گیل خبر/ سام سکوتی بداغ نگاهی به شکل و محتوای اعتراضاتی که در چند دهه ی اخیر در کشور داشتیم نشان می دهد که بیشتر آنها یا از اهداف اصلی معترضین منحرف شده و یا توسط جمعی مصادره شده و عقیم مانده و نمونه های دیگر این اعتراضات به خشونت کشیدن تحرکات مردمی در جهت بهره برداری از اعتراضات آرام مردم بر علیه حاکمیت و دولت بوده است. مغفول ماندن اصل بیست و هفتم قانون اساسی و یا تخصیص خوردن آن اصل با تفسیر موسع بند ششم از ماده یازده قانون احزاب،بیشتر درخواست های احزاب و یا فعالان مدنی_صنفی را با تابلوی ایست مواجه کرده تا عقبه و نقشه ی راهی برای اعتراضات در میان نباشد.آنچه که شکل اعتراضات را آموزش می دهد و یا داده بهار عربی یا جنبش هایی از این دست بوده است تا اعتراضات پدران و معمرین ما برای جوانان؛همین نقیصه عدم بومی بودن این سنت حسنه[اعتراضات قانونی]،دلیل تخریب اموال عمومی توسط جوانانی است که هیچگونه مشکلی با نظام ندارند و کنش های آنان صرفا تقلیدی است از آنچه که دیده اند. ایراد دیگری که می شود وارد دانست انحصاری شدن استفاده از اصل بیست و هفت در دست عده ای خاص و شعارهایی خاص است که بهتر است میثاق ملی تمامی مردم و جریان های سیاسی را دربر بگیرد. در بحث محتوای شعارها هم گزارش هایی که از شاهدان عینی می رسد اختلاف نظر در جنس شعارهایی است که مورد استفاده قرار می گیرد؛برخی از تجمع کنندگان معیشت را در صدر خواسته های خود قرار داده اند و شعارهایشان درد اقتصاد است و بس و وقتی شعارها رادیکال می شوند تجمعات را ترک می کنند،بخشی دیگر از آزادی و عدالت صحبت می کنند و تعریفشان از آزادی همان دست و جیغ و هوراست که در کف خیابان ها شاهد آن هستیم و برشی از همین جمع که عموما جوان هم هستند وقتی صدای متفاوتی از درون جمع می شنوند بدون توجه به عواقب آن همراهی می کنند. فرصت ها خود را عرضه می کنند و اگر از آنها درست استفاده نشود می توانند تبدیل به تهدید شوند، اعتراضات روزهای اخیر شاید فرصت تامل بیشتر به کارگزاران نظام بدهد که اولا اصل بیست و هفتم را از میان صفحات کاغذ بیرون ببینند و همچنین گوش شنوایی برای دردهای مردم داشته باشند که مشروعیت نظام فقط حضور در پای صندوق های رای نیست و جامعه ی پویا نسبت به تحولات جاری واکنش نشان می دهد و این واکنش ها اگر در مسیر درست صورت گیرد می تواند نقش اصلاح گر داشته باشند. در پایان لازم به یاداوری است که دولت تدبیر و امید بیش از بیست میلیون رای در همین سال از مردم گرفته است و بیش از چهل میلیون در پای صندوق های رای به نظام جمهوری اسلامی رای داده اند، بخشی از سبد آرای دکتر روحانی انتقاداتی به دولت اول دکتر روحانی داشتند و باز ایشان را بهترین گزینه در میان نامزدها تشخیص دادند و نکته نظرهای خود را در قالب گفتگوها، یادداشت ها و مصاحبه ها به گوش دولتمردان می رسانند و اتفاقا نقدها را عین همراهی و همکاری با دولت می دانند اما وقتی پای کلیت نظام در میان است انگشت های اشاره را جمع می کنند و از جمعیت میلیونی خاموش هم دعوت می کنند تا برای حفظ آرامش در صحنه حضور پیدا کنند. اصلاحات فرایندی زمانبر می باشد و امید است که مسئولین و دلسوزان نظام دست در دست هم تا جایی که ممکن است زمان بهبود وضع زندگی مردم را کوتاه کنند و در کنار ترمیم ضعف های کابینه اقتصادی دولت و تبیین مشکلات برای مردم گوش شنوایی هم داشته باشند، شکی نیست که عده ای مخالف نظام درون تجمعات رخنه کرده باشند اما کار سختی نخواهد بود اگر دولت مطالبات به حق مردم را محقق کند،تلاش کابینه بر حل آن بخش از مشکلات معطوف شود و نیروهای امنیتی هم برادرانه با هموطنان معترض برخورد کنند. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.