به گزارش گیل خبر، حجت الاسلام حسن روحانی در همایش چهلمین سالگرد شهادت آیت الله مصطفی خمینی عنوان کرد: برای مجلس بزرگداشت شخصیت بزرگ حوزوی و علمی و انقلابی ما از بیت بزرگ حضرت امام آیت الله سید مصطفی خمینی بعد از ۴۰ سال امروز به یاد آن روزها در اینجا گرد آمده ایم.  شخصیت سید مصطفی خمینی از ابعاد مختلف جای بررسی و بهره برداری دارد از یک طرف جایگاه شخص او به عنوان عالم فقیه، مجتهد فیلسوف، عارف انقلابی مبارز و از طرف دیگر جایگاهی که ایشان در بیت امام و نهضت اسلامی داشت، باید مورد بررسی قرار گیرد. جایگاه حاج مصطفی خمینی در انقلاب و نهضت ممتاز بود وی افزود: مرحوم حاج مصطفی خمینی امید همه انقلابیون بود، نگاهش این بود که اگر خدایی ناکرده امام در میان ما نباشد فردی هست که بتواند این پرچم را بر دوش گیرد و نهضت را به ثمر نهایی برساند. از طرف دیگر ایشان به عنوان مشاور و معاون و یار بزرگ در کنار امام بود. آیت الله مصطفی خمینی تنها فرزند امام نبود، خود جایگاه ویژه ای داشت در انقلاب و نهضت ما هم جایگاه او ممتاز بود. روحانی یادآور شد:  در ماجرای روز ۱۵ خرداد سال ۴۲ که از سحرگاه در سراسر قم ولوله ایجاد شد، امام را دستگیر کردند، جمعیت زمان طلوع آفتاب از همه جای قم به سمت منزل امام سرازیر شدند. حاج مصطفی از منزل خارج شد و با جمعیت وارد صحن حرم حضرت معصومه شدند. برخی مدرسین و فضلا از جمله آیت الله مرعشی حضور پیدار کردند و در قسمت شرقی صحن تجمع کرده بودند. وی افزود: ایشان روی پله آخر نشستند و سخنران ها ایستاده سخنرانی کردند. چند نفر صحبت کردند و ماجرای شب قبل را بیان کردند. هر لحظه جمعیت بیشتر شد و کسی نمی دانست باید چه کند و به کجا برود. وسط این جمعیت عظیم زنان شمشیر به دست با عکس امام و با فریاد «یا مرگ یا خمینی» وارد صحن شدند، ورود زن ها یک هیجان را در میان همه مردم بوجود آورد و اصرار مردم از حاج مصطفی این بود که اجازه دهند مردم از صحن خارج شوند ایشان یک لحظه با دست خود به سمت درب جنوبی اشاره کرد و با اشاره او جمعیت بیرون ریخت و به سمت پل آمدند و وارد خیابان شدند. تلاش آیت الله مصطفی خمینی و بزرگان باعث شد جان امام حفظ شود رئیس جمهور تاکید کرد: شعار جمعیت یا مرگ یا خمینی بود، مقداری که نزدیک چهارراه شدیم ماشین های نظامی با چراغ های روشن و بوق های ممتد وارد شدند و در آنجا برخی شهید شدند که برخی از آنها از زنان بودند و آن حادثه عظیم را مردم قم آفریدند. وی با بیان اینکه اگر حادثه ۱۵ خرداد نبود به تصور من یا جان امام در خطر بود و یا برای همیشه در زندان می ماند، گفت: آن فداکاری و ایثار و حضور مردم در قم و تهران و ورامین و شهرهای دیگر ایران باعث شد رژیم احساس کند شخصیت امام شخصیتی نیست که بتوانند آن را حذف کنند یا جامعه را محروم کنند. کسی که در در داستان ۱۵ خرداد نقش اساسی داشت، حاج مصطفی خمینی بود اگر بگوییم تلاش و مجاهدت او و البته سایر بزگان باعث شد جان امام حفظ شود اغراق نکردیم. روحانی با اشاره به نقش آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی در سال ۴۳ نیز اظهار داشت: در سال ۴۳ هم که امام دستگیر شد و در قم همه خیابان ها توسط سربازها پر شد و همه مدارس توسط نیروهای نظامی محصور شد، کسی که راه افتاد و به خانه مراجع رفت تا از جان امام حراست کند، حاج آقا مصطفی بود. ایشان را دستگیر کردند و به تهران آوردند و وقتی ایشان از زندان آزاد شد بازگشت شان از زندان حرکت بزرگی در قم ایجاد کرد چون ایشان مستقیما به حرم رفت و طلبه ها همه را خبر کردند و در راه بازگشت صحن ها و خیابان ها پر از مردم شده بود. وی با یادآوری نقش آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی در نجف و ترکیه تصریح کرد: ماندن حاج آقا مصطفی در ترکیه و حضور او در کنار امام بسیار تاثیرگذار بود. حضورشان در نجف هم موثر بود. نقش ایشان، نقش ممتاز در حفاظت از جان امام و نقش ممتاز از حرکت اسلامی بود. شخصیتی بود که دسترسی به او آسان بود. شخصی خاکی و متواضع که خیلی راحت در اجتماعات حضور می یافت؛ چه در قم و چه در نجف. رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: در ظاهر خیلی در کنار امام حاضر نمی شد. امام معمولا حوالی نماز مغرب برای اقامه نماز به مسجد آیت الله بروجردی می رفت ولی حاج آقا مصطفی یک ساعت زودتر وارد حیاط آیت الله بروجردی می شد و روبه روی قبله در کنار دیوار با دیگر طلبه ها گعده می کرد. روحانی با بیان اینکه آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی شخصیتی در دسترس همه و شجاع که همواره یک یار فداکار در کنار امام راحل بود، خاطرنشان کرد: در همه این سال ها نهضت اسلامی در جریان بود و فراز و نشیب داشت. سال های ۴۸ و ۴۹ مقداری نهضت اسلامی فراز نداشت ولی سال های ۵۶ و ۵۵ شرایط آسانتر شده بود ولی در سراسر کشور خفقانی حاکم بود. نام امام ممنوع بود. صدا و تصویر امام ممنوع بود. رساله امام ممنوع بود. نوشته های امام ممنوع بود. حتی برای پخش رساله امام نام یک نفر دیگر را روی جلد رساله ها می زدند. رژیم فکر می کرد امام را تبعید کرده، عکس امام را ممنوع و رساله امام ممنوع شده بود و از دل برود هرکس از دیده رود. نمی فهمیدند همه این کارها اثربخش نیست. مردم دلداده نهضت اسلامی و راهبر این نهضت هستند و این اعمال کودکانه در مسیر و راه مردم تاثیر نمی گذارد. وی با بیان اینکه سال ۵۶ خبر شهادت حاج آقا مصطفی واقعا جامعه ایران را تکان داد، ابراز داشت: این خبر اولا باور کردنی نیست از هرکس می پرسیدیم باورش نمی شد. همه فکر می کردیم شایعه است. بعدا این خبر مردم را عصبانی کرد. احساس مردم این بود. اینکه واقعه شهادت یا رحلت ایشان چگونه بوده، کاری ندارم. برداشت مردم شهادت حاج آقا مصطفی بود. مردم برایشان غیرقابل تحمل بود. این را مردم احساس می کردند. روحانی افزود : مردم که به خیابان و صحنه آمدند همه ترس ها کنار گذاشته شد؛ هیچکس نمی ترسید نام امام را ببرد. این ترس فروریخت و اراده مردم و هیجان مردم ظهور و بروز پیدا کرد. در مسجد ارک تهران مجلس یادبودی به مناسبت هفتم حاج آقا مصطفی برگزار شد، همه بودند. از دانشگاهیان و مقامات سیاسی آن زمان که در احزاب مختلف فعال بودند، از علما و خطبا و دانشگاهیان و بازاریان، همه بودند. در حالی که مردم دیده بودند نظامیان آمده بودند و پشت بام مسجد و خیابان های اطراف مسجد محاصره شده بود اما همه آمده بودند؛  هیچ کس در دلش ترسی نبود. رئیس جمهور ادامه داد: ماجرای آقا مصطفی طوفان عظیمی را در جامعه ما به وجود آورد. من نمی دانم اگر این حادثه نبود این حرکت کی شروع می شد. این حرکت باعث شد حوادث دی ماه قم اتفاق افتاد؛ این حرکت باعث شد حوادث بهمن تبریز رخ داد؛ این حادثه رخ داد که چهله ها توانست رژیم را در فشار نهایی قرار دهد. وی افزود: ظاهر برخی امور خیلی دردناک است، تحمل آن  بسیار سخت است، اما باطن آن ممکن است فرج و گشایشی باشد. امام و شخصیت و مقام او را همه می دانستند. اما به نظر من سخنرانی امام بعد از شهادت ایشان که الطاف خفیه را مطرح کرد، جایگاه جدیدی را از عظمت روح بلند امام نشان داد. ما در جلسه روحانیت مبارز این سخنرانی را گوش کردیم. همه اعضا بودند؛ شهید مطهری و شهید بهشتی هم بودند. ما نوار را برای اولین بار آنجا گوش کردیم. وقتی نوار گذاشته شد و همه سکوت بودند و گوش می کردند شهید مطهری نتوانست صبر کند وقتی امام گفت «الطاف خفیه» گفت «ببینید ببینید چه می گویند؟ این چه شخصیتی است.» روحانی با بیان اینکه این سخنرانی نشان می دهد امام چه قدرت روحی داشت، گفت: ما که در عمرمان شخصیتی مثل امام ندیدیم. او یک استثنا بود. شاید در قرون گذشته هم یا نبوده یا کمتر بوده؛ علم که مهم نیست. حتی شجاعت و شهامت هم مهم نیست. این روح تربیت شده و عرفان عملی بالا و ضرر و تحمل در تاریخ بی نظیر است. چه کسی حاضر می شود فرزند جوان و عالم و مجتهد خود را از دست بدهد، خم به ابرو نیاورد. این کار از بزرگان تاریخ و از اولیای خدا و انبیا و امامان معصوم ساخته است. رییس جمهور ادامه داد: یک شخصیت اینچنینی برای نهضت اسلامی فدیه شد و این پدر نه راجع به ویژگی های او صحبت کرد نه اسم او را برد فقط گفت نباید جزع و فزع  کرد و گفت ما ظاهر امور را می بینیم این حادثه از الطاف خفیه خداوند بود. وی گفت: آن  موقع که امام در نجف صحبت می کرد، موج و طوفان در ایران شروع شده بود. امام این موج را می دید؛  اما او شخصیتی بود که آینده را به خوبی می دید یا با هوش یا با عنایت امام به راحتی آینده را می دید. آدم خدمت امام مشرف می شد جمله اول را که می گفتی امام می دانست چه می خواهی بگویی. او گاهی با نگاه و گاهی با سکوت حرف می زد. شخصیت بی نظیر استثنایی در تاریخ بود وگرنه مگر می شد یک رژیم دو هزار ساله را سرنگون کرد؟  کسی فکر نمی کرد رژیمی که همه قدرت ها پشت او بودند، سرنگون شود. از کشورهای عرب آن زمان یکی دو کشور مخالف شاه بودند اما همه حامی او بودند؛  امام با استبداد تنها نجنگید امام با استبداد و استعمار همزمان جنگید شخصیت والایی که هم بت ها را شکاند هم مسیر را نشان مردم داد.   ایلنا