اختصاصی گیل خبر/ تیم سپیدرود  سومین باخت خانگی خود را مقابل ذوب آهن تجربه کرد تا در پایان هفته دوازدهم در رده متزلزل دوازدهم باقی بماند. نتیجه ای که شاید بسیاری بر این باور باشد که در بهترین حالت پایان فصل نیز نتیجه ای بهتر از آن بدست نیاوردو حتی اگر همین نتیجه باقی بماند هواداران تا حدودی ممکن است راضی باشند. نتایج داخل خانه سپیدرود تا اینجا با شگفتی های زیادی روبه رو بوده است. آن ها مقابل سیاه جامگان و استقلالی شکست خوردند که نشان دادند وضعیت خوبی در جدول ندارند و ذوب اهن نیز تاکنون در خارج از خانه به پیروزی نرسیده بود. اما نفت آبادان، پدیده و پیکان که دارای وضعیت خوبی در جدول رده بندی هستند و  قوی تر از تیم رشتی به نظر می رسیدند مغلوب یاران نظرمحمدی شدند. سپیدرود با این نتیجه حال به سه بازی سخت آخر نیم فصل اول می رسد. جایی که باید دو مسابقه خارج از خانه مقابل تراکتور وفولاد انجام دهد وبعد در ورزشگاه سردار جنگل مقابل پرسپولیسی بایستد که شانس نخست قهرمانی محسوب می شود. آن چه فوتبالدوستان رشتی از آن واهمه دارند عدم کسب امتیازات لازم برای این سه بازی است که با روندی که سپیدرود در پیش کشیده چندان نیز دور از دسترس نیست. در آن صورت احتمالا سپیدرود به رده انتهایی نیم فصل خواهد چسپید. با این حال سپیدرود دربازی مقابل سپیدرود دستانش خالی به نظر می رسید .حسین ابراهیمی و محمد نزهتی دو بازیکن تاثیرگذار خودش که دراکثرهای گلهای تیم نقش داشتند را در اختیار نداشت و از سوی دیگر امید سام کن نیز حضور نداشت. مهرداد جماعتی نیز دیگر خرید نه چندان خوب  سپیدرودی ها است که به دلایلی که هنوز گفته نشده در اختیار کمیته انضباطی باشگاه قرار گرفته است. عماد میرجوان، میعاد یزدانی نیز که با امید زیاد به سپیدرود برگشته اند هنوز نتوانسته اند چندان مثمرثمر باقی بمانند. حسین کعبی اخباری از جداییش به گوش می رسد که ممکن است به تحقق برسد. از ابتدای فصل هم بازیکنانی چون محسن حسینی و غلامرضا رضایی به دلایل مختلف فنی و مالی از تیم جدا شده اند. مشکلات مالی زیاد است و هیچ  چشم اندازی از تحت اختیار گرفتن تیم توسط سرمایه گذار جدید به گوش نمی رسد. بسیاری از بازیکنان هم مشکلات مالی فراوانی دارند که مشخص نیست متولی ان چه کسانی است.   وضعیت زمین های سردار جنگل از شهید عضدی نیز خرابتر است. تماشاگران برای حضور در سردار جنگل سختی های زیادی را باید تحمل کنند و مشخص است که با این وضعیت ورزشگاه کمتر شاهد حضور تماشاگر خواهد بود. هیچ تلاش خاصی نیز برای ترمیم ورزشگاه شهید عضدی صورت نمی گیرد. همه این ها را کنار هم بگذاریم مشخص است که رتبه دوازدهمی سپیدرود و شکست از ذوب اهن  چندان عجیب نیست. تنها شانس سرخپوشان رشتی این است  که نفت تهران و استقلال خوزستان  اوضاع به مراتب عجیبتری را دنبال می کند و سیاه جامگان حال به خاطر نام یا عدم حمایت هواداران چندان تحویل گرفته نمی شود. فعلا یک بازی جوانگرایی در تیم راه افتاده است که می تواند چند صباحی بعضی را به خود مشغول کند و از یاد ببرد که تیم با بازیکنان چندان خوبی بسته نشده است. سرمربی سپیدرود مدام تهدید می کند که «می گذارد و می رود» ولی مشخص است که چنین حرفی تنها برای خود او یک تهدید محسوب می شود. وگرنه مشخص است که چندان تاثیری بر سپیدرود باقی نمی گذارد. تیمی که با مشکلات فراوانی روبه رو است رفتن نظرمحمدی در وضعیت فعلی  آن قدرها برای آن ها دردناک نخواهد بود. سرمربی سپیدرود را تا اینجا با همه نتایجی که گرفته و با وجود شکست مقابل ملوان در جام حذفی باز هم  می توان حتی مورد تقدیر قرار داد اما اگر موقع ناز کشیدن باشد مشخص است که برای کمتر کسی حسی از همدردی ایجاد می شود. فوقش این است که بگویند «این راه و این شما» مثل همه کسانی که این سالها مدام تاکید می کنند در حال واگذاری سپیدرود هستند و دست از سر این تیم بر نمی دارند. همه آن ها امروز برای ماندگاری خودشان که هم شده نظرمحمدی را قربانی خواهند کرد و او را مسبب ضعف تیم خواهند دانست. او می رود و مشخص است که صدای تاثیرگذاری را در اعتراض نشان نخواهد داد. او نه برایان کلاف است نه فرگوسن، نه پروین و نه حجازی! علی نظرمحمدی هرجا که برود عاقبت تیمی با دردسرها و بی پولی هایی مثل  سپیدرود نصیبش می شود. سپیدرود هم پول داشت مربیش نظرمحمدی نبود.