به گزارش گیل خبر، متن کامل یادداشت باران کوثری که برای ایلنا ارسال شده، به شرح زیر است: عصبانی نیستم در “آن سال ها “ساخته شد، مشخصاً همان سال ها ... مسئله چیست؟ مشکل کجاست؟ غیر از ارشاد فیلم ها از زیر تیغه مصلحت چند نهاد و سازمان و ارگان و وزارتخانه باید جان سالم به در ببرند تا دیده شوند؟ این مردم چند قیم و چهره ظاهرالصلاح لازم دارند تا تشخیص دهند دیدن چه فیلم هایی برایشان مخرب است؟ گناه جوانانی مثل رضا درمیشیان چیست؟ این که به جای ساختن فیلم زیرزمینی و غیرقانونی و مهاجرت، پنج سال پای اکران فیلمش در ایران ایستاد و یک قدم از قانون فراتر نرفت ... عصبانی نیستم با مجوز و پروانه نمایش و امضای همه مسئولان مربوطه بازهم اکران نشد، این یعنی جایی کسانی قدرتشان حتی از قانون بیشتر است. این یعنی ناامیدی محض... ایلنا