گیل خبر/ سیده سپیده رافخانی این نکته که در دنیای امروز حضور زنان در مبادی تصمیم گیری و تصمیم سازی یک اصل پذیرفته شده است؛ بر هیچ کس پوشیده نیست. امروزه حضور زنان در کلیه امور سیاسی یک دولت و جامعه حقیقتی است که اکثر کشورهای دنیا به آن دست یافته اند. اما با توجه به رویکرد موجود در کشور ما این مشارکت در طول سی و هشت سال پس از انقلاب با موانعی جدی رو به روست. در تمامی برهه های حساس سیاسی کشور که نیازمند همراهی و همدلی تمامی اقشار جامعه بوده صرف نظر از سن و جنسیت، متولیان امر تازه به خاطر می آورند خانه نشین کردن زنان و نادیده گرفتن آنان نه تنها تاثیرگذار نیست که عدم توجه به این امر پیامدها و مشکلات اجتماعی و سیاسی بسیاری را در جامعه به دنبال دارد که حتی میتواند در دراز مدت به بحرانی جدی تبدیل شود. نگاهی به شعارها و اهداف سیاسی افراد به خوبی نمایانگر اعتقاد به این امر ضروری است که باید به مکانیزم هایی برای افزایش حضور زنان ایران در جایگاه های مختلف اندیشید. اما گویی این باورها فقط محدود به زمان انتخابات و نیاز مقطعی همان روز کشور است و آنچه در عمل رخ میدهد نادیده گرفتن توانایی های زنان در قدرت سیاسی کشور است. نمیتوان این واقعیت را نادیده گرفت که احزاب چه نقش موثری در به قدرت رسیدن زنان در سیاست ایفا میکنند. اما نکته مهم این است که تعداد احزاب فعال ایران که به طور صحیحی سازماندهی شده باشند و در جذب اعضا و هواداران به نحو موثری گام برداشته باشند؛ زیاد نیستند و اینکه چه تعداد از اعضا و هواداران احزاب فعال در ایران را بانوان تشکیل میدهند نقش بسیار مهمی در روند به قدرت رسیدن زنان خواهد داشت. طبق آمار غیر رسمی در شهرستان بندرانزلی و در میان احزاب فعال ٢٥٪‏ اعضا را بانوان تشکیل میدهند و نکته قابل توجه این است که از این میان کمتر از ٢٪‏ بانوان دارای سمت و قدرت سیاسی هستند. شکاف جنسیتی سیاسی موجود در کشور ما و عدم اعتماد به بانوان برای سپردن نقش های سیاسی پررنگ حتی در قالب احزاب متاسفانه به این نابرابری سیاسی دامن میزند. به عنوان نمونه بررسی نمایندگان ١٢ حزب و تشکل سیاسی فعال در بندرانزلی این نابرابری و سیاست جنسیتی را به روشنی نشان میدهد. سوال اینجاست که چند درصد از احزاب فعال در ایران یکی از اولویت های خود را ترغیب و تشویق مشارکت سیاسی زنان برشمرده اند؟ و اگر بخشی از احزاب به این امر توجه کرده اند کدام دولت برای سیاست گذاری های مربوط به زنان به این اولویت ها و نقش ها توجه کرده است؟ اگر احزاب منتظر جذب خود به خودی زنان هستند با توجه به اینکه کشور ما ویژگی های یک کشور جهان سومی را تمام و کمال دارد، واقعیت غیر قابل انکار این است که این امر هرگز خود به خود محقق نخواهد شد و زنان ما همواره باید در یک رویای دست نیافتنی برای کسب قدرت و مشارکت سیاسی سر کنند. برای تحقق مشارکت سیاسی زنان و کسب قدرت نقش دولت غیر قابل انکار است، اما آنچه که در روزهای اخیر در دولت تدبیر و امید مشاهده کردیم و شاهد اولین آلزایمر انتخاباتی این دولت بودیم عدم توجه به ظرفیت های موجود بانوان در کابینه دوازدهم بود. با هیچ بهانه و توجیهی نمیتوان نادیده گرفتن این حق طبیعی را به فراموشی سپرد... اما ما همچنان امیدوارانه چشم به آینده داریم... گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.