اختصاصی گیل خبر/ در حالی که نمایشگاه کتاب گیلان با کمترین خلاقیت رسانه ای در محل دائمی نمایشگاه های استان برگزار می شود که به جزء اندکی غرفه بانک شهر شاهد جذابیت و زیبایی در میان غرفه های برگزار کننده نیستیم. با این حال آن چه بیشتر از همه نگران کننده است عدم استفاده از شخصیت های فرهیخته گیلان در برگزاری این نمایشگاه ها است. در حالی که سازمان هایی چون ارشاد و از همه مهمتر اداه کل کتابخانه های گیلان می توانستند استفاده خیلی بهتری از این نمایشگاه داشته باشند به اذعان بسیاری از اهل فن شاهد آن هستیم به صورت سوپر مارکتی و رفع تکلیفی نمایشگاه در حال برگزاری است و کمترین حساسیتی را نیز ایجاد نمی کند. در حالی که در گیلان افراد شاخصی چون پور احمد جکتاجی، هوشنگ عباسی، کیهان خانجانی و دهها نویسنده و ادیب بزرگ حضور دارند هیچگاه شاهد استفاده از توانمندی های ان ها در عرصه این نمایشگاه نیستیم. می توان در این نمایشگاه از ظرفیت خانه فرهنگ گیلان نیز استفاده شود که در سالهای اخیر با راه اندازی «گیل قصه» و فعالیت های فرهنگی مناسب تلاش زیادی برای معرفی فرهنگ گیلان کرده اند اما همه این کارهایی که با کمترین هزینه می توان انجام داد را از دست داده ایم و در مقابل آن از کسانی استفاده می کنیم که در حد و اندازه های پائین تری قرار دارندو تنها به واسطه حضور در شبکه باران شهرتی کاذب به دست آورده اند و تنها تیتری که از ان ها بیرون می آید این است که « حضور مردم در نمایشگاه کتاب نشانه علاقه مندی آن ها به کتابخوانی است» که می دانیم این ها تنها عباراتی گول زننده و خالی از محتوا است. نتیجه هم مشخص است حضور متعدد مردم در نمایشگاه بدون تاثیرگذاری جدی در فرهنگ کتابخوانی و مطالعاتی استان! البته حضور افرادی چون مصطفی مستور مترجم و داستان نویس اهوازی از معدود اقدامات خوبی است که در این نمایشگاه شاهد آن هستیم، ولی تاثیرگذاری آن باتوجه به اطلاع رسانی ضعیف و عدم توجه به اصحاب رسانه چندان نمی تواند بالا باشد. در طی این سالها میتوانستند با برپایی غرفه خبرنگاران در انتشار اخبار و اطلاع رسانی دقت بیشتری شود اما این مسائل هیچگاه کوچکترین اهمیتی برای برگزار کنندگان نمایشگاه نداشته است. ما هر ساله با فرش قرمزهای مندرسی روبه رو هستیم و یک سری غرفه های چوبی فرسوده ای که همیشه غرفه دارانش از فروش پائین آن ناراضی به نظر می رسند و اگر فروش کتابهای درسی نباشد فروش کتابها ارزش بالایی نیز ندارد. هرساله نیز صحبت از انتقال نمایشگاه به محل دیگری می شود در نهایت هر سال ما در همین نمایشگاه نه چندان مناسب در رفت و آمد هستیم. نمایشگاهی که قرار است جور همه رویدادهای بزرگ نمایشگاهی را تحمل کند ، بی آن که در ارتقا و مدرنازیسیون آن کمترین تغییری رخ دهد.