گیل خبر/ وحید مرادی برای چندمین بار شاهد تجمع کارگران کاشی گیلانا مقابل فرمانداری شهرستان رودبار بودیم این مسئله از دو زاویه قابل تامل است: یک : حقوق های معوقه عدم دریافت چهل ماهه بعضی کارگران این واحد صنعتی مغایر با شرع، عرف و قانون است ضمن اینکه وقتی به هر علتی بیش از یکسال حقوق فردی پرداخت نشده آیا بهتر نبود راهکار درستری اتخاذ می شد؟ چه کسی جوابگوی زیان های روحی و روانی وارده به خانواده های کارگران زحمتکش خواهد بود؟ برای درک و همدردی بیشتر این خانواده ها گوشه ای از نامه یکی از فرزندان کارگران کارخانه را به رسانه های شهرستانی یادآور می شوم: « دوست دارم به مدرسه بروم، اما از پدرم خجالت میکشم چون می دانم اگر پولی بخواهم دستانش خالی است پس بهتر است بیخیال مدرسه بشوم» دو: تعطیلی کارخانه با تعطیلی کاشی گیلانا بسیاری ازکارگران و خانواده آنان دچار مشکل خواهند شد به ویژه کارگرانی که دارای سن بالاتر و تخصص کمتری هستند به احتمال فراوان فرصت اشتغال دوباره را درواحدهای صنعتی از دست خواهند داد. جوانترها هم به احتمال فراوان سوی کلانشهرها یا مهاجرت گام برمی دارند . هرچند واحد صنعتی مذکور خصوصی است اما نماینده و فرماندار در چارچوب توان قانونی تلاش های خود را انجام دادند. در پایان نکته دیگری هم باید مد نظر قرار بگیرد؛ استفاده از بیمه بیکاری برای کارگرانی که نزدیک به بازنشستگی هستند بیشتر از فایده زیان آور است چرا که حقوق بازنشستگی آنان را به شدت کاهش خواهد داد. گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.