گیل خبر / سام سکوتی بداغ شاید همه ی ما دوستانی داشته ایم که وقتی در اوایل دوستی که شناخت چندانی حاصل نشده بود بارها استرس غیر ضرور ایجاد کرده اند و با نوع سخن گفتن و عمل کردن لحظاتی از زندگی ما را تحت الشعاع قرار داده اند، این تیپ از افراد دارای استعداد وافری در خلق بحران دارند بدون اینکه در عالم واقع موضوع بغرنجی وجود داشته باشد. حال و روز برخی از مسیولین و افراد هم دقیقا مشابه همین تیپ از رفتارهاست، خلق یک بحران ملی از موضوعی که هیچ اهمیتی ندارد و درگیر کردن نیمی از جامعه و پر کردن صفحات روزنامه ها و شبکه های مجازی از موضوعی که خیلی راحت و بی سر و صدا امکان بررسی و حتی در صورت لزوم اصدار حکم برخورد کرد، اما همین موضوع چند روزی است که محملی برای حمله به نهادی خاص، خنده و شوخی جمعی دیگر و داستان روز کشور شده است، از شناسنامه هایی که جمع شده اند تا شناسه هایی که شکل گرفته اند تا این داستان را پوشش بدهند. یا موضوع خیابان پاسداران نمی بایست به آن شکل مدیریت می شد و مسیولین امر لازم بود دقت بیشتری در برخورد با برهم زنندگان نظم می کردند تا تبدیل به دست آویزی برای مخالفان که امواج رسانه های خود را بر علیه نظام تقویت کنند. گیریم که هشت دختر هشت ساله هم نه هشتاد ساله دست به هنجار شکنی زده باشند، شیوه برخورد نبایدبه گونه ای باشد که موج ایجاد کند و اشک از چشم کسی سرازیر شود تا رازی که می توانست بر به مهر شود به عالم سمر شود. بعضا فکر می کنم شاید از نظر مدیریت بحران ها رتبه ی خوبی داریم که هر چه می شود سعی می کنیم از قبل آن بحران سازی کنیم تا قدرت خودمان را به رخ بکشیم و شاید هم بحران آفرینان به دلیل شناسایی ضعف سازمان مدیریت بحران سعی در خلق چنین فرصت هایی دارند تا سازمان مذکور به عنوان مانور و یا بازیهای تدارکاتی خود را برای بحران های حقیقی آماده کند. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.