی هر کار که کردیم ضرر روی ضرر بود – دیدی چه خبر بود؟ شما اقایان محترم مسئولان و نمایندگان-  انصافا صاحبخانه های بدی هستید که امید ما را  نا امید کردید. از همه شما متشکریم . شما خدمت بزرگی به مردم میکنید که شاید خود هم ندانید . شما کارهایی از قبیل برنامه مششع طرح بومگردی آقای استاندار را در بوق و کرنا می کنید که اواز این دهل ، گوش فلک را در گیلان کر کرده  و از تعریف و تمجید مدیران و نمایندگان استان نیز برخوردار میباشد و کسی یا نمیخواهد و یا نمیتواند که بگوید ، ته این طرح ابتکاری و آوانگارد اقای استاندار چیزی برای اشتغال و درامد مردم در نمی اید. در استانی که ظرفیت اشتغال واقعی اماکن گردشگری ان 37 درصد در سال میباشد ، تا به این لحظه نه تسهیلات انچنانی برای بومگردی جذب شده و نه خواهد شد و نه اشتغال قابل ذکری را ایجاد خواهد نمود. بقول استاد محترم علوم سیاسی و همشهری فرهیخته ما جناب اقای دکتر جباری ما را ناچار کردید به سمت و سوی دولت ضعیف و جامعه قوی برویم . من اینک در انتخاباتی،  به عنوان سخنگوی شرکتی بزرگ و مردم نهاد وعام که در چارچوب مصوبه مجلس شورای اسلامی تحت عنوان شرکت تعاونی توسعه و عمران شهرستان رشت ،با حدود 5000 سهامدار که روزهای اخر تشکیل خودرا میگذراند ،برگزیده شده ام با شما سخن می گویم . مدیر محترم برنامه ریزی و بودجه استان، که استادی آگاه و در نیت های خیر خواهانه ایشان تردیدی ندارم، دردیداری مارا به خویشتن خویش ارجاع داده و اعلام نموده اند ، شما که این همه آدم مهم را جمع کرده اید چگونه از پس مشکلات خود بر نمی ایید وبه ما مراجعه میکنید ؟ از ایشان برای حرف حسابی که زده اند و این بیداری عمیق، تشکر ویژه میکنم . فقط نمیدانم چرا وقتی مسئولان و مدیران دولتی و نمایندگان توانای مجلس هر وقت تشکیل حزب و گروهی و شرکتی و کسب و کاری را میدهند ، به کیسه دولت از طرق مختلف چشم دوخته و انواع کمکهای مالی مستقیم و غیر مستقیم را دریافت میدارند ؟ لابد ریاست آگاه و دانای سازمان مدیریت استان برای آن هم پاسخی قانع کننده از سر طنز و لبخند همیشگی خود خواهند داشت. در خاتمه با ذکر نمونه ای ازنمایشی واقعی، علت این همه آزردگی خاطر خود و مدیران تعاونی های بزرگ مردم نهاد شهرستان رشت را توضیح میدهم. پرده اول نمایش : اولین شرکت تعاونی سهامی عام استان گیلان و پانزدهمین در کشور را طی دو سال تلاش با هزار خون و دل و طی نمودن انواع پیچ و خم های اداری با 222 نفر سهامدار از آگاهان و مسئولان اجتماعی  به عنوان نمادی از مشارکت اجتماعی و اقتصادی مردم ، درانبوهی از وعده و وعید مسئولان، در سال 1396 ثبت نمودیم . پرده دوم نمایش : قانون تسهیلات اشتغال روستایی ارزان قیمت بلند مدت 6 هزار میلیارد تومانی در شهریور ماه 1396از محل صندوق توسعه ملی توسط مجلس شورای اسلامی مصوب شد و ایینامه اجرایی با تعیین سهم استان گیلان ، حدودا 300 میلیارد تومان در ابان ماه همان سال توسط دولت ابلاغ شد . این جدا از طرحهای پر طمطراق اشتغال فراگیر با میلیاردها میلیارد اعتبارات اعلام شده است . پرده سوم نمایش : طرح برند سازی و بسته بندی مواد غذایی و محصولات کشاورزی شهرستان رشت توسط  زیرمجموعه این شرکت سهامی عام در یکی از روستاهای خمام با کسب همه مجوزهای قانونی و ثبت نام در انواع سامانه های  کارا و غیر کارا و تعامل بسیار نزدیک با ادارات تعاون و استانداری و صنایع و.. اماده و پیگیری شد .وثیقه ملکی و ماشین الات  و کارخانه، توسط سهامداران خریداری و آماده شد.نتیجه کار برای اخذ دو میلیارد تومان سرمایه در گردش پس از تقریبا یکسال پیگیری تا این لحظه صفر. پرده آخر نمایش: دربخشنامه معاونت ریاست جمهوری از پرداخت امثال اینجور تسهیلات دو میلیارد تومانی برای افزایش نقدینگی و خطر تورم ابراز نگرانی شده و جلوی کار گرفته شده است و ما نمیدانیم تزریق 320 هزار میلیارد تومان نقدینگی فقط در دو فقره به اقتصاد کشور به نسبت دو میلیارد تومان برای ایجاد حدود 50 فرصت شغلی در روستاهای اطراف رشت به چه نتیجه ای میتوان رسید ؟ و در این میانه نمایندگان مجلس شهرستان های ما در کجای ماجرا هستند ؟ احتمالا وقت رسیدگی به این مسایل بی اهمیت را ندارند . سئوال اینجاست ما که شرکت سهامی عام هستیم ، طرح توجیهی وانواع مجوزهای لازم را برای اشتغال حدود 50 نفر اماده نمودیم، وثیقه ملکی آماده، و تقریبا با تمامی مدیران کل و مسئولان تصمیم گیر،رفاقت و تعامل از نزدیک داریم و پای کار هستیم، به هیچ نتیجه ای نمیرسیم ، انگاه مردم سایر شهرستان ها و روستاها از شهروندان گیلانی که به از ما بهتران استان نیزدسترسی ندارند به چه نتیجه ای خواهند رسید؟ اقایان مدیران و نمایندگان مجلس شهرستان رشت  -  حال ما مردم گیلان خوب نیست . خنده های مستانه و رفت و آمدها و جلسات کارگروهها و کارشناسی های شما دردی را از ما دوا نکرده است . مردم این استان با بهترین نعمات خدادای،  ضعیفترین اقتصاد در کشوررا دارند . حجم بسیار وسیع پرونده های منازعات و بجان هم افتادن مردم در دادگاههای شهر و روستای این استان، علامت بالینی خوبی نیست.اگر به شرکت های سهامی عام  و شرکت های توسعه و عمران شهرستان ها و تعاونی های بزرگ مردم نهاد و بخش های خصوصی توانمند ، توجه ویژه ای نکنید وبا جنگیدن برای منافع عمومی، زمینه موفقیت انان را فراهم نسازید ، جامعه شهری و روستایی ما بیشتر از این اتمیزه شده و همین مشارکت های اندکی که با هزینه کردن اعتبار آبرومندان این شهرو استان فراهم شده نیز بر باد میرود . از روزی که با نماینده محترم شهرستان رشت نشستیم و این دغدغه ها را درمیان گذاشتیم ،بجز عکس و تبلیغات در صفحه اینستاگرام آن بزرگوار، اتفاق دیگری برایمان حاصل نشده است. از پس دهها جلسه کارشناسی و توجیهی با مسئولان مختلف استانی تا به اکنون کسی سلام ما را علیک نگرفته. کسی از این مشارکت های بزرگ اقتصادی و اجتماعی مردمی سئوالی نمی پرسد که حرفشان چیست و بدنبال چه اهدافی هستند؟ از فرط بی توجهی ؟ وضع را بگونه ای پیش میبرید که دچار توهم توطئه میشویم که انگار دوست ندارید مردم باهم جمع شوند . از شما صاحب خانه های بد ، برای همه بدی هایی که در حق ما میکنید تشکر می کنیم .    چون به ما میگویید که از ما دل ببرید و خودتان برای صاحبخانه شدن کاری کنید. ما نیز آگاهانه به سمت و سوی جامعه قوی حرکت خواهیم کرد و امیدواریم توفیقات الهی نیز با ما همراه شود که گفته اند از تو حرکت ، از خدا برکت .