گیل خبر / نیما حاجتی ضیابری چندی پیش بود که در میزگردی با عنوان «بررسی مواضع و عملکرد حقوق بشری ترامپ از منظر سازمان ملل» شرکت داشتم که نوع نگاه مجامع بین المللی به سیاست های رئیس جمهور آمریکا به صورت دقیق توسط مدیران و کارشناسان خبره وزارت امور خارجه مورد واکاوی قرار گرفت و عمده نظرات به سمتی سوق یافت که نباید هیچگاه توان داخلی کشورمان را به وادی فراموشی بسپاریم. زیرا روال موجود از سوی ترامپ از لحاظ حقوقی و دیپلماسی محکوم به شکست می باشد. از اینرو نمی توانم از این بیت پرمعنای صائب غافل شوم: ما چو گل سر را به گلچین بی تأمل می دهیم / دست خالی برنگردد دشمن از میدان ما اما این مقدمه نسبتاً طولانی به دلیل بخشی از سخنان شب گذشته دکتر روحانی در تشریح گزارش یکصد روزه فعالیت های دولت دوازدهم بود که به صراحت اعلام نمود: کشور به دو بال قدرت نظامی و دیپلماسی برای رسیدن به اهداف خود نیاز دارد. تقویت توان نظامی و دفاعی در دستور کار ماست و باید قدرت نظامی خود را افزایش دهیم. به نظر می رسد چنین رویکردی می تواند نشانگر روزهایی خاص در دولت دوازدهم باشد و شاید معادلات جدیدی را ترسیم نماید. هرچند حفظ اقتدار ایران اسلامی همواره از ملزومات اساسی به شمار می آید که قطعا از آن ذره ای غافل نخواهیم بود.   گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.