۱۳۹۶/۱۰/۱۷ ۰۹:۳۰
گیل خبر/ کلان شهر رشت... تمرکز (۳)
یکی از اصول مهم مدیریت را باید اصل تمرکز( centralism) برشمرد. تمرکز یک اصل، و روشی کاملا مثبت است که در واقع مدیران بواسطه آن، برای دریافت یک رویکرد مفیدتر و مداوم تر به عنوان یک ضرورت در حوزه فعالیت، برای اعمال یک روش کارسازتر، در ذهن خود متمرکز کرده و در حوزه اجرا و ارائه خدمات، برآیند عملی آن را به کار می گیرند. چرا که میان تمرکز و پیشرفت در مورد رفع مشکلات موجود و یا مزمن، رابطه تنگاتنگ و مستقیمی وجود دارد. هدف در تمرکز، دستیابی به روشی سنجیده و منضبط، برای غلبه بر مسائل و مشکلاتی است که در میدان عمل مدیران خودنمایی می کنند. بنابراین مسئولیت غلبه بر معضلاتی هم که وجود دارد بر عهده آنانی قرار دارد که در مصدر جایگاه های مدیریتی، واجد عناوینی قابل اهمیت گشته اند، و در قبال آن نیز باید پاسخگو باشند. البته تمرکز به خودی خود حلال همه مشکلات نیست اما روشی سازنده و مفید است که به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد مدیریتی، توان واقع بینانه تری را به مدیران می دهد تا به یاری آن با درکی واقعی و ملموس تر از موانع و مشکلاتی که در مسیر آنان قرار دارد و باعث شده است تا مخاطبان مدیران (شهروندان) نسبت به آن ها اظهار نارضایتی کنند، با تمرکز ذهنی و اندیشیدن واقع گرایانه و باهوشمندی ، باموفقیت گذر کنند و تغییر و تحول مورد نظرشان را در امور شهری و مدیریتی به درستی و قابل ارائه به جامعه هدف ایجاد نمایند.
تمرکز از دو جنبه اساسی دارای اهمیت بوده و قابلیت اتکاء دارد:
١-تمرکز بر روی موضوع، مسئله و مشکل
٢- تمرکز بر روی راه حل، راه یافت و نتیجه
اکنون برای بررسی مصداقی و گویاتر در ارتباط با دو جنبه فوق الذکر، به گونه ای که بشود در اعمال مدیریت، خصوصا مدیریت شهری که مد نظر این نوشتار است، پرداخت ، وبه نتیجه مطلوب تری نیز دست یافت و در عین حال توجه مدیران، بویژه مدیران شهری را به آن بیشتر جلب کرد و بر دقت و حساسیت آن ها در بیاناتشان و سپس در انجام وظایف مهمی که بر عهده دارند افزود. برای نمونه، چند جمله کوتاه که مدیران ، متولیان و صاحب نظران محترم امور شهری(اعضای شورای شهر ، شهردار و...) در اظهاراتشان، در ارتباط با موضوعات موجود در شهر به آن ها می پردازند، توجه کنید:
١- در سال ١٣٩٥تنها ٣٩٢ میلیاردتومان از بودجه شهرداری رشت محقق شد.
٢- شهرداری رشت ٧٣٠ میلیارد تومان بدهی دارد.
٣- باید فضای سرمایه گذاری را فراهم کنیم.
٤- کارنامه فعلی شهر برای سرمایه گذار و گردشگر جذاب نیست.
٥- یکى از مهمترین اهداف مدیریت شهرى، رشد اقتصادی به کمک رونق گردشکرى است.
٦- تمام خیابان های همجوار پیاده راه منجر به ترافیک شده و کسبه نگران هستند.
٧- کاهش تولید زباله از اهدافى است که قصد انجام آن را داریم.
٨- اهداف دست یافتنی است و باید با اقتدار پشت آرمان هایمان باشیم.
٩- باید با سنجیدن ظرفیت ها و نه با واردات، با رونق کسب و کارهای کوچک و خانگی، کشور را به اهداف مهم برسانیم.
١٠- همه باید رشت را آب و جارو بزنیم تا میهمانان خود را دعوت کنیم و از آن ها استقبال کنیم.
١١- بی ثباتی مدیریت در شهرداری ها یکى از عوامل عدم دستیابی به اهداف است.
١٢- اخذ بودجه های ملی برای مدیریت شهری بسیار حیاتی است.
١٣- باید یک جدول زمانی مشخص کنیم و نسبت به اصلاح امور گام برداریم.
١٤- با هر گونه رانت و فساد و کاهلی در مجموعه مدیریت شهری برخورد می شود.
١٥- باید شرایطی را فراهم کنیم که سرمایه گذار چتر حمایتی ما را احساس کند.
١٦- مسائل مالی، ترافیکی و محیط زیستی مهمترین مشکلات رشت هستند.
١٧- درخواست همراهی و مشارکت پیش از پیش نخبگان را داریم.
١٨- حق مردم رشت بالاتر از این هاست.
۱۹-...؛
همچنان که در اظهارات فوق ملاحظه می شود عمده تمرکز مدیران شهری بر بخش اول اصل تمرکز، یعنی تمرکز برروی موضوع، مسئله و مشکلات موجود است . بطور مسلم، اگر از این منظر به اظهاراتی که مطرح می گردد توجه شود، صحیح و منطقی به نظر می آید و نشانگر هوشیاری و دقت و تمرکز مدیران نسبت به مسایل مبتلا بهی است که متاسفانه، چرخ خدمات رسانی مدیران را به مردم در حوزه اجرا و عملیات زنگ زده کرده و از حرکت روان آن بازداشته است. در این حالت یعنی فقط بیان موضوع، مسئله و مشکلات موجود و تمرکز بیشتر برروی آن به صورت تئوریک و ذهنی ، در واقع فقط تکمیل یک گفتگوی ذهنی، با نام تمرکز در میان آحاد یک جمع مشورتی است ، پیش از آن که، در دنیای واقعی و در شرایط عملیاتی و ممکن ، آثاری از آن را، شهروندان به توانند به عینه شاهد باشند و از مزایای خدمات ارائه شده، بهره مند گردند. الا این که مردم ( شهروندان) سخنان زیبایی را شنیده اند که ممکن است بر صبر، تحمل و امیدواری آن ها بیفزاید و به تواند برای مدتی، اعلام نارضایتی معترضان را به تعویق بیاندازد . اماچنین رویکردهایی، به طور مسلم تامین کننده اهدافی که مدیران شهری بر اساس شرح وظایف و مسئولیتی که پذیرفته اند و در ازای آن باید مسئولیت پذیر بوده و به مردم و شهروندان خود پاسخگو باشند، نیست و مردم نمی توانند از خدماتی که آنها باید در میدان اجرا ارائه دهند را، در میدان عمل بهره برداری کرده و لمس نمایند. شاهد مثال این که، با یک جستجوی ساده در دوره های گذشته مدیریت شهری، چنین بیانات خشک و کلیشه ای را به وفور میتوان یافت که عموما از جانب دست اندرکاران وقت ، فقط بیان شده اند. اما راه حلی که رافع مسائل بیان شده باشد، و مشکلی را از پیش پای مردم بردارد را هنوز نه کسی دیده و نه نتیجه ای مطلوب و رضایت بخش ، از آن بدست آمده است. در هر حال در مقوله مدیران و مدیریت شهری در شهر رشت، بنظر می رسد که موضوعات موجود و مشکلات مرتبط، پیچیده تر از آن است که به این صورت و در ظاهری زیبا فقط بیان می گردد، و از توجه ای زیرساختی و پایه ای در باره آن ها سخنی به میان نمی آید، در نتیجه پس معقول هم نیست که از سوی متولیان امر، به چنین موضوعات اساسی و زیرساختی، فقط نگاه کلی و یا صرفا ادیبانه با لحاظ زیباشناسیی گفتاری پرداخته شود. بنابراین بنظر می رسد ناگزیر ورود به جنبه دوم اصل تمرکز، یعنی متمرکز شدن مدیران شهری بر روی راه حل ها و راه یافت ها، می تواند گام سازنده تری باشد که باید مدیریت شهری جرات و شهامت ورود به آن را در دایره اقدامات خود بوجود آورد و به جای پرداختن صرف به کلیات، گام هایش را فراتر گذاشته و به موضوعات اساسی بغرنجی که در سطح شهر وجود دارد و هر آن موارد عدیده دیگری نیز بر آن افزوده می شود، ورود کند و با تمرکز جدی برشناخت و شناسایی اولویت ها، بر اساس نیازهای ضروری مردم ، و تعریف و شناخت کارشناسانه راه حل ها و راه یافت ها بپردازد و بوسیله اجرایی کردن آن، توانمندی خود را در اداره شهر به موکلان خود، در عمل، و نه در کلام نشان دهد. در این بعد از تمرکز، مدیریت شهری می تواند با خیمه زدن بر روی مجموعه منابع موجود در سازمان وشهر(بالقوه و بالفعل)، سیاست ها و برنامه هایی که باید بر اساس داشته ها تدوین شوند و سپس نظارت و کنترل و پایش عملکردها، با افزایش بهره وری در تمامی منابع در دسترس، اوضاع شهر را با رهبری و مدیریت صحیح و واقع گرایانه، نسبت به آنچه هست و آنچه که باید باشد، بهبود نسبی بخشد. متمرکز شدن بر شناسایی راه حل مشکلات، با شناخت واقعی از منابع و اولویت بندی موضوعات و مشکلات بر اساس نیازهای اولیه و مورد تقاضای مردم، عمل کردن بر پایه اصلی درمدیریت است که ظاهرا در حال حاضر به استناد بیاناتی که مدیران شهری اعلام می کنند، و برخی از آن ها ذکر شد، کویا از درجه اهمیت آن غفلت می شود. به نظر می رسد بیان مکرر و مداوم بسیاری از موارد فوق، احتمالا به دلیل اتفاقاتی است که در سطح شهر و در حوزه فعالیت مدیران شهری ، وقوع اش، بر ذهن و انگیزه آنان تاثیر بیشتری می گذارد و در نتیجه تمرکز آن ها را در بخش چاره اندیشی غافلگیر می کند و یا غافل گیر کرده است. به هر صورت، پرداخت کلی به موضوعات شهری، تا حدود زیادی شیوه مدیریت از نوع ریاست عالیه است. در حالی که شهر رشت با توجه به مشکلاتی که پیش رو دارد، به مدیرانی با اندیشه و توان و تمرکزو رویکردی عملیاتی در عرصه اجرا نیازمند است تا با برداشتن موانع از پیش پای مردم و ارائه خدمات هرچه بیشتر و بهتر به آنها، بتوانند رضایت شهروندان را به صورتی جدی تر کسب کنند. جا ماندن دو سوم از جمع اعضای شورای شهر دوره چهارم از قافله مدیریت شهری در کورس انتخابات برای دوره پنجم، خود حامل پیامی عبرت آموز است. چراکه آنان در زمان مدیریت شهری خود، شاید بسیار شیواتر و زیباتر و داغ تر و دلنشین تر از زمان حال، اظهاراتی از این قبیل را همواره مطرح می کردند. به طور مثال، در سال اول دوره چهارم، با طرح سوال از شهردار در مورد ناوگان اتوبوسرانی شهری، که در آن زمان با 75 دستگاه اتوبوس موجود و در حال کار، که 50 دستگاه از آنها کاملا فعال بودند، بدون توجه به راه حل عملی ارایه شده، در لایحه ارسالی شهرداری به شورا، ظاهرا فقط بر مسئله و مشکل تمرکز کردند و بعد از آن ماجرا، و در پایان دوره خود، با طی سه سال و سر دادن شعار های زیبای ریاستی و مدیریتی، در آخر، با باقی گذاشتن 730 میلیارد تومان بدهی بر گردن مردم شریف و نجیب شهر رشت ( بر اساس اظهارات شهردار محترم) و با مسدود سازی شاهرگ اصلی شهر، بدون اندیشیدن جدی به راه های برون رفت مردم از مشکلی که به لحاظ ترافیکی و رکود بازار اصلی در شهر بوجود می آید، نهایتا با بیست دستگاه اتوبوس باقی مانده در ناوگان شهری، اهالی شهر باران های نقره ای را در عمل ، نقره داغ کردند و رفتند، و حالا تا مدت ها بعد از این باید مردم شریف و نجیب شهر رشت، تاوان مادی و معنوی چنین رویکردی را، از نحوه مدیریت مدیرانی که البته خودشان آن ها را انتخاب کرده بودند، از جیب خود به پردازند!
ادامه دارد
در این رابطه بخوانید
کلان شهر رشت(قسمت اول)
کلان شهر رشت(قسمت دوم- مدیریت شهری)
گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
یکی از اصول مهم مدیریت را باید اصل تمرکز( centralism) برشمرد. تمرکز یک اصل، و روشی کاملا مثبت است که در واقع مدیران بواسطه آن، برای دریافت یک رویکرد مفیدتر و مداوم تر به عنوان یک ضرورت در حوزه فعالیت، برای اعمال یک روش کارسازتر، در ذهن خود متمرکز کرده و در حوزه اجرا و ارائه خدمات، برآیند عملی آن را به کار می گیرند. چرا که میان تمرکز و پیشرفت در مورد رفع مشکلات موجود و یا مزمن، رابطه تنگاتنگ و مستقیمی وجود دارد. هدف در تمرکز، دستیابی به روشی سنجیده و منضبط، برای غلبه بر مسائل و مشکلاتی است که در میدان عمل مدیران خودنمایی می کنند. بنابراین مسئولیت غلبه بر معضلاتی هم که وجود دارد بر عهده آنانی قرار دارد که در مصدر جایگاه های مدیریتی، واجد عناوینی قابل اهمیت گشته اند، و در قبال آن نیز باید پاسخگو باشند. البته تمرکز به خودی خود حلال همه مشکلات نیست اما روشی سازنده و مفید است که به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد مدیریتی، توان واقع بینانه تری را به مدیران می دهد تا به یاری آن با درکی واقعی و ملموس تر از موانع و مشکلاتی که در مسیر آنان قرار دارد و باعث شده است تا مخاطبان مدیران (شهروندان) نسبت به آن ها اظهار نارضایتی کنند، با تمرکز ذهنی و اندیشیدن واقع گرایانه و باهوشمندی ، باموفقیت گذر کنند و تغییر و تحول مورد نظرشان را در امور شهری و مدیریتی به درستی و قابل ارائه به جامعه هدف ایجاد نمایند.
تمرکز از دو جنبه اساسی دارای اهمیت بوده و قابلیت اتکاء دارد:
١-تمرکز بر روی موضوع، مسئله و مشکل
٢- تمرکز بر روی راه حل، راه یافت و نتیجه
اکنون برای بررسی مصداقی و گویاتر در ارتباط با دو جنبه فوق الذکر، به گونه ای که بشود در اعمال مدیریت، خصوصا مدیریت شهری که مد نظر این نوشتار است، پرداخت ، وبه نتیجه مطلوب تری نیز دست یافت و در عین حال توجه مدیران، بویژه مدیران شهری را به آن بیشتر جلب کرد و بر دقت و حساسیت آن ها در بیاناتشان و سپس در انجام وظایف مهمی که بر عهده دارند افزود. برای نمونه، چند جمله کوتاه که مدیران ، متولیان و صاحب نظران محترم امور شهری(اعضای شورای شهر ، شهردار و...) در اظهاراتشان، در ارتباط با موضوعات موجود در شهر به آن ها می پردازند، توجه کنید:
١- در سال ١٣٩٥تنها ٣٩٢ میلیاردتومان از بودجه شهرداری رشت محقق شد.
٢- شهرداری رشت ٧٣٠ میلیارد تومان بدهی دارد.
٣- باید فضای سرمایه گذاری را فراهم کنیم.
٤- کارنامه فعلی شهر برای سرمایه گذار و گردشگر جذاب نیست.
٥- یکى از مهمترین اهداف مدیریت شهرى، رشد اقتصادی به کمک رونق گردشکرى است.
٦- تمام خیابان های همجوار پیاده راه منجر به ترافیک شده و کسبه نگران هستند.
٧- کاهش تولید زباله از اهدافى است که قصد انجام آن را داریم.
٨- اهداف دست یافتنی است و باید با اقتدار پشت آرمان هایمان باشیم.
٩- باید با سنجیدن ظرفیت ها و نه با واردات، با رونق کسب و کارهای کوچک و خانگی، کشور را به اهداف مهم برسانیم.
١٠- همه باید رشت را آب و جارو بزنیم تا میهمانان خود را دعوت کنیم و از آن ها استقبال کنیم.
١١- بی ثباتی مدیریت در شهرداری ها یکى از عوامل عدم دستیابی به اهداف است.
١٢- اخذ بودجه های ملی برای مدیریت شهری بسیار حیاتی است.
١٣- باید یک جدول زمانی مشخص کنیم و نسبت به اصلاح امور گام برداریم.
١٤- با هر گونه رانت و فساد و کاهلی در مجموعه مدیریت شهری برخورد می شود.
١٥- باید شرایطی را فراهم کنیم که سرمایه گذار چتر حمایتی ما را احساس کند.
١٦- مسائل مالی، ترافیکی و محیط زیستی مهمترین مشکلات رشت هستند.
١٧- درخواست همراهی و مشارکت پیش از پیش نخبگان را داریم.
١٨- حق مردم رشت بالاتر از این هاست.
۱۹-...؛
همچنان که در اظهارات فوق ملاحظه می شود عمده تمرکز مدیران شهری بر بخش اول اصل تمرکز، یعنی تمرکز برروی موضوع، مسئله و مشکلات موجود است . بطور مسلم، اگر از این منظر به اظهاراتی که مطرح می گردد توجه شود، صحیح و منطقی به نظر می آید و نشانگر هوشیاری و دقت و تمرکز مدیران نسبت به مسایل مبتلا بهی است که متاسفانه، چرخ خدمات رسانی مدیران را به مردم در حوزه اجرا و عملیات زنگ زده کرده و از حرکت روان آن بازداشته است. در این حالت یعنی فقط بیان موضوع، مسئله و مشکلات موجود و تمرکز بیشتر برروی آن به صورت تئوریک و ذهنی ، در واقع فقط تکمیل یک گفتگوی ذهنی، با نام تمرکز در میان آحاد یک جمع مشورتی است ، پیش از آن که، در دنیای واقعی و در شرایط عملیاتی و ممکن ، آثاری از آن را، شهروندان به توانند به عینه شاهد باشند و از مزایای خدمات ارائه شده، بهره مند گردند. الا این که مردم ( شهروندان) سخنان زیبایی را شنیده اند که ممکن است بر صبر، تحمل و امیدواری آن ها بیفزاید و به تواند برای مدتی، اعلام نارضایتی معترضان را به تعویق بیاندازد . اماچنین رویکردهایی، به طور مسلم تامین کننده اهدافی که مدیران شهری بر اساس شرح وظایف و مسئولیتی که پذیرفته اند و در ازای آن باید مسئولیت پذیر بوده و به مردم و شهروندان خود پاسخگو باشند، نیست و مردم نمی توانند از خدماتی که آنها باید در میدان اجرا ارائه دهند را، در میدان عمل بهره برداری کرده و لمس نمایند. شاهد مثال این که، با یک جستجوی ساده در دوره های گذشته مدیریت شهری، چنین بیانات خشک و کلیشه ای را به وفور میتوان یافت که عموما از جانب دست اندرکاران وقت ، فقط بیان شده اند. اما راه حلی که رافع مسائل بیان شده باشد، و مشکلی را از پیش پای مردم بردارد را هنوز نه کسی دیده و نه نتیجه ای مطلوب و رضایت بخش ، از آن بدست آمده است. در هر حال در مقوله مدیران و مدیریت شهری در شهر رشت، بنظر می رسد که موضوعات موجود و مشکلات مرتبط، پیچیده تر از آن است که به این صورت و در ظاهری زیبا فقط بیان می گردد، و از توجه ای زیرساختی و پایه ای در باره آن ها سخنی به میان نمی آید، در نتیجه پس معقول هم نیست که از سوی متولیان امر، به چنین موضوعات اساسی و زیرساختی، فقط نگاه کلی و یا صرفا ادیبانه با لحاظ زیباشناسیی گفتاری پرداخته شود. بنابراین بنظر می رسد ناگزیر ورود به جنبه دوم اصل تمرکز، یعنی متمرکز شدن مدیران شهری بر روی راه حل ها و راه یافت ها، می تواند گام سازنده تری باشد که باید مدیریت شهری جرات و شهامت ورود به آن را در دایره اقدامات خود بوجود آورد و به جای پرداختن صرف به کلیات، گام هایش را فراتر گذاشته و به موضوعات اساسی بغرنجی که در سطح شهر وجود دارد و هر آن موارد عدیده دیگری نیز بر آن افزوده می شود، ورود کند و با تمرکز جدی برشناخت و شناسایی اولویت ها، بر اساس نیازهای ضروری مردم ، و تعریف و شناخت کارشناسانه راه حل ها و راه یافت ها بپردازد و بوسیله اجرایی کردن آن، توانمندی خود را در اداره شهر به موکلان خود، در عمل، و نه در کلام نشان دهد. در این بعد از تمرکز، مدیریت شهری می تواند با خیمه زدن بر روی مجموعه منابع موجود در سازمان وشهر(بالقوه و بالفعل)، سیاست ها و برنامه هایی که باید بر اساس داشته ها تدوین شوند و سپس نظارت و کنترل و پایش عملکردها، با افزایش بهره وری در تمامی منابع در دسترس، اوضاع شهر را با رهبری و مدیریت صحیح و واقع گرایانه، نسبت به آنچه هست و آنچه که باید باشد، بهبود نسبی بخشد. متمرکز شدن بر شناسایی راه حل مشکلات، با شناخت واقعی از منابع و اولویت بندی موضوعات و مشکلات بر اساس نیازهای اولیه و مورد تقاضای مردم، عمل کردن بر پایه اصلی درمدیریت است که ظاهرا در حال حاضر به استناد بیاناتی که مدیران شهری اعلام می کنند، و برخی از آن ها ذکر شد، کویا از درجه اهمیت آن غفلت می شود. به نظر می رسد بیان مکرر و مداوم بسیاری از موارد فوق، احتمالا به دلیل اتفاقاتی است که در سطح شهر و در حوزه فعالیت مدیران شهری ، وقوع اش، بر ذهن و انگیزه آنان تاثیر بیشتری می گذارد و در نتیجه تمرکز آن ها را در بخش چاره اندیشی غافلگیر می کند و یا غافل گیر کرده است. به هر صورت، پرداخت کلی به موضوعات شهری، تا حدود زیادی شیوه مدیریت از نوع ریاست عالیه است. در حالی که شهر رشت با توجه به مشکلاتی که پیش رو دارد، به مدیرانی با اندیشه و توان و تمرکزو رویکردی عملیاتی در عرصه اجرا نیازمند است تا با برداشتن موانع از پیش پای مردم و ارائه خدمات هرچه بیشتر و بهتر به آنها، بتوانند رضایت شهروندان را به صورتی جدی تر کسب کنند. جا ماندن دو سوم از جمع اعضای شورای شهر دوره چهارم از قافله مدیریت شهری در کورس انتخابات برای دوره پنجم، خود حامل پیامی عبرت آموز است. چراکه آنان در زمان مدیریت شهری خود، شاید بسیار شیواتر و زیباتر و داغ تر و دلنشین تر از زمان حال، اظهاراتی از این قبیل را همواره مطرح می کردند. به طور مثال، در سال اول دوره چهارم، با طرح سوال از شهردار در مورد ناوگان اتوبوسرانی شهری، که در آن زمان با 75 دستگاه اتوبوس موجود و در حال کار، که 50 دستگاه از آنها کاملا فعال بودند، بدون توجه به راه حل عملی ارایه شده، در لایحه ارسالی شهرداری به شورا، ظاهرا فقط بر مسئله و مشکل تمرکز کردند و بعد از آن ماجرا، و در پایان دوره خود، با طی سه سال و سر دادن شعار های زیبای ریاستی و مدیریتی، در آخر، با باقی گذاشتن 730 میلیارد تومان بدهی بر گردن مردم شریف و نجیب شهر رشت ( بر اساس اظهارات شهردار محترم) و با مسدود سازی شاهرگ اصلی شهر، بدون اندیشیدن جدی به راه های برون رفت مردم از مشکلی که به لحاظ ترافیکی و رکود بازار اصلی در شهر بوجود می آید، نهایتا با بیست دستگاه اتوبوس باقی مانده در ناوگان شهری، اهالی شهر باران های نقره ای را در عمل ، نقره داغ کردند و رفتند، و حالا تا مدت ها بعد از این باید مردم شریف و نجیب شهر رشت، تاوان مادی و معنوی چنین رویکردی را، از نحوه مدیریت مدیرانی که البته خودشان آن ها را انتخاب کرده بودند، از جیب خود به پردازند!
ادامه دارد
در این رابطه بخوانید
کلان شهر رشت(قسمت اول)
کلان شهر رشت(قسمت دوم- مدیریت شهری)
گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
همرسانی کنید:
نظر شما: