گیل خبر / صاحب مقصودی نساجی مازندران هم به مانند سپیدرود رشت بعد از سالها (25 سال) دوری از سطح اول فوتبال کشور، توانست به پشتیبانی هواداران متعصبش به لیگ برتر باز گردد، انها خوب می دانند لیگ برتر دیگر جای آزمون و خطا نیست و باید با تمام قوا در طول فصل حاضر شوند تا به مانند سپیدرود، فانوس به دست، به دنبال اسطوره هایی چون علی کریمی نگردند؛ چراکه اگر خدای نکرده سقوط مجددی در انتظار آنها باشد، بازگشت دوباره شان قطع به یقیین خیلی بیشتر از 25 سال خواهد بود. پس از قهرمانی سرخابی ها در لیگ برتر و جام حذفی فصل فوتبالی 96-97، که نشان از رو آوردن مجدد فوتبال، به فضای دو قطبی، پس از سالها می دهد، خبر دیگری که فوتبال دوستان را خوشحال می کند حکم بقای سپیدرود رشت در لیگ برتر و صعود نساجی مازندران پس از 25 سال به سطح اول فوتبال کشورمان است، چراکه حضور این دو تیم ریشه دار و پرطرفدار شمالی و روی فرم بودن سرخابی ها می تواند فصل فوتبالی بسیار زیبایی را در آتی برای علاقمندان رقم بزند. اگرچه ضعف سپاهان اصفهان و تراکتورسازی تبریز کمی نگران کننده است، اما تجربه ثابت کرده؛ اگر چنین تیم هایی فصلی را ناکام سپری کنند، قطعا این شکست چراغ راه آینده خواهد شد و فصل آتی را با قدرت بیشتری در صحنه حضور خواهند داشت. در هر صورت سکه فوتبال در فصل آتی چندین رو خواهد داشت: روی اولش، توان مضاعف سرخابی هاست که اینبار به مدد مربیان با دانش خارجی خود، نه فقط برای لیگ داخلی، بلکه برای آسیا نیز خط و نشان می کشند تا درخشش دهه های 60 و 70 خود در پهناورترین قاره جهان را یک بار دیگر شروعی دوباره ببخشند. روی دومش البته حضور پررنگ فوتبال خوزستان در فصل آینده با چهار تیم فولاد اهواز، استقلال خوزستان، صنعت نفت آبادان و نفت مسجدسلیمان است؛ در برهه ای که پایتخت هم با سقوط نفت تهران سهمیه اش به سه تیم کاهش پیدا کرد، خوزستانی ها یک بار دیگر نشان دادند فوتبال ایران از آن آنان است، حتما شما هم تایید می کنید که اگر آن نقل و انتقال عجیب و غریب باشگاه های تهرانی به شهرستان ها اتفاق نمی افتاد الان وضعیت پایتخت خیلی بهتر از جنوبی ها بود. حال اگر از تهرانی ها هم بگذریم غیبت مجدد شیرازی در لیگ برتر نیز برای فوتبال کشورمان بسیار نگران کننده است. و اما بهترین روی سکه شاید صعود تیم فوتبال نساجی مازندران پس از 25 سال به لیگ برتر بود، این تیم ریشه دار شمالی همیشه یکی از تیم های مدعی لیگ یک بود اما هر بار که به روزهای پایانی نزدیک می شد، اختلافات داخلی و خارجی و بی پولی همیشگی، آنان را یک گام به عقب می راند تا ناکام هر فصل لیگ یک لقب بگیرند. البته نباید در کنار صعود تیم نساجی، از کنار امضای حکم بقای سپیدرود رشت دیگر تیم پرطرفدار شمالی به راحتی گذشت. سپیدرود بی پول، بی مالک، بی مدیر، بی اسپانسر و بدون هر چیزی که برای یک تیم فوتبال لازم است قدم به میعادگاهی گذاشت که سالها آرزویش را داشت، اما پس از اینکه مدد هزاران هوادار تیفوسی اش به ارزویش رسید، ناگهان ورق ارزوها و آمالش برگشت و انقدر خواهان پیدا کرد که هر شخص و شرکت بی پول و بی هویتی و بدون اهلیت!!! سعی در تصاحب آن کرد تا این شد سرانجام که دست هیچکس به این خرما نرسد و بشود آنچه نباید می شد. سپیدرود قله آرزوهایش را با اتوبوس شرکت واحد و مهمانسرای سازمانها و نان و سالاد الویه فتح کرد اما در قلعه پادشاهی نه اتوبوس لوکس منتظرش بود نه هتل 5 ستاره و نه شام لاکچری؛ حق و حقوق و پاداش که هیچ، آنها همچنان با سیلی صورتشان رو سرخ نگه می داشتند. دم دمای پرتگاه بود که فرشته نجاتی به نام تن زاده رسید و با کمک اسطوره و بی شک هواداران، سپیدرود – تنها - از خطر سقوط رهایی یافت و تا از خطر رهایی یافت دوباره انگشتهای مدعیان به سمت خودشان کج شد و گفتند که من باعث نجات تیم شدم. این مدعیان، امروز شایعه کردند که تن زاده سودای کسب پست و مقام و جایگاه و مدیر کلی و معاونت در گیلان دارد تا بتوانند با فاصله دادن تنها مالک قانونی تیم چنگی هرچند کوتاه بر صورت زخمی و خاک خورده سپیدرود بزنند و روز از نو چنان بگذرد که فصل قبل گذشت و تیم نتوانست حتی یک روز بدنسازی پیش از فصل داشته باشد. حال تیم پرآوازه نساجی مازندران شرایطی به سان رقیب سنتی خود در گیلان دارد با کمی ارفاق که صاحب دارد اما دایه نیز زیاد دارد و صحبت بر سر همان انگشتهاست که تا دیروز از ترس شکست در روز پایانی در جیب بودند و اماده نشانه رفتن سمت دیگران اما وقتی دقیقه 96 پاس عباس زاده را رحمان جعفری تبدیل به گل ششم نساجی به راه آهن کرد ناگهان انگشتها را سمت خود روانه کردند و همین کافی است تا نساجی را در گردابی سهمگین فرو برد. سرنوشت سپیدرود رشت باید سرمشقی برای نساجی باشد تا راه رفته دیگران را دوباره گز نکند. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.