اختصاصی گیل خبر/ الناز شفیعیان متولد 1380 با 16 سال سن یکی از بهترین قایقرانان جوان آسیا شناخته می شود. این قایقران متولد انزلی اخیرا در مسابقات قهرمانی آسیا در چین  توانست دو مدال نقره و برنز تک نفره و مدال برنز 4 نفره را همراه با تیم جوانان قایقرانی ایران کسب کند. در مسابقاتی که 9 مدال آن توسط گیلانی ها کسب شد و امید بسیاری می رود که این رشته ورزشی محبوب گیلانی دوباره شاهد درخشش ورزشکارانش باشد. این قایقران گیلانی  که در مسابقات اخیر کشوری نیز در رشته های دویست متر و 500 متر بار دیگر به مقام قهرمانی جوانان دست پیدا کرد با وجود سن کمی که دارد این توانایی را دارد که در مسابقات بزرگسالان شرکت کند و در مسابقات لیگ بزرگسالان نیز بعد از آرزو حکیمی قایقران تیم ملی بزرگسالان رقابت نزدیکی را دنبال می کند. همه این افتخارات باعث شد که الناز شفیعیان به همراه پدرش علی رضا شفیعیان بازیکن سابق تیم ملوان در دهه هفتاد  با دعوت گیل خبر در تحریریه این پایگاه اطلاع رسانی حضور پیدا کند و از خود و رشته قایقرانی سخن بگوید. رزومه متولد 1380 هستم و هفت سال قایقرانی را شروع کردم و سه سال عضو تیم ملی هستم. قبل آن اردوهای قهرمانی بود که در آن حضور داشتم. شروع قایقرانی برای استعداد یابی مدرسه ما آمدند. خواهرم که رفت من نیز رفتم. اول علاقه ای نداشتم و نمیدانستم قایقرانی چی است. اول به من گفتند که به کانوپولو بروم که من دوست نداشتم. ولی بعد به باشگاه ملوان رفتم و با آقای فتحی نیا قایقرانی را شروع کردم. در این سه سال در  قهرمانی کشور  جوانان مدال های طلا و نقره کسب کنم. در مسابقات آسیایی هم در کایاک 500 متر تک نفره  مدال برنز، 200 متر تک نفره نقره و 4 نفره 500 متر برنز کسب کردم. مسابقات جهانی  در مسابقات جهانی رومانی هم اعزام شدم. سطح مسابقات خیلی بالا بود که در 4نفره به فینال بی راه پیدا کردیم و مقام ششم را کسب کردیم. قایقرانی گیلان قایقرانی در استان ما از نظر امکانات  خیلی ضعیف است. یعنی وقتی از اردوهای تیم ملی برمیگردیم نیاز داریم امکانات خوبی داشته باشیم که به چای بچه هایی که با همان امکانات کار می کنند برسیم. حضور در بازی های آسیایی 2018 بدون شک رفتن به بازی های آسیایی امکان پذیر است. من الان نفر اول جوانان  ایران هستم و با پیشرفتی که داشتم در مسابقات بزرگسالان هم رقابت خوبی با خانم حکیمی داشتم و خط را رد کردم. رکورد در دویست متر رکورد من  42 ثانیه است .قایقران چینی   که در مسابقات آسیایی نفر اول شد که در مسابقات  جهانی رومانی هم مدال طلا کسب کرد که او هم تایمش 42 ثانیه بود. ولی خب شرایظ  آب و هوایی در آن جا متفاوت است وگرنه  اختلاف ما صدم ثانیه است. مربیان اگر دوباره برگردم بازهم قایقرانی را انتخاب می کنم. این علاقه به مرور زمان شکل گرفته است و خیلی مربیان خوبی داشتم. ولی مربی که خیلی به من کمک کرد خانم هدیه نیک پور و همسرش یاسر هدایتی بودند. همچنین باشگاه ملوان خیلی برای ما زحمت کشید که آقای صادق فتحی نیا مدیریتش را بر عهده دارند و خانم  ندا خلیلی خیلی کمک کردند که الان هم مربی ما هستند و در شب مسابقات کشوری مادرشان را از دست دادند  و نتوانستند در کنار ما باشند و ما از نبودشان خیلی ناراحت بودیم. مربی خارجی  چند سال پیش ما مربیان خوب خارجی هم داشتیم و خیلی هم  مربیان خوبی بودند. در مسابقات آسیایی سال 2010 جوانان و بزرگسالان توانستیم همه مدال ها را کسب کنیم. مربیان ما در ایران تا یک حدی می توانند کمک کنند و بیشتر از آن نمی توانند ساپورت کنند. مثلا در مسابقات آسیایی همه از مربیان خارجی استفاده می کردند. ما نیز باید از این امکان استفاده کنیم. دوستان خوب  با همه بچه های گیلان رابطه خوبی دارم. ولی با پریسا محمدزاده و راسپینا قویدل  و سارا درختی بسیار صمیمی هستم. کمک های هیات قایقرانی و ورزش و جوانان استان اخیرا از نظر من مالی مبلغی را با کارت مالی به ما دادند. همه خانواده  ها در یک سطح نیستند و نمی توانند از هزینه های ما بر بیایند. هزینه مسابقات را خودمان می دهیم. در مسابقات قهرمانی کشور هم همه هزینه ها را تقبل می کردند ولی ما آخرین استانی بودیم که با هزینه خودمان  وارد شدیم و بعد به مقام قهرمانی رسیدیم. البته آقای خسته بند در حد توانشان می توانند کمک کنند ولی ما انتظار حمایت های بیشتری داریم. مدیران ورزش و جوانان استان را نیز تاکنون برخوردی نداشته ام و به طور کل شناختی روی آن ها ندارم. تحصیل اکنون سه ماه تابستانی در دو روز در خانه هستم. سوم دبیرستان رشته تجربی و مدرسه غیر انتفاعی درس می خوانم و  به پزشکی علاقه مند هستم و از نظر تحصیلی نیز مشکل خاصی ندارم و مدرسه هم به ما کمک می کند. المپیک و میادین و جهانی  من سری گذشته که از مسابقات آسیایی برگشتیم آقایی که اسمش را نمی دانم برای من آرزوی موفقیت کرد ولی گفت که  آرزوی موفقیت در المپیک نمیکنم. چون می دانم که ایران آن توانایی برای موفقیت در المپیک را ندارد.   من از این حرف ناراحت شدم. چرا نباید ایران پیشرفت نکند و در میادین جهانی مدال کسب نکند. من دوست دارم بیشتر از این پیشرفت کنم و ثابت کنم که می توانم و این البته برمی گردد به مسائلی که روی قایقرانان ما سرمایه گذاری شود. در همین مسابقات آسیایی و جهانی که شرکت کردم خیلی دوست داشتم که در حد آن ها باشم. شاید از نظر استعداد در همان حد بودیم. ولی دوست داشتم بدانم چرا اینقدر پیشرفت کردند که به اینجا رسیدند. حرف پایانی از مسئولان تقاضا دارم که از ما حمایت کنند که برای ما دلگرمی باشند تا ما بتوانیم  برای مردم ایران مقام های بیشتری کسب کنیم. صحبت های پدر الناز  زحماتی که الناز کشیده تیم های جوانان خیلی دیده نمی شوند. در سطح حرفه ای به جوانان اهمیت نمی دهند.الناز از نظر استعداد نشان داده که توانایی های فوق العاده ژنتیکی دارد و این افتخاراتی نیز گیلانی ها کسب کردند برای  اولین سال بود که چنین امری اتفاق افتاده است. تنها چیزی که من را نگران می کند حاشیه ها است که  ورزشکاران را تهدید می کندو نباید به آن سمت کشیده شوند. من تنها نگران همین مساله هستم و در مورد مسائل دیگر  هیچ گونه نگرانی ندارم . قایقرانی به امثال الناز شفیعیان نیازمند است و باید به آن ها کمک کند. ما دیدیم در هیمن مسابقات اخیر  یک عده نورچشمی بودند که با خودشان چین بردند و چیزی هم بدست نیاوردند. آینده برای همین جوانان با استعداد است که می توانند از آن استفاده کنند.