۱۳۹۶/۱۲/۲۱ ۱۳:۳۸
اختصاصی گیل خبر/ علی رضا رهنما: نمایشگاه آثار هنر کاربردی با نمایشمعرق کاری، حجم، تابلو و زیور آلات در نگارخانه الهی رشت برگزار شد. نمایشگاهی که جمعی از هنرمندان گیلانی آن چه در استودیهای هنری عرضه می شود را در معرض دید علاقه مندان قرار دادند.
این نمایشگاه یک هفته ای که امروز 21 اسفند به پایان می رسد مورد استقبال علاقه مندان قرار گرفت و بازتاب خوبی را از خود برجای گذاشته است.
در همین زمینه گیل خبر در گفت و گو با عوامل و هنرمندان این آثار نگاه آن ها را در زمینه برگزاری چنین نمایشگاهی مورد بررسی قرار داد.
نمی توان در این زمینه ها تنها چشم به حمایت دولتی داشت
کسری منصف که به همراه کاملیا زارعی تهیه کننده و اسپانسر مالی این نمایشگاه هستند با توجه به مشکلات عدیده ای که در این مسیر وجود دارد خاطر نشان کرد: عدم آشنایی عموم به مباحث هنری و اقتصاد هنری از بزرگترین معضلات پیش رو در این قبیل کارهاست. چنین کمبودهایی،زمینه ساز استعداد کشی و از بین رفتن استعدادهای درخشانی در کارهای فرهنگی و هنری است. این مشکل نه تنها در عوام بلکه در خواص نیز بسیار شایع است، نمونه آن خود بنده که در زمان تصدی دکتر ثابت قدم به عنوان شهردار رشت و پس از ایجاد پیاده راه فرهنگی در مرکز شهر، طرح های مختلفی در برپایی نمایشگاه های خیابانی در این مکان به شهرداری و متعاقبا اداره کل میراث فرهنگی ارائه نمودم اما به بهانه های واهی از سوی اداره میراث رد شد.
منصف در ادامه راه برون رفت از شرایط حاضر را مشارکت بخش خصوصی و سرمایه گذاری افراد در این زمینه دانست و تشریح کرد: نمی توان در این زمینه ها تنها چشم به حمایت دولتی داشت بلکه بساری افراد هستند که می توانند با سرمایه گذاری مناسب در زمینه های هنری و فرهنگی، هم به سود دهی مناسب اقتصادی برسند و هم کمکی شایانی به ارتقاء سطح آثار خلق شده و ترویج فرهنگ در جامعه داشته باشند.اما ترجیح بسیاری افراد بر سرمایه گذاری های دیگر است و ریشه در عدم آگاهی یا برنامه ریزی نادرست در این زمینه دارد.همچنین با برنامه ریزی های دولتی و نگاه تخصصی نهاد های مرتبط،این آگاهی درعموم ایجاد خواهد شد.
وی اذعان داشت: با توجه به انتظارات پیش بینی شده و دعوت نامه های ارسال شده،اما میزان استقبال به شخصه برای من راضی کننده نبود و نیاز به حمایت های گسترده تری در این زمینه ها داریم.
این صنایع دستی در واقع هنر های به روز شده در الهام از آثار فاخر گذشتگان بوده است
حماد زاهدی که در رشته نقاشی دانشگاه گیلان تحصیل کرده و با نام شاخص «استودیو آینه» خالق آثار تزئینی و زیورآلات با مس و برنج و همچنین به گفته خود کارهای عامه پسند با استفاده از مواد و اجسام به ظاهر بدون استفاده حتی بازیافتی است،درباره آثار خود چنین اظهار داشت: بنده با کمک ساره موسی پور این آثار را برای نمایشگاه آماده کردیم که در واقع سعی در خلق آثاری کاربردی با استفاده از تمامی ابزارها و مواد موجود در پیرامون زندگی بوده است.این صنایع دستی در واقع هنر های به روز شده در الهام از آثار فاخر گذشتگان بوده است.آثار ما قسمتی از کارهای پرداخته شده روی مس و برنج است،قسمتی نیز چاپ هایی روی برگ و چوب و آثاری تزعینی است.
زاهدی با توجه به تحصیل در زمینه نقاشی و خلق آثاری در زمینه های مختلف هنری اذعان داشت: هنر هیچ مرزی ندارد و تمام اجسام موجود در اطراف ما با نگاهی خلاقانه می توانند به یک اثر هنری فاخر،در بهترین شکل خود برای کاربرد و استفاده ایجاد شوند.برای من هیچ محدودیت در خلق آثار هنری وجود ندارد و من برای خود زمین های بازی مختلفی در این زمینه در نظر میگیرم.همچنین بر خلاف بسیاری از همکاران، با واژه استفاده کردن از آثار هنری مشکلی ندارم زیرا ایجاد یک اثر هنری فاخر به خلق هنرمندانه اثر بوده و هر اثر هنری نیز کاربرد خود را در زمینه های مختلف سمعی،بصری و غیره دارد.
زاهدی ادامه داد: دوام و کیفیت،مقبولیت عوام،کاربردی بودن و فاخر بودن آثار از شاخصه های اصلی مد نظر بوده که بسیاری به آن پرداخته ایم.الگوی رفتاری که به آن اعتقاد دارم درواقع ایجاد تعامل مناسب بین آثار هنری قابل درک برای مخاطبان در فاخرترین شکل ممکن خود بوده که هم در ادای ذات فاخر هنر کوتاهی نشود و هم مخاطبان را با یک اثر هنری قابل درک در همه سطوح آشنا می سازد.
طبیعی بودن تمام رنگ ها و استفاده صرفا چوب در کارها/ قطعات تزئینی از برش استخوان شتر / چوب ها و استخوان های به کار گرفته شده منافاتی با مسائل زیست محیطی ندارد
میلاد حسینی که برخی از آثار معرق این نمایشگاه توسط او انجام شده گفت: متولد سال 67 هستم و تحصیل کرده رشته برق و الکترونیک که در سال 90 فارق التحصیل شدم.معرق کاری را در کانون پرورش فکری نوجوانان در کودکی آموختم. با علاقه ای که از دوران سربازی به هنر داشتم سعی کردم به این قسمت از علاقه های خود بهای بیشتری دهم و با اساتیدی خاص مثل آقای تندیس و آقای مولا پور آشنا شدم.وی از نام شاخص «ورگ» برای آثار خود خبر داد که با جمعی از دوستان و همکاران خود به ثبت رسمی رسانده اند.ورگ در گویش گیلکی به معنای گرگ می باشد.
حسینی درباره ایده و الهام پذیری خلق آثار خود و زمان صرف شده برای آثار این نمایشگاه خاطر نشان کرد: کارهای معرق کاری مینیاتوری که در نمایشگاه ملاحظه می کنید،کارهای سیاه قلم آقای صادق زاده بوده که با پرداخت معرق به صورتی که میبینید پدیدار شده است.همچنین تمام این آثار از نظر ریشه تاریخی و فلسفی کاملا بررسی و کارشناسی شده و مطابق با واقعیت تاریخی آن در ترکیب بندی رنگ ها و نمایه ها به اجراء در آمده است. نکته جالب در این کارها طبیعی بودن تمام رنگ ها و استفاده صرفا چوب در این کارهاست که با به کارگیری از چوب های رنگی مختلف در قسمت هایی از این معرق کاری نقش بسته است.برای هرکدام از این آثار معرق حدود 234 ساعت وقت صرف شده که کاملا کار دست است.
وی قسمت دیگری از کار خود را که قطعات تزئینی از برش استخوان شتر است را این چنین تشریح کرد: در کشور و به خصوص در گیلان کار دست و آثار تزعینی با استفاده از استخوان شتر در چنین سطحی بسیار کم بوده و من می توانم بگویم که ایجاد آثار حجمی یا چند بعدی که از نقطه فرآوری استخوان تا ایجاد برش و جحم کار دست می باشد،بسیار نادر و منحصر به فرد است.
حسینی اظهار داشت: هیچکدام از چوب ها و استخوان های به کار گرفته شده منافاتی با مسائل زیست محیطی ندارد در واقع نه درختی برای این آثار قطع شده و نه موجودی از پا در آمده.در واقع ما هستیم که دنیا زیباتر شود نه اینکه به آن آسیب برسانیم.
الهام از لوکوربوزیه
صفورا فدایی که به همراه شیوا نجفی در این نمایشگاه حضور داشتند و دانش آموخته رشته معماری بودند، درباره آثار به نوعی نا آشنا در دید عموم اذعان داشت: آثاری که میبینید از بتن ساخته شده و این قبیل آثار هنری امروزه در کشور های صاحب سبک بسیار رواج پیدا کرده و در ایران هم هنری نو پا به شمار می رود.در خلق این آثار از سبک کننده و افزودنی هایی استفاده می شود که بتوان در ابعاد مختلف به آن شکل داد.
فدایی ادامه داد:اسم شاخصی برای کارهای خود انتخاب کرده ایم که «کوربو» نام دارد و از هنرمندی به نام «لوکوربوزیه» الهام گرفته شده که در زمینه هنر بسیار بی پروا و پیشرو بوده است.
وی درباره آثار خود گفت: چنین کارهایی بسیار نو بوده و به نوعی برای مردم بسیار عجیب است که آیا بتن هم می تواند به شکل وسایل تزئینی به کار گرفته شود ! اما هدف اصلی ما نیز آشنایی عموم با چنین آثاری است که تا حدودی نیز در این زمینه موفق بوده ایم.
همچنین آثاری از بهنام مولاپور در این نمایشگاه به نمایش درآمد اما مفتخر به گفت و گو با ایشان نشدیم.
امروز 21 اسفند 96 روز آخر و اختتامیه این نمایشگاه است که با حراجی های مختلف در فروش آثار نیز همراه می باشد.
نمی توان در این زمینه ها تنها چشم به حمایت دولتی داشت
کسری منصف که به همراه کاملیا زارعی تهیه کننده و اسپانسر مالی این نمایشگاه هستند با توجه به مشکلات عدیده ای که در این مسیر وجود دارد خاطر نشان کرد: عدم آشنایی عموم به مباحث هنری و اقتصاد هنری از بزرگترین معضلات پیش رو در این قبیل کارهاست. چنین کمبودهایی،زمینه ساز استعداد کشی و از بین رفتن استعدادهای درخشانی در کارهای فرهنگی و هنری است. این مشکل نه تنها در عوام بلکه در خواص نیز بسیار شایع است، نمونه آن خود بنده که در زمان تصدی دکتر ثابت قدم به عنوان شهردار رشت و پس از ایجاد پیاده راه فرهنگی در مرکز شهر، طرح های مختلفی در برپایی نمایشگاه های خیابانی در این مکان به شهرداری و متعاقبا اداره کل میراث فرهنگی ارائه نمودم اما به بهانه های واهی از سوی اداره میراث رد شد.
منصف در ادامه راه برون رفت از شرایط حاضر را مشارکت بخش خصوصی و سرمایه گذاری افراد در این زمینه دانست و تشریح کرد: نمی توان در این زمینه ها تنها چشم به حمایت دولتی داشت بلکه بساری افراد هستند که می توانند با سرمایه گذاری مناسب در زمینه های هنری و فرهنگی، هم به سود دهی مناسب اقتصادی برسند و هم کمکی شایانی به ارتقاء سطح آثار خلق شده و ترویج فرهنگ در جامعه داشته باشند.اما ترجیح بسیاری افراد بر سرمایه گذاری های دیگر است و ریشه در عدم آگاهی یا برنامه ریزی نادرست در این زمینه دارد.همچنین با برنامه ریزی های دولتی و نگاه تخصصی نهاد های مرتبط،این آگاهی درعموم ایجاد خواهد شد.
وی اذعان داشت: با توجه به انتظارات پیش بینی شده و دعوت نامه های ارسال شده،اما میزان استقبال به شخصه برای من راضی کننده نبود و نیاز به حمایت های گسترده تری در این زمینه ها داریم.
این صنایع دستی در واقع هنر های به روز شده در الهام از آثار فاخر گذشتگان بوده است
حماد زاهدی که در رشته نقاشی دانشگاه گیلان تحصیل کرده و با نام شاخص «استودیو آینه» خالق آثار تزئینی و زیورآلات با مس و برنج و همچنین به گفته خود کارهای عامه پسند با استفاده از مواد و اجسام به ظاهر بدون استفاده حتی بازیافتی است،درباره آثار خود چنین اظهار داشت: بنده با کمک ساره موسی پور این آثار را برای نمایشگاه آماده کردیم که در واقع سعی در خلق آثاری کاربردی با استفاده از تمامی ابزارها و مواد موجود در پیرامون زندگی بوده است.این صنایع دستی در واقع هنر های به روز شده در الهام از آثار فاخر گذشتگان بوده است.آثار ما قسمتی از کارهای پرداخته شده روی مس و برنج است،قسمتی نیز چاپ هایی روی برگ و چوب و آثاری تزعینی است.
زاهدی با توجه به تحصیل در زمینه نقاشی و خلق آثاری در زمینه های مختلف هنری اذعان داشت: هنر هیچ مرزی ندارد و تمام اجسام موجود در اطراف ما با نگاهی خلاقانه می توانند به یک اثر هنری فاخر،در بهترین شکل خود برای کاربرد و استفاده ایجاد شوند.برای من هیچ محدودیت در خلق آثار هنری وجود ندارد و من برای خود زمین های بازی مختلفی در این زمینه در نظر میگیرم.همچنین بر خلاف بسیاری از همکاران، با واژه استفاده کردن از آثار هنری مشکلی ندارم زیرا ایجاد یک اثر هنری فاخر به خلق هنرمندانه اثر بوده و هر اثر هنری نیز کاربرد خود را در زمینه های مختلف سمعی،بصری و غیره دارد.
زاهدی ادامه داد: دوام و کیفیت،مقبولیت عوام،کاربردی بودن و فاخر بودن آثار از شاخصه های اصلی مد نظر بوده که بسیاری به آن پرداخته ایم.الگوی رفتاری که به آن اعتقاد دارم درواقع ایجاد تعامل مناسب بین آثار هنری قابل درک برای مخاطبان در فاخرترین شکل ممکن خود بوده که هم در ادای ذات فاخر هنر کوتاهی نشود و هم مخاطبان را با یک اثر هنری قابل درک در همه سطوح آشنا می سازد.
طبیعی بودن تمام رنگ ها و استفاده صرفا چوب در کارها/ قطعات تزئینی از برش استخوان شتر / چوب ها و استخوان های به کار گرفته شده منافاتی با مسائل زیست محیطی ندارد
میلاد حسینی که برخی از آثار معرق این نمایشگاه توسط او انجام شده گفت: متولد سال 67 هستم و تحصیل کرده رشته برق و الکترونیک که در سال 90 فارق التحصیل شدم.معرق کاری را در کانون پرورش فکری نوجوانان در کودکی آموختم. با علاقه ای که از دوران سربازی به هنر داشتم سعی کردم به این قسمت از علاقه های خود بهای بیشتری دهم و با اساتیدی خاص مثل آقای تندیس و آقای مولا پور آشنا شدم.وی از نام شاخص «ورگ» برای آثار خود خبر داد که با جمعی از دوستان و همکاران خود به ثبت رسمی رسانده اند.ورگ در گویش گیلکی به معنای گرگ می باشد.
حسینی درباره ایده و الهام پذیری خلق آثار خود و زمان صرف شده برای آثار این نمایشگاه خاطر نشان کرد: کارهای معرق کاری مینیاتوری که در نمایشگاه ملاحظه می کنید،کارهای سیاه قلم آقای صادق زاده بوده که با پرداخت معرق به صورتی که میبینید پدیدار شده است.همچنین تمام این آثار از نظر ریشه تاریخی و فلسفی کاملا بررسی و کارشناسی شده و مطابق با واقعیت تاریخی آن در ترکیب بندی رنگ ها و نمایه ها به اجراء در آمده است. نکته جالب در این کارها طبیعی بودن تمام رنگ ها و استفاده صرفا چوب در این کارهاست که با به کارگیری از چوب های رنگی مختلف در قسمت هایی از این معرق کاری نقش بسته است.برای هرکدام از این آثار معرق حدود 234 ساعت وقت صرف شده که کاملا کار دست است.
وی قسمت دیگری از کار خود را که قطعات تزئینی از برش استخوان شتر است را این چنین تشریح کرد: در کشور و به خصوص در گیلان کار دست و آثار تزعینی با استفاده از استخوان شتر در چنین سطحی بسیار کم بوده و من می توانم بگویم که ایجاد آثار حجمی یا چند بعدی که از نقطه فرآوری استخوان تا ایجاد برش و جحم کار دست می باشد،بسیار نادر و منحصر به فرد است.
حسینی اظهار داشت: هیچکدام از چوب ها و استخوان های به کار گرفته شده منافاتی با مسائل زیست محیطی ندارد در واقع نه درختی برای این آثار قطع شده و نه موجودی از پا در آمده.در واقع ما هستیم که دنیا زیباتر شود نه اینکه به آن آسیب برسانیم.
الهام از لوکوربوزیه
صفورا فدایی که به همراه شیوا نجفی در این نمایشگاه حضور داشتند و دانش آموخته رشته معماری بودند، درباره آثار به نوعی نا آشنا در دید عموم اذعان داشت: آثاری که میبینید از بتن ساخته شده و این قبیل آثار هنری امروزه در کشور های صاحب سبک بسیار رواج پیدا کرده و در ایران هم هنری نو پا به شمار می رود.در خلق این آثار از سبک کننده و افزودنی هایی استفاده می شود که بتوان در ابعاد مختلف به آن شکل داد.
فدایی ادامه داد:اسم شاخصی برای کارهای خود انتخاب کرده ایم که «کوربو» نام دارد و از هنرمندی به نام «لوکوربوزیه» الهام گرفته شده که در زمینه هنر بسیار بی پروا و پیشرو بوده است.
وی درباره آثار خود گفت: چنین کارهایی بسیار نو بوده و به نوعی برای مردم بسیار عجیب است که آیا بتن هم می تواند به شکل وسایل تزئینی به کار گرفته شود ! اما هدف اصلی ما نیز آشنایی عموم با چنین آثاری است که تا حدودی نیز در این زمینه موفق بوده ایم.
همچنین آثاری از بهنام مولاپور در این نمایشگاه به نمایش درآمد اما مفتخر به گفت و گو با ایشان نشدیم.
امروز 21 اسفند 96 روز آخر و اختتامیه این نمایشگاه است که با حراجی های مختلف در فروش آثار نیز همراه می باشد.
همرسانی کنید:
نظر شما: