گیل خبر/ امین مهرآور مدتی است که بحث انتخاب استاندار گیلان تبدیل به مساله اول طیف اعظمی از فعالان سیاسی استان شده و حتی با راه اندازی پویش ها و هشتگ های متنوع بحث به سطح جامعه هم رسیده است، سوالی که مطرح می شود این است که آیا استاندار واقعا باید بومی باشد؟ در روزهای اخیر از بزرگان و ارجمندان و با سابقه های سیاست استان تا هرکسی که کمترین عنوانی در ستاد انتخاباتی آقای روحانی داشته گردهم جمع شدند و طی نامه یا بیانیه ای، لیستی از گزینه های مطلوب و مورد تایید خود را برای تصدی کرسی استانداری به ایشان معرفی کرده اند، لیست هایی که گاه با یکدیگر هم پوشانی نیز دارند، هم پوشانی هایی از جنس مصحلت اندیشی؛ و کار حتی به حمایت «بزرگترین فراکسیون احزاب اصلاح طلب» از یکی از کاندیداهای همیشگی عنوان استانداری هم رسید که البته همه فعالان سیاسی این شهر و دیار در عجب از این عنوان خود «بزرگترین» پندارانه انگشت حیرت به دهان گزیدند.* حال یک لحظه خود را جای آقای وزیر کشور میانه رو بگذارید، واکنش شما به این آشفته بازار چه خواهد بود؟ طبیعی است که با انتخاب فردی خارج تمام لیست ها تلاش کنید تا وحدت از دست رفته (البته شاید هیچ گاه وحدتی هم حاصل نشده بود) را به جمع نیروهای حامی دولت بازگردانید. در چنین شرایطی میزان شانس انتخاب یک گزینه غیربومی از سایر کاندیداها پیشی گرفته و هر لحظه محتمل تر میشود. برای فردی مثل من بهترین انتخاب و شرایط آرمانی انتصاب مهندس سید احمد حسینی و دکتر هادی حق شناس به کسوت استانداری گیلان است که اولی معاون سیاسی دولت سید محمد خاتمی عزیز و دومی نماینده خوشنام ادوار مجلس در گیلان بوده و کارنامه اش نه تنها برای استانداری کفایت میکند بلکه تنه به تنه برخی وزاری کابینه میزند، اما از آنجا که هیچ وقت آرمانگرا و ایده آلیست نبودم و با واقعیت ها کنار آمده ام، احساس می کنم در اوضاع و احوالات فعلی اگر قرار به انتخاب این دو گزینه نباشد بنظر می رسد «سالاری» استاندار سابق بوشهر انتخاب اصلح باشد، که صحبت ها و تبادل نظر با دوستان بوشهری و تمجید هایشان از عملکرد ایشان در حوزه جوانان، جذب اعتبارات از تهران، در مساله سخنرانی های سیاسی و کنسرت ها و موضوعات دیگر نشان میدهد سالاری 41 ساله می تواند گزینه مناسبی برای گیلان باشد، گیلانی که به عقیده من در سال های گذسته از نعمت یک استاندار جوان، کوشا و پرکار بی بهره بود.   اگر تمایل داریم از فعالان سیاسی گیلانی در سطح ملی استفاده شود در گام اول باید از استان گیلان صدای واحد شنیده شود، اگر از پسرفت و عقب ماندگی استان سرسبزمان معترضیم در ابتدا باید بیاموزیم و مشق کنیم که تا خواسته ها و صدای مان متحد نباشد دولت مرکزی در تهران به آن ها وقعی نخواهد نهاد. *البته همه اش را برعهده آن هایی می دانم که لیست امید انتخابات شورای شهر را بستند و فردی که در حالت عادی شاید به تعداد اعضای خانواده اش هم رای نداشت با حضور در لیست با رای بالایی مواجه و از خود بی خود شد و احساس کرد که «علی آباد هم شهر شده» و تلاش کرد در تعیین استاندار هم نقش آفرین باشد.   گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.